Kızılay’da yaşanan skandallar konuşulmaya devam ediliyor.
Kızılay üzerinden Ensar Vakfı’na para aktarılması, akıllara yıllar evvel ortaya çıkan Deniz Feneri yolsuzluğunu getirdi.
Çok yıllar evvel Kanal 7’de Deniz Feneri diye bir ramazan programına başladılar. Programa büyük bağış yağmaya başladı. His sömürüsünü artırdıkça bağışlar büyüdü. Avrupa’ya yayılan programa daha fazla bağış yağdı. Paralar iç edildikçe program da his sömürüsünü artırdı… Sonra Almanya bu işi soruşturmaya başladı.
Gazete Red, gazeteci Hakan Gülseven’in yıllar evvel yaptığı haberi bir daha hatırlattı. Gülseven’in haberi o periyot yalnızca Yeni Harman mecmuasında yayımlanabilmişti.
“YARDIM MAKBUZLARI KÖYLÜLER HİÇ GÖRMEMİŞTİ BİLE”
İşte Deniz Feneri hakkında yıllar evvel lakin yeniHarman Dergisi’nde yayınlanabilen “Yüzyılın Hırsızlık Hareketi” başlıklı haber:
“Kanal 7’de her hafta yayınlanan ‘hayır programı’ Deniz Feneri etrafındaki tartışmalara artık noktayı koyalım! Bu memlekette işini ciddiye alan savcılar varsa, burada yazacaklarım tartışmayı bitirmelerini sağlayacak kâfi bilgiyi barındırıyor… Ayrıyeten, Almanya’da heyeti olan ve Türkiye’deki Deniz Feneri Derneği ile hiçbir irtibatı olmadığı söylenen Deniz Feneri e.V. işlerini soruşturan Alman savcılar da bu yazacaklarımdan yararlanabilir.
Savcılar evvel birtakım köylere gitmeli. Bu köylerden biri, fakat bozuk bir patikadan geçerek ulaşılabilen, Çanakkale’nin Bayramiç ilçesine bağlı Aşağışapçı Köyü. 2001 Ocak ayında, Deniz Feneri programı için çekim yapılan köydeki pek çok kişinin ismine düzenlenmiş olan 200’er milyonluk nakit yardım makbuzları, derneğin evrakları ortasında saklanıyor olmalı. (Altı sıfır atıldıktan sonra bugünün 200 lirası… Karşılaştırmak bakımından, o gün minimum fiyat 122 lira – Editörün notu) İşte o makbuzların karşılığı olan paralar, Aşağışapçı köylülerine hiç ulaşmadı. Üzerinde köylülerin imzası olduğu sav edilen 200’er milyon liralık yardım makbuzları köylüler hiç görmemişti bile!..
“TEDAVİLERİNİ YAPMAYA KELAM VERDİĞİ YAŞLI KÖYLÜLERİN HİÇBİRİNİN TEDAVİSİNİ GERÇEKLEŞTİRMEDİ”
Ben o köye gittim ve köylülerle konuştum. Köylüler kendilerine yalnızca kuru erzak ve bir kaç modül giyecek dağıtıldığını, yalnızca Sefer Kabadayı isimli köylüye 10 milyon lira para verildiğini söyledi. Sefer Kabadayı ismine düzenlenmiş 200 milyonluk makbuz olduğunu öğrendiğinde, ‘Gelsinler o 10 milyonu da geri alsınlar,’ dedi bana!.. Ayrıyeten o devirde programa ‘sponsor’ olan ve ismini çatır çatır duyuran ‘Sultan Hospital’, programda tedavilerini yapmaya kelam verdiği yaşlı köylülerin hiçbirinin tedavisini gerçekleştirmedi! O devirde köy muhtarı olan Zeki Öner, yalnızca bir çocuğu tedavi için İstanbul’a götürdüklerini anlattı; köylülerin söylediklerini teyit ederek, ‘Muhtarlığa da bilgisayar gönderme kelamı verdiler ancak ortada bilgisayar falan yok!’ dedi.
