Geçen hafta Akademisyenler artık dershane teknisyenine mi döndü aldı bir yazı yazdım Bu yazı aslında maraş escort ülkemizdeki bilimin ve akademinin içler acısı halini anlatıyordu Çok reaksiyon aldım Kendi ortamızda konuşulmasının daha hakikat olacağı söyleniyordu Ben ise kendi konutumuzu pislik götürürken ülkedeki genel halini eleştirmek istemedim
Onların mardin escort haklı oldukları noktalar da vardı Kaynaklarımı açıklayamıyor olsam da benim de haklı olduğuna inandığım argümanlarım vardı Örneğin bu günün 6 Kasım olduğunu hatırlayan var mı Tam 38 yıl evvel bu mersin escort gün YÖK kurulmuştu Bunun bir değeri kaldı mı
YÖK E BOYUN EĞDİK HERKESE BOYUN EĞMEYE DE ALIŞTIK
Ben her ne kadar bilim beşerlerine derneklerine ve mecmualarına yüklensem de aslında bu büyük kokuşma YÖK e boyun eğmekle başlıyordu Yazdım ya YÖK her devrin sopası Bir buyruğu her türlü demiri kesiyordu Örneğin bu gün YÖK ün doçentlik belgesi için sözel bildiri puanı istiyordu Dernekler ise bu puanın hamallığını üstleniyordu Her kongrede yüzden fazla sözel bildiri
Bu günün Türkiye sini düşünün Çok değerli kriz periyotlarından geçiliyordu Ülkenin üniversitelerinden ya da akademisyenlerinden bir ses duyabiliyor musunuz HAYIR Pekala neden konuşamıyorlardı Çünkü sopa vardı Zira YÖK varsa sen yoktun Üniversitelerin özerkliği de bilim beşerinin özgürlüğü de yoktu Bizler meşhur sarı öküzü verdik bir kere YÖK e boyun eğdik her şeye boyun eğdik
ÜNİVERSİTE YILLARIMDAKİ YÖK
Benim YÖK ile tanışmam ise üniversite yıllarında oldu . 9 Eylül Tıp Fakültesi’nin 1. sınıf öğrencisiydim. Şahsen Kenan Cihan tarafından YÖK’ün kurucu üyesi yapılmış olan merhum Prof. Dr. Doğan Karan emeklilik öncesi son dersini anlatıyordu. Ders bittiğinde herkes onu ayakta alkışlamaya başlamıştı. Ben hem ayağa kalkmamış, hem de alkışlamamıştım.
Etrafımdaki arkadaşlar beni zorla ayağa kaldırmak istemişler yeniden de kalkmamıştım O giderken gerisinden YÖK’ü başımıza bela ettiniz” diye bağırmıştım. Dönüp bana bakmış lakin cevap vermeden gerisini dönüp gitmişti. İşte ta o vakitler bile aklımı kurcalamıştı. YÖK üzere anti demokratik bir kurumda bir psikiyatristin ne işi olabilirdi ki?
Ama yıllar sonra Foucault’u tanıdım. ‘Büyük kapatılmadan’ bahsediyordu. Hapishanelerden, hastanelerden, tımarhanelerden, okullardan vb… Bu kapatılma yerleri; iktidarın en açık formda, maskesiz bir biçimde kendini gösterdiği yerlerdi. (1) Gerçekte ise, 12 Eylül faşizmi ve YÖK sistemi de; hem üniversitelerin, hem de akademisyenlerin büyük kapatılması idi. YÖK, çağdaş bir hapishane, hatta bir Panoptikon üzereydi.
Foucault a nazaran iktidar maskelemeye gereksinim duymadığı zorba yüzünü hayasızca sergilerdi ancak büyüleyici bir biçimde bu yüz saf ve pak görünümlüydü Bu zorbalık ise düzgünlüğün kötülük karşısında sistemin düzensizlik üzerindeki tahakkümüydü (1). Ki, Evren Paşa’nın kızı Şenay Gürvit’i de yolundan çevirenler “baban sayesinde çocuklarımız okudu. Baban sağolsun” diyorlar ve onu 60 milyon gerimizde diye konuşturmadılar mı? (2)
YÖK ve YENİ AKADEMİSYEN KİMLİĞİNİN İNŞASI
Oysa Goffman, bu cins totaliter kurumları “bellek ve benlik yitim mekanları” olarak tanımlıyordu. Kapatılan bireyin benliği soyularak yeni bir kimlik inşa ediliyordu (1). Aslında YÖK sistemi ile de bu gün ki “dershane teknisyeni (3)” olan uysal akademisyen tipi inşa edilmişti. Peki bu kimlik inşa edilirken, modernitenin ve kapital sisteminin en büyük ikna sopası olan PSİKİYATRİNİN sanki ne cins katkıları olmuştu?
