Rusya’nın Ankara Büyükelçisi Aleksey Yerhov, İdlib’de yaşanan gelişmelere ait yaptığı açıklamada “Burada sabır tükendi. Suriye ordusu kendi topraklarının her bir karışını geri alma kararı verdi” kelamlarıyla rejimi savundu. Yerhov, ayrıyeten Türkiye’nin Soçi’yi ihlal ettiğini savundu. Yerhov, yaşanan tansiyonun çok olduğunu aktararak, “Doğrudan tehditler alıyorum” dedi.
Rusya’nın Ankara Büyükelçisi Aleksey Yerhov, İdlib’de yaşanan gelişmelere için skandal açıklamalarda bulundu.
Yerhov, İdlib’de yaşanan gelişmelerle ilgili “Suriye ordusu kendi topraklarının her bir karışını geri alma kararı verdi. Altını çizerek söylüyorum, kendi hükümran topraklarını” kelamlarıyla rejim ögelerinin TSK’ya yönelik akınlarını savundu.
Türkiye’nin Soçi muahedesini yerine getirmediğini argüman eden Büyükelçi, “Soçi’de Türkiye’nin varlığı konusunda anlaştığımızda, bu noktaların muahedede belirtilen ateşkesi ve mutabakatın yerine getirilmesini gözlemleyeceği kastedilmişti. Lakin muahede yerine getirilmedi” dedi.
Aleksey Yerhov’un açıklamaları şu halde:
“Burada sabır tükendi ve Suriye ordusu kendi topraklarının her bir karışını geri alma kararı verdi. Altını çizerek söylüyorum, kendi hükümran topraklarını. Suriye ordusu kendi topraklarında, kendi halkı için savaşıyor.
Bana nazaran çok daha tehlikeli olan ikinci bir şey var: ortağını ve onun aksiyonlarındaki mantığı manaya, onun kelamlarına kulak verme, onun olup bitene dair seninkinden farklı bir bakış açısına sahip olma hakkının bulunduğunu kabul etmekte bütünüyle isteksiz olunması. Bu türlü bir eğilim büyük belaya yol açabilir.”
“EĞER YÜKÜMLÜLÜKLERİNİZİ YERİNE GETİRMİYORSANIZ…”
Sputnik’te yer alan habere nazaran, “Beladan ne kast ediyorsunuz?” sorusunu Rus Büyükelçi şöyle yanıt verdi:
“Aslında çok kolay. Artık Türkiye’de çoğunluk Rusya’yı ve güya mutabakatı ‘ihlal eden, saldıran, sivil maksatları bombalayan’ ‘Suriye rejimini’ suçluyor. Gelin işin aslına bakalım:
Öncelikle, kimileri için Şam’daki hükümet meşruiyetini kaybetmiş olabilir, fakat kimiler için de legaldir, kaldı ki bu türlü düşünenlerin sayısı az değil. Memleketler arası toplum ve Birleşmiş Milletler (BM) üyelerinin büyük kısmı bu hükümeti legal görüyor. Şam’ı her fırsatta eleştiren lakin yeniden de irtibatı koruyan ve farklı hususlarda işbirliği yapanlar da var. “Savaş ekonomisi”, bilirsiniz, çok kurnaz ve enteresan bir şey.
İkincisi, Şam ve Rusya’nın ‘ihlal’ ettiği tez edilen 17 Eylül 2018 Soçi Mutabakatı nedir? Bu ikili bir muahede ve bu muahede kapsamında taraflar üzerlerine hayli açık ve net yükümlülükler aldı. Örneğin, Rusya İdlib tansiyonu azaltma bölgesinde Türk müşahede noktalarının varlığını ve bölgede askeri statükonun devam ettirilmesini kabul etti. Türkiye de İdlib’de oluşturulan 15-20 kilometre genişliğindeki silahsız bölgeden “tüm radikal terörist grupları”, tanklar, çok namlulu roketatarlar, topçu sistemleri dahil tüm ağır silahları tahliye etme yükümlülüğünü aldı. M5 ve M4 karayollarını trafiğe açma konusunda da mutabakat sağlandı. Ne oldu, teröristler çıkarıldı mı? Yollar açıldı mı? Şayet yükümlülüklerinizi yerine getirmiyorsanız, öteki taraftan yükümlülüklerini yerine getirmesini talep etmeye hakkınız var mı? Muahede taraflarının yükümlülükleri ‘diyalektik birlik içinde’ bulunmalı, aksi takdirde eşit partnerlikten bahsetmek güç oluyor.”