Evet, bu makbuzlar çok işi çözer. Adres muhakkaktır. Program yapılan köyler, mahalleler muhakkaktır. O programların çekildiği yerlerdeki şahıslar ismine kesilen makbuzlar arşivlerdedir. Bağış verildiği tez edilen ve ismine makbuz kesilen bireylerin, bağış alıp almadıklarını tek tek karşılaştırarak gerçeğe ulaşmak çok mümkündür. Tıpkı makbuzlardan Almanya’da konseyi Deniz Feneri e.V.’nin de arşivinde olsa gerektir. Alman savcı, burada bol bol kesilen o makbuzları, üzerinde yazılı ölçünün verildiği tez edilen bireylere sorduğu takdirde, gerçeğe süratle ulaşabilir…
“KÖYE SU GETİRME KELAMI VERDİLER ORTADAN İKİ YIL GEÇTİ SUYU HÂLÂ HAYVAN SIRTINDA TAŞIYORUZ”
Ha, Almanya’daki ve Türkiye’deki Deniz Feneri dernekleri ortasında isim benzerliği dışında hiçbir alaka olmadığı tarafındaki komik tez da böylece çürütülebilir. Zira Deniz Feneri programının yapıldığı o ücra köylerdeki şahıslar ismine, hem Almanya Deniz Feneri e.V. tarafından döviz cinsinden, hem de Deniz Feneri Derneği tarafından Türk Lirası cinsinden beraberce makbuz kesilmiştir. İki dernek için kesilen makbuzları karşılaştırmak kafidir. Alman savcılar, Türkiye’de mukim savcılarla bir işbirliği geliştirirse, bu gerçek de ortaya çıkacaktır.
Hadi, savcılara biraz daha yardımcı olalım… Vaktinde Deniz Feneri programının bir kısmının çekildiği o ücra köylerden biri de Eskişehir’in Han ilçesine bağlı Başara Köyü. Programın çekildiği tarihte muhtar olan Hilmi Beyaz, Deniz Feneri vazifelilerinin kendisine, ‘Yoksullara yardım yapacağız. Senin de tasdikin gerekli’, dediklerini ve boş yardım makbuzlarına mühür bastırıp, imza attırdıklarını söyledi bana. Derneğin resmi olmayan Almanya şubesine ilişkin bu makbuzlara daha sonra Alman Markı cinsinden nakit yardım ölçüleri yazıldı. Halbuki Muhtar Hilmi Beyaz’ın tabirine nazaran, köyde yalnızca iki bireye, o da küçük ölçülerde yardım yapılmıştı. Alman savcılar pekala bu makbuzları alıp, Eskişehir’e uzman yollayıp, yeminli tercümanlar aracılığıyla şahit sözü alabilir. Kötü mı olur? Hem de iki derneğin bir programda nasıl buluştuklarını program yapımcılarına ve dernek yöneticilerine bir hoş sorabilirler… Hoş hareket olur! Yüzyılın düzgünlük hareketi ha!..
Savcıların işini biraz daha kolaylaştırıyorum… Deniz Feneri programı çekimi yapılan Mardin merkeze bağlı Avcılar Köyü’nde o periyotta muhtarlık yapan Servet Sokan, ‘Köyümüze ‘Bu köyü kurtaracağız’ diye geldiler. Köye su getirme kelamı verdiler. Ortadan iki yıl geçti, suyu hâlâ hayvan sırtında taşıyoruz,’ diye anlattı vaziyeti. Deniz Feneri vazifelilerinin köyde 3 milyar lira dağıtıldığını söylediklerini anlatan Servet Sokan, ‘Gerçekte dağıtılan paranın 1 milyar liradan bile az olduğunu tespit ettik’, dedi. Servet Sokan’ın anlatımıyla hadise şöyledir:
‘Belki de kendi kayıtlarında, dağıtılan parayı daha da fazla göstermişlerdir. ‘Avrupa’daki dinine bağlı işadamlarından para getireceğiz, bu köyü kurtaracağız,’ diye geldiler, küçük koliler içinde makarna, mercimek, nohut dağıtıp gittiler. Kolilerin üzerinde sucuk, salam da yazıyordu fakat içinden onlar bile çıkmadı. Köye su getirme kelamı verdiler, programdan sonra vali ilgilendi bir kuyu açtırdı, fakat sonra o denli kaldı. Deniz Feneri’nden ise hiç kimse ne arayıp ne sordu. Hâlâ suyu 1.5 kilometre uzaktaki çeşmeden hayvan sırtında getiriyoruz.’
