Onları üç yıl evvel tanıdım.
Beni tam bir misafirperverlikle karşıladılar.
Aslında ne onları ne de Odatv’nin öbür işçilerini şahsen tanıyordum.
Yazılarım bu internet sitesinde yayımlanıyor olsa da, Odatv’den hiç kimseyi şahsen tanımıyor oluşumun manası, söyleyecek kelamı ve haklı davası olan herkese bizim sayfalarımız açıktır demekti. Aslında ben de yazılarımı bir müddettir Türkiye’nin adeta Hyde Park’ı, yani özgürlük platformu olan bu kurumda sergileyebiliyordum. O halde kimlerle omuz omuza verdiğim o bireylerle tanışmak için Odatv’yi ziyaret etmeliydim, o denli de yaptım.
Beni kapıda karşıladı Odatv’nin civanmert insanları.
Birkaç editör arkadaşla şöyle bir ayaküstü muhabbet ederken yaşlarını kestirim edemeyeceğim o iki “delikanlı” yanıma geldi.
Bu ikiliyi evvel baştan aşağı süzdüm, sonra benimle muhatap olma usullerine dikkat ettim.
Özet olarak saptadıklarımı size de aktarayım.
İkisi de bir başkasına benziyordu lakin her ikisinin siması kendine hastı, yani karakteristikti.
İkiz kardeş üzere birbirini andırıyorlardı, ama biri daha uzun uzunluklu, öteki ondan biraz kısaydı.
Bakışları birebirdi, gülümsemeleri hem sert hem içten sözle tıpa tıptı.
Halk çocuğuydu ikisi de, üzerlerinden sapır sapır namus, ciddiyet, emek ve gayret dökülüyordu.
Halk tipi sade çocuklar olmalarına rağmen seslenişleri epey kibardı, tam bir gerçek centilmen edasıyla muhataplarına sesleniyorlardı. Hitapları en net biçimde anlaşılır formda berraktı lakin ses tonları yüreklerindeki coşkuyla orantılı olarak şaşırtan derecede yumuşaktı.
Bu delikanlıların isimleri bile güya bir öbür âlemde evvelden sözleşmişler üzere, yani kuantum fiziği teorisyenlerinden kimilerinin kelamını ettiği o meçhul paralel boyutta sözleşmişler üzere birebirdi. BARIŞ idi isimleri…
Evet, karşımdaki delikanlılar her ne kadar dini terminolojiden beslenme heveslisi değillerdi ve yapmacık dindar tutumları da yoktu lakin isimlerinin manası enteresan halde İSLAM’ı akla getiriyordu.
Çünkü BARIŞ sözcüğünün Arapçadaki karşılığı İSLAM idi.
İSLAM “SİLM” KÖKÜNDEN TÜREMEYDİ, BARIŞ DEMEKTİ
Etimolojik manasına baktığımızda İslam, barışı hâkim kılmak için geldiğini argüman eden bir dindi.
Terim olarak İslam “silm” kökünden türemeydi, BARIŞ demekti.
Fakat dini kendilerine kalkan edinen İslamcıların uygulamasında ve din sömürüsüne dayalı dincilik geleneğinde İslam nitekim de BARIŞ manasına mı gelmekteydi? Elbette hayır…
Çünkü bugünlerde İslamcılık anlayışından korkuluyor, ürkülüyor.
Çünkü herkese dokunan dindar görünümlü berbat insanların bize de dokunabileceği ihtimaliyle korkuluyor. Toplumsal medyadaki Atatürk, vatan, millet ve din düşmanı trollerin karalama kampanyaları İslamcılığın iğrenç kostümüydü ve onurlu insanların kaygı nedenleriydi.
Çünkü hakkımızda türel olmayan yargısız infazların gerçekleşebileceğinden ötürü korkuluyor. Korkuluyor, bir gece aniden alınabileceğinden.
Oysa niye korkuluyor ki?
Hani İslam barış sözcüğünden türemeydi?
Hani İslamcılardan ziyan gelmezdi.
Hani İslamcılarda peygamber ahlâkı vardı.
Hani sözcüğü koyduğumuz tüm ümit ve beklentiler bugün yıkılmıştır.
Allah, din olarak İslam’ı seçti fakat insanların bir kısmı kendi saçma anlayışlarını dine yapıştırarak Merdivenaltı İslamını seçtiler. Üstelik insan eliyle yaratılmış bu dini Allah’tan gelen İslam diye tanıtıp Allah’a da iftira ettiler. Sonuçta, tuhaf inanç sistemlerini İslam’a fatura ederek avatar cinsi hilkat garibesi bir din üretildi.
2019’un Temmuz’unda çağdaş gazeteciler aleyhinde hukuk dışı andıç hazırlayan SETA isimli kuruluşun raporuna katkı veren isimlerden İsmail Çağlar: “Sizi rahatsız etmeye devam edeceğiz” çeşidinden hezeyanlı bir laf etmişti. İşte bu görünüm, iktidara hâkim güçlerin ya da iktidara yakın güçlerin gerçek yüzünü ve demokrasiden yana değil baskıcı yönelimlerden yana zihniyete sahip oluşlarını gösteren en çıplak aynaydı.
Bugün büyük bir imtihan verilmektedir.
İlk tercihle, İslam ile başka dinlerin BARIŞ yanlısı ruhunu yansıtan manaları öne çıkarılacaktır.
Diğer tercihle, zulüm siyasetine paha yükleyerek ve faşizan metotlar tercih edilerek BARIŞ’a giden tüm yollara ihanet edilecektir.
Örneğin ben, inancın rahat bırakılmasını savunan bir din uzmanıyım.
Örneğin ben, fikirlerin ve yorumların özgürce tabir edilmesi tarafındayım.
Örneğin ben, sonuna kadar BARIŞ’lardan yanayım.
Bunu, BARIŞ’ları ziyaret ederek gösterdiğim üzere, onlardan ayrılırken de göstermiştim.
O gün Odatv’den ayrılmadan evvel BARIŞ’larla birlikteliğimi ölümsüzleştireyim demiştim, objektife devrimci gülümsemelerle gülümsemiştim.
Sakın ola ki yazımın İslam dini ağırlı olmasına yanlış manalar verilmesin.
Unutulmasın ki, fikir tarihi ve ihtilaller süreci dinlerle var olmuştur.
Düşünce ile din bazen birbirine düşman kardeş zannedilmişse de asla birbirlerinden uzak düşmemişlerdir.
Tıpkı bugünkü koşullardaki ince çizgi üzere, BARIŞ’lara karşı konulan halla ya İslam’ın kelamlık manası yaşama yansıyacaktır ya da BARIŞ’lara yapılan zulüm ile İSLAM’ın var oluş ideolojisine ihanet edilecektir.
Nazif Ay