Anaokullarında din eğitimi kalıcı hale geliyor. Çocuklar ortasında kabus gören de var, karşı cinsten olduğu için halasının elini tutmanın günah olduğunu söyleyen de.
Yalova Valiliği, Vilayet Ulusal Eğitim Müdürlüğü ve Vilayet Müftülüğü’nün ortak protokolüyle anaokullarında çocuklara din eğitimi verilmesi için yeni bir proje başlatıldı.
Projenin başlatıldığını birinci olarak Cumhuriyet gazetesinden Ozan Çepni duyurdu.
“Dinimi Seviyorum, Öğreniyorum” isimli proje kapsamında müftülükçe görevlendirilecek eğitmenler, haftada en az altı sefer anaokulu çocuklarına din eğitimi verecek.
Üç kurumun imzaladığı protokole nazaran projenin amaçlarından kimileri şunlar:
İslam dininin bedellerini, kendi düzeylerinde insan hayatına mana kazandıran ögelerden biri olarak fark etmelerini sağlamak.
Kendi düzeyine uygun olarak Allah’ı sevgi temelinde tanımalarını ve yaratılıştaki sistem fark etmelerini sağlamak.
Değerler eğitimi kapsamında Hz. Muhammed’in hayatından örnekler sunarak model almalarını sağlamak.
Sağlıklı bir din ve ahlak gelişimi göstermelerine yardımcı olmak.
DİN DERSİNE KARŞI ÇIKAN VELİLER YARGI YOLUNA GİTTİ
Protokolde, projenin amaç kitlesinin 4-6 yaş ortası çocuklar olduğu da belirtiliyor.
Anaokullarında pahalar eğitimi ismi altında din eğitimi verilmesi aslında yeni bir uygulama değil. Bilhassa Anadolu’nun birtakım kentlerinde üç, dört yıldır bu eğitim veriliyor. Hatta anaokullarında din dersi verilmesinin ulusal eğitim protokolüne ters olduğunu savunan birtakım veliler ile öğretmenler, dava dahi açmış.
Eğitim-Sen Bolu Şube lideri Zehra Kulalı Gezici, yargı sürecini başlatan eğitimcilerden biri.
Gezici, pek çok vilayetteki müftülükler ve vilayet ulusal eğitim müdürlüklerinin imzaladığı protokollerle okul öncesi 30 saatlik ders programlarının, 24 saate indirildiğini söylüyor. Gezici kelamlarına şöyle devam ediyor:
“Altı saati müftülüklerce belirlenen eğitimciler tarafından din dersi verilerek kullanılıyor. Bu sene yenilenen bu protokolü, Bolu ve Edirne Eğitim-Sen olarak yargıya taşıdık.”
Gezici, din derslerini yargıya götürmelerini ise şöyle gerekçelendiriyor: “Çünkü kanunlara nazaran Ulusal Eğitim Bakanlığı sorumluluğunda yürütülmesi gereken eğitim, öteki kurum ve şahıslara devredilemez. Burada açıkça hukuka karşıtlık ve kamusal eğitim hakkı ihlali vardır.”
Eğitimci, Yalova’da imzalanan protokolü, anaokullarındaki din derslerine yargı yoluyla itiraz edilebilmesinin önüne geçmek için atılmış bir adım olarak da pahalandırıyor:
“Mevcut iktidarın yasalaştırma pratiğini daha evvelki süreçlerden biliyoruz. Evvel fiili durum yaratıp, sonra bunun yasal ve mevzuat düzenlemesini yapıyorlar. Bu nedenle okul öncesi eğitim kurumlarında, 4-6 yaş kümesindeki çocuklarımıza zarurî din eğitimi verilmesinin önünün açıldığını görebiliyoruz.”
Adını zımnî tutmak koşuluyla DW Türkçe’den Tunca Öğreten’e konuşan bir anaokulu öğretmeni de, çalıştığı kurumda çocuklara din dersi verildiğini doğruluyor.
Öğretmen, işleyişi şu sözlerle anlatıyor:
“Haftanın her günü 40 dakika müddetince ailelerinin onay verdiği çocuklara, müftülükçe görevlendirilen öğretmen tarafından din eğitimi veriliyor. Evvelce çocuklarının din dersi almasına karşı çıkan az sayıda da olsa aile vardı. Lakin din dersine katılmayan çocuklar eğitim hakkından yoksun kaldığı ve sınıfa alınmadığı için vakitle onlar da kararlarını değiştirmek zorunda kaldı.”
