2 Temmuz 1993’te Sivas-Madımak Oteli’nde 33’ü şenlik Konuğu 2’si otel vazifelisi olmak üzere 35 kişinin yakılarak öldürülmesi hareketinden yargılanarak evvel idam cezasına, daha sonra bu cezanın 2005 yılında yürürlükten kaldırılması ile ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezasına mahkum edilmiş olan Ahmet Turan Kılıç’ı Cumhurbaşkanı affetti.
07.07.1993 tarihinden bu yana Sivas Katliamı Sanığı olarak cezaevinde bulunan Kılıç’ın affı için son bir ayda sağ basın organları sistemli bir kampanya yürüttüler. Basında oğluna atfen yer alan açıklamalarda, mahkumun olayla bir bağlantısı olmadığı, saf olduğu, 86 yaşında ve hasta olduğu argüman edildi. Hastalığına ait, cezaevinde kalamayacak durumda olduğunu kanıtlayan bir İsimli Tıp raporundan kelam edilmedi. Bu tartışmalar gündeme geldiğinde, davayı 27 yıldır izleyen bir hukukçu ve insan hakları savunucusu olarak, ceza aldığı kabahatin niteliği gözetilmeksizin infaz hukuku önünde herkesin eşit olduğunu ve infaz hukukunun ayırımsız tutuklu ve mahkumun hayat hakkını ve onurunu muhafazası gerektiğini, lakin nitekim ölümcül bir hastalık varsa, bu durumun yansız bir isimli Tıp Raporu ile onaylanması gerektiğini söz ettim.
BU DURUM HEPİMİZİN TELAŞ VE KUŞKULARINI ARTIRMAKTA
Sivas Katliamı özelinde 27 yıldır süren yargılamada ceza almış olmalarına rağmen hala yakalanamamış sanıkların varlığı ve iktidar etraflarının bu davaya yaklaşımlarında açık taraflı ve adeta yakılmaktan, yakılanların sorumlu olduğunu kanıtlamaya çalışan tavır ve davranışlarının mağdur yakınlarını derinden yaraladığı tüm kamuoyunun bilgisi içindeydi. Bu nedenle, oğlunun savlarının bilakis belge içindeki bilgi ve evraklara nazaran katiyen “masum” da olmayan bu kişi hakkında verilecek bir affın, hukuksal destekten mahrum olması bu yarayı daha da derinleştirecekti. Nitekim, Cumhurbaşkanlığı’nın 30.1.2020 günlü 2083 Sayılı Kararlarından sadece tarih ve numaralarını öğrendiğimiz (17 1.2020 günlü, 69365276-101-01.02-2020/8108/1013-1173) İsimli Tıp Kurumu 3. İhtisas Heyeti raporunun içeriği hakkında bilgi sahibi değiliz. Bu durum doğal olarak hepimizin tasa ve kuşkularını artırmaktadır. Bu nedenle Adalet Bakanlığı’na başvurarak raporun içeriği hakkında bilgi edinme talebinde bulunuyoruz.
Ayrıca affın gerisinden makul çevrelerin “dede” sıfatı ile adeta masumiyet ve kahramanlık niteliği vermeye çalıştığı bu kişinin türel durumu hakkında da kamuoyunu bilgilendirme ihtiyacı içindeyiz. Bu emelle kendisi hakkında Ankara 1 Nolu DGM ‘nin 1993/106 Temel, 1994/190 Sayılı Gerekçeli Kararın 15. Sırasında yer alan Ahmet Turan Kılıç’la ilgili şahit beyanlarını paylaşmak istiyorum.
TANIK OLAN EMNİYET VAZİFELİLERİ, AFFEDİLEN AHMET TURAN KILIÇ İÇİN NE DEMİŞTİ
Dosya içinde bu sanıkla ilgili yedi kamu şahidi bulunmaktadır. Şahitlerin tümü de emniyet görevlisidir, Olay yerindedirler ve beş duyuya dayalı görgü şahididirler. Gerekçeli Kararda bu şahitlerin anlatımları; emniyetçe düzenlenen tutanaklar, savcılık ve duruşma anlatımları özetlenerek alınmıştır. Artık birlikte bu anlatımlara bakalım ve sonuçta birlikte “masumiyet” yargılamasında bulunalım:
MEHMET YILDIZ :“Olay günü Ahmet Turan Kılıç’ı Madımak Oteli önünde ‘Vali istifa, Şeytan Aziz, Yaşasın Şeriat, Laik Tertip Yıkılacak, Sivas Aziz’e Mezar olacak’ sloganlarını atarken gördüğünü, ayrıyeten Madımak Oteli önünde polis ve jandarmanın kurduğu barikatı yarmaya çalışıp otele gitmeye çalışırken, kendisini geri püskürttüğünü ve bu sırada A. Turan Kılıç’ın hem slogan atıp hem de ‘Bizim sizinle işimiz yok’ diyerek tekrar barikatı aşmaya çalıştığını gördüğünü beyan etmiştir.”
SAMİ ECE : Ahmet Turan Kılıç’ı Madımak Oteli önünde topluluğa “ARKADAŞLAR, BUBİR CİHATTIR YÜRÜYELİM”, diyerek bağırdığını ve halkı otele hakikat sevk ederek tahrik ettiğini beyan etmiştir.