Akademisyenlere mecnun gömleğinin giydirildiği bir tımarhane olan YÖK sistemi kurulurken kurucu üye olan Doğan Karan Hoca sanki hangi muhtaçlığa karşılık vermişti Keşke merhumun gerisinden konuşmasaydım. Bu sorularıma karşılık verebilme talihi olsaydı. Zati 2003 yılında “YÖK’ün antidemokratik olduğunu ve bu gün olsa üyelik yapmazdım” diyordu. Tam 6 yıl bu totaliter kurumun üyeliğini yapıyordu. Sonra AKP’nin eline geçeceği hissedilince ‘antidemokratik’ diyordu. Takdir sizin.
28 ŞUBAT TA KEMAL ALEMDAROĞLU NUN İNKILAP TARİHİ SÖZLÜSÜ
YÖK ile ikinci müsabakam ise , Çapa Onkoloji Enstitüsü’nde olmuştu. TUS’u kazanmama karşın, bir türlü ihtisasa başlayamıyordum. Prof. Dr. Kemal Alemdaroğlu’nun sözlüsünden geçmeden asla… 12 Eylül faşizminin YÖK’ü, bu kere tıpkı Foucault’un bahsettiği üzere saf ve pak Atatürkçülük maskesi ile karşımda idi. Tüm akademisyenleri de ardına almıştı. Medyada irtica haberlerini sıralanırken, asker tanklarını sokakta yürütürken, Kemal Hoca da İstanbul Üniversitesi’nde adeta bir külhanbeyi üzere geziyordu.
Sonra bir toplantıda kalkıp yüzüne karşı haykırmıştım “Bu yaptığınız yanlış. Bir aşırılık, öbür bir aşırılığı doğurur”. (Ki, 1000 yıl sürmesi beklenirken, daha 10 yıl geçmeden başka aşırılığın ne olduğu görüldü). Kemal Alemdaroğlu Hoca, hakkımda soruşturma açılmasını istemişti. Beni, Erkan Topuz Hoca kurtarmıştı. Bu gün Tayyip Erdoğan’a kızanlar, keşke o periyodun Kemal Hoca’sıyla tanışsalardı?
İşin enteresan yanı 2005 li yıllardan sonra ise bu 12 Eylül darbesinin YÖK ü Atatürk Cumhuriyeti nin savunulması gereken bir kalesi haline geliyordu . Lakin tüm bunlar, YÖK’ün evvel FETÖ’nün, sonrasında ise iktidarın eline geçmesine mani olamıyordu.
YÖK AKADEMİSYENLERİ PARASIZLIKLA TERBİYE ETTİ
YÖK ün becerileri bununla da bitmiyordu Diğer bir özelliği ise, akademisyenleri parasız bırakmasıydı. Her şeyin para olduğu Özal’lı liberal iktisat yılları başladığında ise, akademisyenlerin açlıkla ve itibarsızlıkla imtihanı başlıyordu. İşte o devirde birçok akademisyen, unvanlarının alınca bilimi bırakıyor ve geçimin kederine düşüyordu. Muayenehane açıyor ve MUAYENEHANE TEKNİSYENİ’NE dönüşüyordu.
Tıpkı Baudrillard ın yazdığı üzere unvan ve statü hem fetiş hem de sermeye objesine dönüşüyordu 4 Ben, bu gün yalnızca akademide kullanılması gereken unvanlarını muayenehanesinde kullanan ya da özel hastanede çalışan yüzlerce doçent ve profesör tanıyordum. Ki, bu her alanda geçerliydi.
LÜKS OTELLERDE DÜZENLENEN KONGRELER VE İLAÇ ŞİRKETLERİ
Konuyu daha enteresan bir noktaya getirmek istiyorum 12 Eylül Darbesi YÖK ün kuruluşu ve liberal iktisat derken ülkemize Amerikan bilgi teknolojisi akmaya başlıyordu İthal ilaç firmaları mantar üzere her yerden bitiyordu. Tıpkı Amerika’da olduğu üzere hekimlerin lüks otellerde konaklandığı ve el üstünde tutulduğu kongrelerin sayısı artıyordu. Yani ilaç firması, kongreler, lüks oteller zinciri tıpkı bir balık ağı üzere kurulmuş ve ağa düşecek olan tabipleri bekliyorlardı.
Peki YÖK ün para vermediği akademisyenler yeni tıbbi gelişmelerin konuşulduğu bu kongrelere nasıl gidecekti Yanıt… İlaç firmalarının sponsorluğu ile… Bilhassa asistanlık ve uzmanlık devirlerinde ise el-mahkumdu. İlaç firması yoksa, kongre yoktu.