Öğretmen, anaokulu öğrencilerinin yaşları gereği çok meraklı olduğunu ve soyut kavramları manaya konusunda zorluk çektiğini de söylüyor. Bu durumu ise, müftülükçe görevlendirilen eğitmenin, “kıyamet” ile ilgili konuşmasının akabinde çocukların “kıyamet”e dair meraklı sorular sorduğunu, eğitimcinin ise mevzuya açıklık getirmekte yetersiz kaldığını söyleyerek özetliyor.
“OĞLUM, BAYAN DİYE HALASININ ELİNİ TUTMADI”
Taner Kocakaymak, 42 yaşında bir elektrik teknisyeni. Anaokulundaki din dersi nedeniyle beş yaşındaki oğlunun psikolojisinin bozulduğunu söylüyor.
Din dersi sonrası oğlunun verdiği tepkileriyse şu örneklerle anlatıyor:
“Bir gün halası okuldan almaya gitmiş. Ne halasına sarılıp öpmüş, ne de elinden tutmuş. Bana aktarıldığında neden bu türlü bir şey yaptığını oğluma sordum. Halasının bayan olduğunu ve dinen ona sarılıp, elini tutmasının yasak olduğunu söyledi. Bir seferinde da çok sıkışmasına karşın tuvalete sokmakta zorlandım. ‘Oğlum, tuvalete girsene’ dediğimde kendisine öğretilen ‘tuvalet duasını’ unuttuğunu, onu okumadan tuvalete giremeyeceğini söyledi.”
Uzmanlar ise, anaokulu çağındaki çocuklara din dersi verilmesini hakikat bulmuyor.
Onlardan biri de Uzman Klinik Psikolog ve Öğretim Vazifelisi Sinem Taşyaran Unan. Uzman, çocuk gelişiminde 0-6 yaş devrinin kritik bir ehemmiyete sahip olduğunu söylüyor. Bu nedenle çocuklara aktarılacak bilgilerde de ihtimamlı ve dikkatli olunması gerektiğini vurguluyor.
“Varoluş nedir, yok oluş nedir, mevt, ömür, sevap ya da günah üzere soyut kavramlar, çocuklarda altı ya da yedi yaşından sonra başlıyor. Bu gelişim evresi de 11-12 yaşına kadar devam ediyor” diyen Unan, “dolayısıyla bu devirden evvel öğretmeye çalıştığınız her soyut kavram, çocukta istenilenden daha farklı bir mana bulabiliyor. Bu nedenle çocuklar kabus görme ya da tasa sorunu yaşayabiliyor” tabirlerini kullanıyor.
Sinem Taşyaran Unan bir diğer önemli probleme da dikkat çekerek, “Bu periyotta çocuklar, yaptıkları en ufak bir kusurun bile çok büyük bedelleri ve sonuçları olabileceğini; kendisinin ya da sevdiklerinin başına bir felaket gelebileceğini düşünebiliyor. Bu da çocuğun gelişimini ve okul hayatını olumsuz etkileyebiliyor” diyor.
Resmi sayılara nazaran Türkiye’de yaklaşık 23 bin okul öncesi eğitim kurumu ve bu kurumlarda eğitim alan bir milyonu aşkın çocuk bulunuyor.
İSLAM ÇOCUKLARA DİN EĞİTİMİ VERİLMESİ KONUSUNDA NE DİYOR
İlahiyatçı Cemil Kılıç’a nazaran İslam’da bir kişinin, mükellefiyet (buluğ çağı) devrine erişene kadar dinen yükümlülüğü bulunmuyor. Kılıç kelamlarına şöyle açıklık getiriyor:
“Yani ortalama 12 yaştan evvel çocuklara din eğitimi verilmesi, İslami manada gerçek değildir. Kaldı ki 12 yaşından evvel çocuklar aslında dini tabirleri anlayamaz. Allah, melek, vahiy üzere soyut kavramları çocuklar anlayamaz.”
İlahiyatçı, Diyanet’in ısrarını da özgür fikre ket vurmak olarak niteliyor. Çünkü Kılıç’a nazaran anaokulunda din eğitimi alan çocuklar gelecekte sorgulayıcı, araştırıcı bireyler olamayacak. Bu bireyler gelecekte çözemeyeceği, anlayamayacağı her olay karşısında “Allah’ın hikmeti” diyerek teslim olacaklar.
Resmi sayılara nazaran Türkiye’de yaklaşık 23 bin okul öncesi eğitim kurumu ve bu kurumlarda eğitim alan bir milyonu aşkın çocuk bulunuyor.