MUSTAFA UZUN : Olay günü A. Turan Kılıç’ı, hadisenin başından sonuna kadar hadisenin içinde devamlı olarak gördüğünü ‘CİHAT’a çağrı diye slogan atarken ve topluluğu galeyana getirirken ve topluluğa önderlik yaparken, hatta “Şeriat Gelecek, zulüm Bitecek, Müslümanlar, ne duruyorsunuz. Katılın.” diyerek topluluğu galayana getirip önderlik yaptığını, Madımak oteli önünde de “Ne duruyorsunuz. Taş atın” diyerek milleti teşvik ettiğini, PTT önünde bulunan taşları da oradakilere gösterdiğini, hadise günü A. Turan Kılıç’ı bu aksiyonları yaparken gördüğünü, çok net formda teşhis ettiğini söylemektedir.
EROL ÇÖL : Olay günü, Madımak Oteli önünde polis barikatını zorlayan saldırgan küme içerisinde bulunduğunu, Allahüekber, Vali İstifa, Erdemsiz Vali, Şeytan Aziz, Sivas Aziz’e Mezar Olacak, Kanımız Aksa da Zafer İslamın, Şeriat Gelecek Zulüm bitecek sloganlarıyla halkı tahrik ettiğini beyan etmiştir.
ŞABAN YILMAZ : Olay günü Ahmet Turan Kılıç’ı olayların başından sonuna kadar kalabalığı devamlı formda tahrik ve teşvik eden ve topluluğa önderlik eden bir kişi olarak gördüğünü, beyan etmiştir. (Bu şahidin, karar içeriğinde ayrıca sanık hakkında “Barikatı zorlayan ve otel camlarına taş atanlar arasındaydı” cümlesi de bulunmaktadır.)
ALİ ADIYAMAN : Olay günü sanığın, Madımak Oteli önünde devamlı surette slogan attığını, polis barikatını yarmaya çalıştığını ve zorladığını beyan etmiştir.
DOĞUKAN ÖNER : Olay günü , Madımak Oteli önünde ve daha evvelki şovlarda halkı devamlı olarak CİHAT’a çağırdığını, halkı tahrik ettiğini, halkı tahrik etmek için daima slogan attığını , Madımak Otel’e taş atarken gördüğünü ve tahrikleri yönettiğini söylmiştir..
Mahkeme, bu anlatımlara atıfla sanığın ”olayların başlangıcından itibaren tüm safhalarda yer aldığını, hatta yürüyüş yapanlara önderlik ettiğini, slogan atıp maksat gösterdiğini, halkı aksiyonlara sokmak için daima hareketli ve atak davrandığını, böylelikle barikatı yarıp, otel önünde arabaları tahrip eden ve otel içindeki eşyaları tahrip ederek dışarıya atan, bu ortada otel önündeki otomobillerin yanmasını sağlayan birinci derecede sorumlu asli faillerin fiillerini kolaylaştırdığı ve bu sanıkların cürüm sürece iradelerini atılan sloganlarla pekiştirip güçlendirdiği, yeniden polis barikatını zorlayarak bu barikatı aşmış olan otel içindeki sanıkların daha rahat hareket etmelerini ve hareket yapmalarını sağlayacak ortam hazırladığını… yangının çıkmasına sebep olan fiilleri kolaylaştırdığı böylelikle asli faillerin fiilerine müzaheret ve muavenet yolu ile iştirak ettiği münasebeti ile cezalandırıldığı” karar altına almıştı.
İNSANLIĞA KARŞI İŞLENMİŞ KABAHATİN AFFI OLMALI MI
Yukarıdaki kıymetlendirme ile Mahkeme, Turan Kılıç’ı ve benzeri durumda olan bir küme eylemcinin fiillerinin o tarihte yürürlükte olan TCK’nun 450/6. Unsuru mucibince idamla cezalandırılmasına karar verdi. Daha sonra bu karara karşı müdahil taraf olarak temyize başvurduk. Hareketin sıradan bir yangın çıkarma yolu ile birden çok adam öldürme olmadığı, cihat davetleri ve şeriat talepleri ile Anayasal tertibin tebdil, tağyir ve ilgası niteliğinde olduğunu, hareketim TCK’nun 146. Hususu kapsamında kıymetlendirilmesi gerektiğini savunduk. Sonuçta Yargıtay, talebimiz üzere kararı bozdu. Bozmadan sonra yürütülen yargılamada, sanığın da içinde bulunduğu, daha evvel TCY’nın 450/6. Fıkrası yeterince ceza almış aksiyoncular, bu defa tıpkı kanıtlarla TCY’nın 146. Hususundan idam cezası aldılar. Sanıklar, yalnız şahit anlatımları ile değil görüntü çekimleri, eksper raporlarına da dayanılarak karar giydi. Kılıç ve başkaları bu kararı temyiz ettiler. Temyiz edilen 2. Karar, Yargıtay 9. Ceza Dairesi’nin 2000/ 3160 Temel – 2001/ 1471 Sayılı, 04.05. 2001 tarihli kararları ile onandı. İdam cezalarının yürürlükten kalkması ile de cezalar ağırlaştırılmış müebbet mahpusa çevrildi. 35 insanımızın ömrüne kast eden sanık yaşıyor. Yitirilenlerin ne büyüme, ne yaşlanma, ne de meskenlerinde gözlerini kapatma hakkı olmadı. Onları yakanlar, tek tek hiçbirini tanımıyorlardı. Düşmanlıkları onların bilimden, aydınlanmadan, laiklikten, kardeşlikten yana niyetlerine ve inançlarına idi. Bilhassa Alevi topluluğu bu münasebetlerle sistemli katliamlara kurban edilmişlerdi. Kısaca hata, İnsanlığa karşı işlenmiş kabahatti. Bu hataların affı olmalı mı? İnsan haklarına Dayalı hukuk mantığı bunu kabul edemez. Üstelik hiçbir nedamet hissi olmadan…
Av. Şenal Sarıhan