Bir düşünün İlaç firmaları size 4-5 gün seçkinlerin hayatını yaşatıyorlardı. Hasan Sabbah’ın yalancı cennetine dört gün götürüp, sonra da getiriyorlardı.
Nereden mi biliyorum Zira o periyodu yaşayanlardan birisi de ben idim . İlaç firmaları bizi yediriyor, içiriyor ve konaklatıyor, hatta eğlendiriyordu. Bu kongrelerde Aşkın Işık Yengi’den, Kenan Doğulu’ya, Leman Sam’a kadar dinlemişliğim vardı. Bu gün bunları hatırladıkça utanıyorum.
Peki kongreye giden ne oluyordu Döndüğünde diyetini ödüyordu Pekala nasıl ödüyordu O firmaların ilaçlarına tartı vererek Halbuki bizi o kongrelere götüren firmalar ilaçlarını devlete 10-20 katına satıyor ve kazıklıyorlarmış. Kimi antidepresan ve antipsikotik ilaçların bu gün ki fiyatlarına bakıyorum. Devletimiz sağlam kazık yiyordu.
İşte bu nedenle bu gün hem Sıhhat Bakanlığı nın hem de derneklerin ilaç firmalarını n kongre kaydında, uçak ve otel fiyatında kaç tabibe sponsor olduğunu denetlemesinin çok kıymetli olduğuna inanıyorum.
DERNEKLERE AÇIK MEKTUP KONGRELERİNİZİ LÜKS OTELLERDE YAPMAYIN
Dikkat edin YÖK ten başlayıp bu günlere geldim Zira gelinen evrede tüm sonuçlar birbirine direk ya da dolaylı olarak bağlı idi Çünkü 1980 ve 90’ların YÖK sisteminde hem akademisyenlerin eli-kolu bağlanıyordu, hem de Neo-liberal sistemin ayartıcı özellikleri ile de karşı karşıya kalınıyordu. Sistem verdiği Doçent ve profesör unvanları ve seçkinlerin hayat biçimi, akademik ortamlara yeni gelenleri de ayartıyordu. Lüks otellerde düzenlenen bilimsel kongreler de bu kara tertibin bir kesimi idi.
Bu gün tıp kısım ve branş derneklerinin hekimlerin bir balık ağı üzere içine düşürüldüğü kongreler lüks otel zincirleri ve ilaç firmaları ortasında ki kirli ilgiyi bitirmek için daha fazla gayret gösterebileceğinize inanıyorum
Şu bir gerçek ki bizi yetiştiren profesör kuşağının küçük bir azınlığı hariç kıymetli bir kısmı ilaç firmaları ile ilgilerinde kirli idiler Bizim kuşak de hatta bizden sonraki nesiller da neredeyse tama yakın kirlendi Ama yeni asistan jenerasyonu kurtarılabilir.
Buradan meslek derneklerine sesleniyorum . Lütfen kongrelerinizi lüks otellerde yapmayın. Artık her semtte Kültür Merkezleri var. Yaz aylarında Üniversitelerin amfileri boş… Salonda 20-30 kişinin olduğu 10-12 seminer değil, daha az sayıda seminerler yapabilirsiniz.
Yeni jenerasyonu ilaç firması kongre ve lüks oteller kirli ağından kurtarın Lütfen onurumuzla sabah simit yiyelim. Öğle sandviç… Akşam çorba, kuru fasulye… Onurumuzla 3-4 yıldızlı otellerde, pansiyonlarda kalalım. Ama gençler, ilaç firmalarından kongre dilenmesin ya da ilaç mümessillerinin, onları ayartmak için kongreleri kullanmasına müsaade vermeyin.
Lütfen ilaç firmalarının dernek kongrelerinde sponsor olmasını engelleyin Esasen firma ile gelenlerin bir kısmı gezmeye geliyorlar Seminerlerle alakaları bile olmuyor
Daha değerlisi YÖK sisteminin verdiği doçent ve profesör unvanlarını akademi dışında kullananları da, kongrelerinize konuşmacı olmasını engelleyin.
Hatırlayın Bir vakitler YÖK e karşı gayret onur uğraşı idi Çaba unutuldu YÖK sisteminin büyük kapatılmasında ki kimliksizleşen ve hafızasızlaşan akademisyenleri olduk.
Bu gün 6 Kasım … YÖK sistemi, akademiyi ve akademisyeni YOK etti. Protesto’nun P’sini yapacak adam kaldı mı?
Size soruyorum
Sarı öküz gitti geride ne kaldı Onur kaldı mı
Ahmet Koyuncu