Servet Sokan bana bunları anlattığında sene 2002’ydi. Vaktin ‘first lady’lerinden Berna Yılmaz, yani Mesut Yılmaz’ın eşi olan hanım da program aracılığıyla yardım kelamı vermişti Mardin’deki o köye. Tahminen de yardımı yaptı fakat o yardım köye ulaşmadı… Kim bilir?.. Tahminen bunu bize Berna Hanım açıklar…
“SU ÜZERE YARDIM AKIYORDU ELBETTE BUNLAR DENETLENEMİYORDU”
Servet Sokan, programın o periyottaki imalcisi Uğur Arslan’a ulaşmaya, hatta Deniz Feneri’nin canlı yayınlarına bağlanmaya çalıştığını, fakat Uğur Arslan’ın telefonlarına dahi çıkmadığını da söyledi bana… Evet, ‘Karagümrük yanıyor’ falan üzere afili delikanlı pozlarıyla alemlere dalan Uğur Aslan her şeyi biliyor. Kendisine ‘yedirilmeyen’ o program vasıtasıyla dönen bütün dolapların tanığı… Çok delikanlı bir arkadaş ya, savcılar kendisini bir sorgulasın, neler anlatabileceğini bir görsünler… O denli dizilerde delikanlılık, evlilik programlarında ‘sevimli sunuculuk’ yapmaya benziyor mu gerçek hayat, daima bir arada biz de görelim…
Evet, Deniz Feneri Derneği kurucu üyesi Uğur Arslan çok şey biliyor! Hatta Uğur Arslan çok kritik bir isim. Kanal 7’de kendi halinde bir sunucu iken, 1996’nın ramazan ayında ‘Şehir ve Ramazan’ isimli bir programı İbrahim Uğurlu ile hazırlayıp sunmaya başladı. Yardıma muhtaçları gösteriyor, onlara yardım etmek isteyen hayırseverler buluyorlardı televizyon aracılığıyla. Deniz Feneri fikri bu türlü doğdu. Giderek daha acıklı görüntülerin gösterildiği program, Deniz Feneri ismini aldı ve ramazanı aşıp haftalık yayınlanmaya başladı. Su üzere yardım akıyordu. Elbette bunlar denetlenemiyordu.
Kanal 7 yöneticileri, programa akan yardım değirmenini ‘ıslah etmeye’ karar verdi ve Deniz Feneri Derneği kurularak, işler Uğur Arslan’ın elinden alındı. Kurucu üyeler olarak Uğur Arslan, Nurettin Karataş, Nurettin Ertemel, Mahmut Sarıçiçek, Turgut Durmuş, Engin Yılmaz ve Mustafa Yılmaz’ın ismi geçiyor. Bu isimler ortasında, İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin açtığı İSMEK ihalesini daimi surette alan şirket(ler)in ortakları da var. Ne tesadüf! Milyonlarca dolarlık İSMEK ihaleleri, kiminizin malumudur, lakin tek şirketin girebildiği, esasen aranan şartların tek şirkette bulunduğu, bir tuhaf ihaledir!.. Ne enteresandır ki, Almanya’da heyeti Deniz Feneri e.V.’nin davasında ismi geçen RTÜK Lideri Zahid Akman da, bu İSMEK ihalesi alan şirket(ler)in ‘eski’ ortağıdır. RTÜK başkanlığından sonra bu iştirakleri bırakıp ‘başka boyut’a geçmiş bulunmaktadır. (Zamanında bu enteresan ihale işini, ‘Ali Dibo’nun babası İstanbul’da görüldü’ başlığıyla Radikal’de yazmıştım.)
Birbiriyle büsbütün ‘alakasız’ Almanya Deniz Feneri ve Türkiye Deniz Feneri’nin yöneticileri, nedense tıpkı programda ve birebir ihalelerde ‘ortak’ olarak karşımıza çıkıveriyor. Eh, hem Alman mahkemeleri, hem de biz Türkiye’deki sakinler ahmağız ya, her “Alakamız yok,” diyene inanıyoruz!..
