Büyük Türk ihtilalinin Birinci adımının 101. yılı kutlu olsun.
Mustafa Kemal Paşa ve arkadaşlarının 19 Mayıs 1919’da ortaya koydukları irade ve kararlılık Batı Türk Devletinin 1000 yıllık tarihi yürüyüşünün en değerli dönemeçlerinden biridir.
Atatürk’ün de içinde olduğu Türk milliyetçileri XX. yüzyılın başında Avrasya çağını tayin ettiler. Türk milliyetçiliğinin partili tarihi 131 yıla ulaşmıştır. (İlk parti ITC=İttihat ve Terakki Cemiyeti1889’dur.) Bu cümleden olmak üzere, Müsavat Partisi öncülüğünde Kafkasya’da Mehmet Emin Resulzade önderliğinde örgütlenen Türk milliyetçileri 28 Mayıs 1918’da laik, demokratik temellere bağlı olarak Doğu İslam ve Türk dünyasında birinci bağımsız Cumhuriyetini kurmuş oldular. 1912 Batı Trakya Türk Cumhuriyeti (kısa müddetli bir öteki deneyimdir), 1923 Türkiye Cumhuriyeti keza birebir fikri entelektüel siyasi geleneğin, bu büyük deneyim silsilesinin bir birikimidir. Bu fikri ve siyasi gelenek, 1905 yılında Türkistan’da başlayan Alaş Orda hareketi ve 1917-1920 yılları ortasında eski Kazak cüzleri bir ortaya gelerek bağımsız “Alaş Orda Devleti”ni kurdular.
Ne yazık ki bugün Türk milliyetçiliğini temsil savındaki kurumlar bu tarihi miras ve müktesebatın şuurunun çok uzağındadırlar.
Bu jenerasyon binlerce yıllık Türk devlet geleneğinin “alim bürokrat devlet adamı tipindeydiler”. Türk devleti ve siyaseti bu liyakat eksenli ufku kaybettiği kesitlerde daima fetrete sürüklenmiştir. Sultan III. Osman’ın canını sıkan Hekimoğlu Ali Paşa’ ya “Ben seni azleder ve hamalbaşı Ali Ağayı kendime vezir yaparım” demesi üzerine kendini tutamayarak “Efendim ona Hamal Başı Ali Paşa derler, Hekimoğlu Ali Paşa demezler” karşılığını verince Kız Kulesi’ne hapsedilmiş ve Valide Sultan’ın ısrarlı aracılığı üzerine öldürülmek tehlikesinden kurtulmuştu. [i]
“Batılı toplumlar, burjuvazileri önderliğinde 'aydınlandılar'. Feodal sistemi, aristokrasiyi, dinî kanıyı, 'Tanrı egemenliği'ni, kendi ortaçağlarını burjuvazileri önderliğindeki ihtilallerle yıktılar ve aştılar. 500 yıllık bu pratik, insanlığın düşünsel hazinesine büyük bir katkı yaptı ve gözbebeği üzere korunması gereken bir miras bıraktı. Bu madalyonun bir yüzüdür.
Madalyonun öteki yüzünde ise, 'burjuva önderliği'nin getirdiği sonluluklar bulunur. Burjuvazinin temsil ettiği sistem (kapitalizm) başından itibaren; 1) Sermayenin emek üzerindeki egemenliğine ve sömürüsüne, 2) Kapitalist-emperyalist Ezen Ülkelerin, dünyanın dörtte üçünü kapsayan Ezilen Ülkeler üzerindeki yıkım ve talanına, tahakkümüne, sömürüsüne dayanır. Hasebiyle burjuva aydınlanması, burjuva laikliği, burjuva insan hakları ve özgürlüğü, toplumun hükümran, yönetici, seçkin kısımlarıyla sonludur.”[ii]
“KİMSESİZLERİN KİMSESİ CUMHURİYET” NEYE İŞARET EDİYOR
19 Mayıs 1919 Birinci adım süreci büyük Fransız ihtilalinin bu eksiklerini Türkiye tecrübesinde gidermek, kazanımları bütün halka ve tabana genişletme amacındadır. “Bilhassa kimsesizlerin kimsesi bir Cumhuriyet” hedefi buna işaret eder. Bu tarafıyla Cumhuriyet ihtilalini sınıfsal olarak burjuva demokratik ihtilalleri silsilesinden ayırmak gerekir. Türkiye örneğinde Atatürk ihtilali programının tamamlanması gayesinden onun vefatıyla birlikte, “ana amaçlar itibarıyla” adım adım uzaklaşılmış, ülke burjuvazinin ve daha doğrusu mütegallibe sınıfların istekleri ekseninde bir siyasi ve toplumsal tertibe savruldu.
