Gazeteci Kadir Sabuncuoğlu, meslek hayatındaki deneyimlerini anlattığı “Az Gittik Uzun Gittik” isimli kitabı Zafer Yayınevi’nden çıktı.
Erzurum’un önde gelen gazetecilerinden olan Kadir Sabuncuoğlu, 41 yıllık gazetecilik hayatında tanıdıklarını ve onların hikayelerini okuyucuyla paylaştı. Kitapta, Erzurum’un sembol isimlerinden sanatçı İbrahim Erkal, televizyoncu Acun Ilıcalı’ya kadar dikkat çeken isimlerin hikayeleri ve bilinmeyenlerine dair anekdotlar aktarıldı.
Kitabın “Erzurum ile Kars Niçin Çekişir” başlıklı kısmında ise, 1980’li yıllarda siyasi tercihlerinden ötürü ortaları açık olan Erzurum ile Kars kentleri ortasında geçen bir anı anlatıldı. Bu kısımda, Erzurum’u ziyaret eden Süleyman Demirel’in Kars’a giderken yaşadığı dikkat çeken olaylar okuyucuya aktarıldı:
İşte “Erzurum ile Kars Niçin Çekişir” başlıklı o kısım:
“12 Eylül 1980’deki Askeri Darbe öncesi komşu kentler Kars ile Erzurum’un ortası, siyasi tercihlerinden ötürü ‘limoni’ idi. Serhat Kars o periyot solun, Dadaşlar diyarı Erzurum ise sağın kalesi olarak tanınıyordu. O vakit Erzurum’dan Kars’a 25 plakalı taşıtla gitmek, ya da 36 plaka ile Erzurum’a gelmek epeyce tehlikeliydi.
Liderler açısından bakarsak o devirde Bülent Ecevit’in Erzurum’da, Süleyman Demirel’in Kars’ta miting düzenlemesi hayli zordu. CHP’li Ecevit’in Erzurum’a gelişi ve Narmanlı Cami önündeki kavşakta düzenlediği miting, unutulacak üzere değildi. Polis güya etten duvar örmüştü.
‘Seksenler’ öncesi Başbakan Süleyman Demirel’in seçim otobüsüne Diyarbakır Temsilcisi olan arkadaşım Talat Polat ile birlikte bindik. Demirel sabahleyin, Kazım Karabekir Caddesi’ndeki otelin önünde karşılıklı iki sıra halinde dizilen Erzurumlu siyasetçilerin ortasında bir ‘kahraman’ üzere geçerek Kars’a uğurlandı. Otobüs ünlü gazeteci, müellif, fotoğrafçı, karikatüristle dolu. Bu anı, Demirel’in baısn özgürlüğüne verdiği kıymeti ve müsamahayı anlatması açısından çok değerli.”
“KURAT BİZİ BABA”
“Otobüsteki ‘En tanınan ikili’, Milliyet Gazetesinin karikatüristi Bedri Koraman ve muharrir Örsan öymen’di. Kocaman tam sayfa olarak Demirel’i dansöz olarak çizmişti. Fakat Demirel yalnızca Kraman’a değil, en muhalif olanlara bile sevgi gösteriyor, hürmet görüyordu.
Kars’a yaklaşınca, bir dağın yoldan görünen yüzüne kireçle yazılan ‘Kurtar bizi baba’ sloganı, seçim otobüsündekileri germeye yetti. Güya Kars halkı ‘Baba’ diye anılan Süleyman Demirel tarafından kurtarılmayı bekliyordu. Kent merkezine girdiğimizde Demirel’in müdafaaları siyah arabayla konvoyun önüne geçti. Arabanın kapılarından sarkan muhafazalar rastgele bir hücuma karşı tabancalarını çıkarmışları. Şükür, hiçbir olay çıkmadan Demirel’in Kars seferini tamamladık.
O yıllardaki Erzurum ile Kars münasebetlerinden kelam edilirken daima bir fıkra anlatılır. Davacılar, Hasankale Tren İstasyonunda karargah kurar. Doğu Ekspresi ile seyahat yapan saçları uzun, bıyıkları kendilerine benzemeyen Karslıları bulur ‘Kulhu’ (İhlas süresini) okuturlardı. Karslı okumaya başlayınca, bizim ülkücü mühletin gerçek olup olmadığını yanındakine sorarmış: ‘Hele dinle bah gardaş doğri ohir mi?’