“ANLAŞMA YERİNE GETİRİLMEDİ”
“Soçi’de Türkiye’nin varlığı konusunda anlaştığımızda, bu noktaların mutabakatta belirtilen ateşkesi ve mutabakatın yerine getirilmesini gözlemleyeceği kastedilmişti. Lakin muahede yerine getirilmedi, çatışmalar sürüyor ve şöyle bir soru ortaya çıkıyor: Bu noktalardan ne için müşahede yapılmaktadır? Bu tesislerin fonksiyonu ne? Ki askeri lisanda bu noktaların ismi aslında ‘mustahkem mevkidir’. Mahallî basın, bu Türk müstahkem mevkilerden Suriye ordu birliklerine yönelik topçu ateşi açıldığını bildiriyor. Bu noktalar aslında ‘cephenin’ çok gerisinde kaldı ve orada ne yapıyor?”
“BURADA DA SABIR TÜKENDİ”
“Aralık 2019 – Ocak 2020 periyodunda, Suriye hükümet ordusu mevzilerine ve yakınındaki kentlere, ki bunun başında Halep geliyor, taarruzlar çok daha aktif hale geldi. Geçen aralık ayında teröristler tank, piyade araçları, havan topları ve toplarla 1400’den fazla akın düzenledi.
Ocak ortasında Türkiye ile birlikte İdlib’de bir kere daha ‘ateşkes’ ilan etmeye çalıştık. Ne oldu? Ocak ayının yalnızca son 2 haftasında binden fazla taarruz meydana geldi, yüzlerce Suriyeli asker, sivil öldü yahut yaralandı. Silahlı insansız hava araçları ile Hmeymim’e atak teşebbüsleri de devam etti.
Burada da sabır tükendi ve Suriye ordusu kendi topraklarının her bir karışını geri alma kararı verdi. Altını çizerek söylüyorum, kendi hâkim topraklarını. Suriye ordusu kendi topraklarında, kendi halkı için savaşıyor. Birtakım sakallı yabancıların dikte ettiği kurallara nazaran değil, cetlerinin yaşadığı üzere yaşama hakları için savaşıyorlar. Bu yüzden yasadışı silahlı oluşumların elinden onlarca köyü ve son günlerde de stratejik kıymete sahip M5 karayolunu kurtardılar, artık kimse taarruza geçmiş olan Suriye ordusunu geri çeviremez.”
“DOĞRUDAN TEHDİTLER ALIYORUM”
“Tarih dersleri, bilhassa birileri tarafından ezberlenmeyen yahut anlaşılmayanlar, bugün de bizi etkiliyor, misal bu Kafkasya Savaşı. Hatta mevcut meselelerimizin birçoğu kökleriyle geçmişe dayanmakla kalmayıp oradan şiddetli nefret ve düşmanlıkla beslenmeye devam ediyor. Örnek mi istiyorsunuz? Misal Suriye’deki tansiyon. Kabul, çok acı verici olaylar ve problemli günler. Evvel Rus subaylar öldü, akabinde Türk askerler. Ancak toplumsal medyadaki fecî çılgınlığa bakın. İstemeden birtakım yorumları okuyacağım. “Hayatınıza veda edin”, “Arkanızdan kimse ağlamayacak”, “Yanmanızın vakti geldi” ve gibisi. Tüm bunlar 5 yıl evvel de medya ve toplumsal ağlarda yaşanmıştı. Sebep İdlib değil, Halep’ti. Sonuç? Uçak krizi ve Büyükelçi Karlov’un haince suikasta uğraması. Bu ortada ben de direkt tehditler alıyorum. Nitekim kimse geçmişten ders çıkarmıyor mu?”