Tanzimat, Yeni Osmanlılar, Genç Türkler, 1876, 1908 Meşrutiyet ihtilallerinin 50 yıllık birikimi, mazlum Şark dünyasında, İslam dünyasında 1919 çıkışıyla ulusal bağımsızlık ve çağdaşlaşma yolunda bir ümit ışığı olarak doğmuştur.
Batının 300 yılda başardığı kuldan vatandaşa, ümmetten millete, din için beşerden insan için dine dönüşümü, iktidarın Allahın gölgesi aracılardan ulusal iradeye evresi çok kısa bir mühlet içerisinde başarılarak, 1000 yıl evvel Harezm’de başlayan Türk Rönesans’ıyla yeni bir irtibat kurulmaya çalışılmıştır.
Türk milliyetçiliği İdil Ural burjuvazisinin dayanağında anti-emperyalist hürriyetçi bir hareket olarak doğmuştur. Çağdaş siyasal ulusal hareket olarak Aydınlanma niyeti ve Fransız ihtilalinin prensiplerine dayanır. Bir tarafıyla burjuva liberal kanadı bir de sol kanadı vardır. Fransız ihtilali soldan etkilenmekle birlikte nasıl ki sol bir ihtilal sayılamazsa Türkçülük ve Türk milliyetçiliği de öyledir. ITC, Müsavat, ATATÜRK CHP'si böyledir. Özel mülkiyete aksi değildir, lakin devletin iktisattaki yükünü ve denetimini ve planlamayı önemser. İktisat yalnızca ve yalnızca kâr ve kar üretme düzeneği değil, milletin bütüncül olarak refahı ve toplumsal gelişimiyle alakalı olarak mütalaa edilir.
Aşağıdaki tabloda Atatürk devrindeki kamu özel işbirliğine dayalı, planlı ekonomik modelin performansını görüyoruz.
Türk iktisat tarihinin her manada en başarılı sonuçları bu periyoda aittir.
Her manada bir üretim ihtilaline, insan ve cemiyet odaklı, ekoloji duyarlılıklı yesyeni bir üretim ve paylaşım kültürüne gereksinim duyduğumuz şu günlerde bu gerçekleri bir daha kıymetlendirmekte yarar vardır.
19 Mayıs vesilesiyle 100 yıllık birikim ve perspektifin ışığında bir özeleştiri yapmanın sırasıdır. Siyasi iktidara alternatif olacak partilere bir göz atalım.
ELEŞTİRİYOR LAKİN…
Millet İttifakı'nın iki önderi Kemal Bey’e ve Meral Hanım’a ve onların yakın etraflarına bu tablonun söylediklerini bugün anlatamıyoruz. Meral Hanım’ın ve partisinin Türkiye’nin bu devasa sıkıntıları karşısında bir teorik bakışı, kaynak ve proje bazlı bir çözümlemesi, onu da geçtik incir çekirdeğini dolduracak tek bir kelamı yok. EYT diyor [şahsen ben de EYT’liyim] 100 milyara varmış ve hazineyi çökerten SGK açığını nasıl kapatacağı, finansı nereden bulacağı konusunda bir fikri yok. Hocamız Hanımefendi sohbet formunda, doğaçlama muhalefet yapıyor. Eleştiriyor ancak asla kaynak ve süreç anlatmıyor.
Zaman vakit kronolojik yıl dönümlerinde Twitter ve toplumsal medya iletileriyle tabir ettiğiniz ulusal görüşleriniz penceresinden kamuoyu ismine size ve kurmaylarınıza soruyorum: Türkiye’nin en geniş seçmen sosyolojisi Müdafa’â-yi Hukuk’ken Türkiye ulusal tahlili beklerken bu seçenekten nizamlı olarak neden kaçıyorsunuz?
Siz buna hangi güç mecbur ediyor?
XXI. Yüzyıl Enstitüsü Lideri ve Düzgün Parti milletvekili Ümit Özdağ’ın hazırladığı “Korona salgını ve iki kutuplu dünya kaosu” isimli raporu Türk kamuoyunun dikkatine arz etmek istiyorum. Prof.Dr. Özdağ’ın emek mahsulü, teorik bir ufuk çizen ve dünya istikrarlarını pahalandıran bu raporunu bütün siyasi partilerimizin “öncelikle Güzel Parti'nin”, bütün üniversitelerin ve aydınların ciddiyetle ele alıp değerlendirmesi gerekir. [iii] [Raporu müstakilen farklı bir yazıda değerlendireceğimi burada tabir etmek isterim.]