“DENİZ FENERİ’Nİ YÖNETEN İSİMLER BASBAYAĞI KANAL 7’Yİ DE YÖNETİYORDU”
Neyse, biraz da maziye dönelim… 2002’de Türkiye’deki Deniz Feneri Derneği Lideri Yusuf Atalay’dı ve Kanal 7’nin Hukuk Müşaviri olarak vazife yapmaktaydı! Bugünün lideri, o günün İdare Konseyi Üyesi Engin Yılmaz Kanal 7 İnsan Kaynakları ve İdari İşler Daire Lideri olarak vazifeliydi! Tekrar o devir İdare Heyeti Üyesi Harun Kapıyoldaş, Kanal 7 Mali İşler Daire Lideri olarak misyon yapıyordu! Öteki bir İdare Şurası Üyesi İbrahim Altan ise, Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’ndeki misyonunu bırakıp dernek ‘yönetimi’ ile ilgilenmeye başlamıştı. Dernek Genel Müdürü olan Osman Acun ise, müteahhitlik işini bırakıp kendini ‘hayır işleri’ne vermişti…
Doğrusunu isterseniz, bu arkadaşlar, yani Deniz Feneri’ni yöneten isimler, basbayağı Kanal 7’yi de yönetiyordu! Harun Kapıyoldaş hâlâ Kanal 7 Mali İşler Daire Lideri. Eski Lider Yusuf Atalay hâlâ Kanal 7’nin Hukuk Müşaviri. Bugünkü Dernek Lideri Engin Yılmaz, o günkü Kanal 7 İnsan Kaynakları ve İdari İşler Daire Başkanlığı misyonunu İlker Yılmaz’a –muhtemelen akrabası- devretmiş, derneğe bakıyor artık…
1996’da yayına başlayan program ve 1998’de kurulan dernek eliyle, işte bu adamların elinden milyonlarca dolar geçti. Tahminen de milyar dolar!.. Her programda zavallı insanların en trajik imgelerini, yufka yürekli izleyicilerin gözüne gözüne soktular ve yaptıkları his sömürüsüyle devasa ölçüde yardım topladılar. Ve Deniz Feneri Derneği, Bakanlar Şurası kararıyla kamu faydasına çalışan ve müsaade almadan yardım toplayabilen dernek yapılarak, üzerindeki kontrol de kaldırıldı.
“HESAPLAR DÖKÜLSÜN ORTAYA DA, HEPİMİZ AYDINLANALIM”
Evet, büyük kentlerin varoşlarından, yolların bittiği yerlerdeki köylere kadar pek çok yerden yoksulluk manzaralarını ve iç parçalayıcı insan hikayelerini ekrana aktaran program, izleyenlerini gözyaşına boğuyordu. Yurtdışında da izlenebilen ‘Deniz Feneri’ne, fakirlere ve güç durumdaki insanlara ulaştırılmak üzere yardım yağıyordu. Artık, hem Türkiye hem de Almanya’da konseyi bu derneklerden fakir şahıslar ismine kesilen tüm ‘nakit yardım makbuzları’ savcılar tarafından derhal incelemeye alınmalıdır. Bilhassa ücra köylerde yapılan programlarda, köydeki bireylerin isimleri alınarak, isimlerine geçersiz makbuzların düzenlenip düzenlenmediği titizlikle araştırılmalıdır. Ayrıyeten program esnasında vaat edilenlerin de yalnızca programda kaldığı dikkate alınarak, sponsorluk reklamları, “Yanlış, aldatıcı ve rakibi sömürücü karşılaştırıcı reklamlar ile abartılı reklamlar,” olarak değerlendirilmeli, sponsorlara da, “Reklamlar haksız rekabete yol açan halkı aldatıcı, aldatıcı bildiriler içeremez; bu suretle tüketicinin çıkarlarına ziyan veremez,” düzenlemesinden hareketle soruşturma açılmalıdır…
Yarattıkları sadaka toplumunun kaymağını yemek o kadar kolay olmamalı…
Bağımsız, dürüst, yürekli ve yürekli olduğunu düşünen savcılara sesleniyorum. Size son bir tüyo daha vereceğim. Bilhassa 2001-2002 devrini uygun inceleyin. Birden fazla Kanal 7’de de üst seviye yönetici olan Deniz Feneri Derneği yöneticileri, kendi yakınları ve işçilerine de ‘yardıma muhtaç’ muamelesi yaparak para ve eşya aktardılar mı, lütfen araştırın. Örneğin, derneğin Genel Müdürü Osman Acun’un sekreteri Sema Kapıyoldaş’a –yönetici Harun Kapıyoldaş’ın nesi oluyordur sanki?-ve derneğin muhasebe şefi Mehmet Uygurer’e fakir ve muhtaçlara bağış yapılmış üzere ‘bağış’ yapıldığını söyleseler, inanır mıydınız? 2002 Şubat ayında ise, Genel Müdür Acun’un yakını olan Mehmet Memük isimli şahısın meskeni dernek tarafından döşendi deseler, ne derdiniz?.. Bedelli savcılar, birazcık araştırmayla, bunlara misal dünya kadar örnek bulabilirsiniz…
Ha, AKP’nin yayın organı üzere misyon yapan televizyon kanalına, dünürlü gazeteye bu kadar içli dışlı oldukları dernekten ve yöneticilerinden para aktarıldı mı, aktarılmadı mı, Tayyip Erdoğan paraları şahsen elledi mi, ellemedi mi, o mevzular büsbütün sizin araştırmalarınızla aydınlanacaktır. Hesaplar dökülsün ortaya da, hepimiz aydınlanalım…
Benden bu kadar!..”