Umarız bu tenkitlere kızarlar ve Türkiye’nin gündemini işgal edecek projelerle Türk milletinin karşısına çıkarlar.
Bu tenkitler şahsi ve şahsiyete ait değildir, millet, memleket telaşını tabir etmeye yöneliktir, aksiyon ve telaffuzlara ilişkindir, şahsî güveçlere, makam ve mansıplara yönelik değildir. Herkes hayrını görsün.
BİZLER YARIŞ BİTTİKTEN SONRA DA KOŞAN ATLARIZ
Bizden evvelki jenerasyon ağabeylerimiz, biz ve arkadaşlarımız bu çağın İttihatçıları yarış için koşmayız, tabiatımızda koşma güdüsü olduğu için öyleyiz. Bu durumu gocuklu kasaba politikleri bir zaaf olarak mütalaa ettikleri doğrudur. Bu nesil edep edip geri durduğu için ulusal alan kifayetsiz, donanımsız, Türk milliyetçiliği üzerine tamamlanmış tek bir cümlesi, fikri ve projesi olmayan zevatın, fuzuli şagili altındadır. Çiklet manisi sözlerle Gaspıralı, Çobanzade, Togan, Akçura, Gökalp Atatürk yolu yürünemez. Bunu net bir halde herkesin anlayacağı açıklıkla ortaya koymak gerekiyor.
Gelinen noktada bunu da bir eksiklik olarak görüyorum. Türk milliyetçiliğin entelektüel geleneği beri durdukça “parlak bir çeket bulup bir büyük telefon alan” yettim diye hamle ediyor. Ne yapacaksın? Beni kurtaracakmış. Git ayakkabılarını boya, uygun kitaplar al oku, sinemalar seyret, dünyayı gez desen de beyhude, bir kez başa takmış, gurtaracak! İktidar safahatlarında nasıl “gurtardıklarını da müşahade ettik” vesselam. Türkiye ekseninde siyasi ve felsefi kanaatleri tenzih ederek bu fikirlerin politik temsil versiyonlarının [Milliyetçi, İslamcı, Muhfazakâr, Solcu] özü prestijiyle lavaş, dürüm, güveç ve leğende bol limonlu çoban salatayı, toyuklu pilovu kastettiklerini tarihe bir not olarak düşelim. Hepsini kendi iktidar alanlarında yerelden genele gördük milletçe. Bir soyut fikri müktesebatı takip edecek birikim bu ülkede sağda ve solda şimdi %10 seviyesinde bile değildir.
ELEŞTİRİ YAPARKEN BUNLARI ORTAYA KOYMAK ZORUNDAYIZ
Tanıyanlar bilirler, “İlmiyye”den daha büyük makam olmadığını inananlardanım, ilmin kara ve güce tahvilini kınayan seleflerimizi önemserim. “Üstüne ismim yazan kendi emeğim öz güvecim var”, siyasi tekliflere daima bu türlü yaklaştım. Heyf olsun ki bizim üzere ülkelerde tenkit yaparken bunları ortaya koymak zorundayız.
Kemal Beyefendi ve arkadaşları Neoliberalizme demir atmışlar. Gerçi Cumhuriyet gazetesindeki son yazısında Neoliberalizme “yapma bu türlü gözün sevem” sitemi hissediliyor ancak o kadar, dahası yok. Bu çıkışın devam edip etmeyeceğini merak ediyoruz. Keşke Kemal Bey’in Neoliberal iktisat kurmayları, Türk tezlerine karşı ABD Dışişleri sözcülerinden daha katı hal alan dış siyaset uzmanları bu sorunları aydınlar huzurunda tartışma, savunma cüretini sergileseler. Hakkını yemeyelim Kemal Bey’in şahsına kalsa ulusal tezlere, Müdafa’â-yi Hukuk eksenine yakındır, lakin yansıyan aksiyon ve telaffuzlardan bu takdirlerin şahsına kalmadığını çıkarıyor ve üzülüyoruz. Selin Sayek’ler, TR 705’ler ve Y-CHP ekseninin ne Atatürk yoluyla ne de onun iktisat politik görüşleriyle, Müdafa’â-yi Hukukla alakası yoktur. Bu sebeple Türkiye’nin kurucu partisi CHP elini kolunu sallayarak iktidar olma imkanını kullanamıyor/ kullanmıyor/ kullandırılmıyor. “Saz ve çökelek” ikliminde, (kalın bıyık, boğazlı kazak solculuğu bile artık romantik), London, Libor aksanıyla afazik şeyler söylüyor.
Sazına vuran eline kurban emmoğlu!
Avrasya’daki büyük jeopolitik zelzeleden habersizler.
Atalantikçi anlatının tesirinde düş alemindeler.
Türk milletiyle ve bugünün toplumsal gerçekliğiyle el sıkışamıyorlar.
TÜRK MİLLETİNE SÖZ ETMEK ZORUNDAYIZ
Cumhuriyet gazetesi, Sözcü, Odatv bu yönelimi tenkit edip Atatürk yolunu ve programını özendirmek yerine orta alanda top çevirmeyi yeğliyor, orta şut karışımı yapıyorlar gol olursa şut çektim olmazsa orta yaptım beğen beğen al. Klasik CHP entelijansiyasi, sinemaları çekilme imkanı bulamayan küskün direktörler üzere. Onların yerini tıpkı sağdaki üzere her hususta uzaman araştırmacı gazaltacı, fikir önderisi büyükler doldurmuş vaziyette! Maşellah diye göz boncuğu asmak lazım gelir. Fikri ve liyakati olan aydınlar yerine köyden 5 hafta evvel gelip hemşehri derneğinden belediyeye seçilerek arsa imar rantıyla palazlanmış gocuklu profiller siyasi taraf çizmesini engelleyecek sistemler kalmadı.
Bunları hüzünle ve ahlaki bir mesuliyetle duyduğumuz ızdırabın bir sözü olarak Türk milletine tabir etmek zorundayız
Tüm Atatürkçüleri, Türkiye’nin kurucu partisini bu absürt kaos tablosunda demirlemeye zorlayan irade üzerine düşünmeye, bu öğrenilmiş çaresizlik tablosuna karşı tutum almaya onu “öğrenilmiş iyimserliğe” dönüştürmeye davet ediyorum. CHP muhaliflerini meyhane muhalefetinden, 1919 ruhuyla halkla bütünleşerek tezlerini anlatmaya davet etme hakkımız var.
Meral Hanım ve Kemal Beyefendi Türkiye’nin bu paradokstan çıkışı için gereken tahlili, takım ve projeleri, perspektifi ortaya koymayarak Türk siyasetini kilitliyorlar. Bu noktada halka kusur bulamayız. Akademinin rençper korkularıyla söhbet açtığı, ilmi işçilikten öteye geçemediği, tavana baktığı bir iklimde halktan daha fazlasını beklemek haksızlıktır. Tarih bu iki öndere çok büyük sorumluluk yüklemiştir.
NASIL ANILACAKLARINA KARAR VERME NOKTASINDADIRLAR
Allah aşkına serinkanlı bir düşünün “Ciddiye alınacak ne diyorsunuz da halk sizinle gelmiyor?”
Siyasette oy vermeyen değil alamayan kusurludur.
Tek tasamız ve siyasi görüşümüz hür ve müreffeh, insan haklarının ve hukukun üstünlüğünün içselleştirildiği, tartışılmadığı, “bilhassa kimsesi olmayanların kimsesi” bir Cumhuriyettir.
***
Zeyl:
“Söz Ortası, Düş Tabiri”
Dün akşam hayalde Kamacı Ali Dayı ile sohbet ederken bana Türk askeri kurmay geleneğinde ender yetişen Prusya tipi, asker entelektüellerden “Malum Paşa” üzere mümtaz şahsiyetleri Mezopotamya terellellisi sohbetlerinde Coni ve maklube müşterek taarruzunda heba ederseniz haliniz yaman olur dedi. Gocuğunu çıkarıp bir soğuk ulusal ayran içti. Sonra anladık ki içine Vodka katıyormuş, ne bilelim ayran sandık.
Yanıldık.
Haklıydı.
Rahmetli Mevlüt Emmi “avanağı gıdıklayım” derdi bu üzere absürt hallerde!
Renklendirilmiş FETÖ ögelerinin devlet aygıtımıza karşı giriştikleri taarruzlar umarım fark edilir dedi Kamacı Ali Dayı.
Hayrete düştüm!
“Daha evvel söylediğimizde iftira demişlerdi, sonra 'kandırıldık' tespitinde karar kılındı.”
“Umarız bu sefer gecikilmez” dedi.
“Bizim yalnızca ismimiz çıktı, ne kamacılar var!” diye de espri yaptı.
Ben yalnızca duyduklarımı aktarıyorum, bu türlü diyorlar.
Keyfiyeti dikkatlerinize arz ederim.
Kemal Üçüncü