İBB Lideri Ekrem İmamoğlu İstanbullulara bayram iletisini verdi. Meskeninin kapılarını Sözcü HaftaSonu’ndan Hasret Güvemli’ye açan İmamoğlu, corona virüsü salgını sürecini ailece nasıl geçirdiklerini anlattı.
Vaktini okuyarak geçirdiğini söyleyen İmamoğlu, salgın sürecinde bir oldukça yayılan konutta ekmek pişirme akımına katılmadıklarını tabir etti.
İmamoğlu ailesinin açıklamaları şöyle:
– Şahsî olarak ne üzere tedbirler aldınız?
Toplu alanlarda maske kullanıyoruz. Eldiven takmıyorum. Ancak çokça dezenfeksiyon materyali kullanıyorum. Gün içinde el ve yüz yıkayarak önlem almaya çalışıyorum. Güçlü de kalmak lazım. Bunların dışında ekstra bir tedbirim yok. Daha az dışarı çıkıyorum. Ziyaretleri azalttık.
EVİN KORUYUCUSU BEREN
– Konut hayatınız nasıl değişti?
Eve gelir gelmez hem üzerimi değiştiriyorum hem de genelde kızım Beren’in ısrarı ile duş alarak meskenin içindeki hayata dahil oluyorum. Meskenin koruyucusu Beren. Çok titiz. Beni de konuta teşebbüste titizlikle denetim ediyor. “Elini yüzünü yıka” diyor. Zira beni karşılarken öpmek istiyor.
Ailem kurallara uydu. Büyük oranda dışarıya hiç çıkmadılar. Dilek mümkün olduğu kadar konuttan çalıştı. Üniversitede ders veriyor. Meskenden online verdi derslerini. Akşam meskene erken gelmeye başladım. Uzun vakittir birinci kez “sabah git-akşam gel” üzere bir mesaim oluştu.
RUHSAL RAHATLAMA
– Ramazan’ı nasıl geçirdiniz?
Oruç ve ramazan insanın ruhuna ve vücuduna çok yeterli geliyor. Çalışanlarımızla yaptığımız 3 iftar hariç evdeydim. Çalışma performansım açısından da yeterliydi.
Geçmişi kendimizi denetim eden, geleceğe hazırlık yapan, bugünü yöneten verimli bir ramazan ayı geçirdim. Mutluyum lakin doğal ülkemizi, kentleri sıkıntı günler bekliyor.
Siyaset üstü düşünme marifetimizi ortaya koyarak hazırlık yapmamız gereken günler bizi bekliyor.
– Bayramı nasıl kutlayacaksınız?
Bayram da güç bir devir. Annemle babamla buluşacağım fakat muhtemelen aralı buluşacağız. Bazen annemle dayanamayıp birbirimizin sırtını sıvazlıyoruz, babamla da birebir formda.
Ama bu bayramda önlemli olmamız gereken bir periyot yaşayacağız. Herkesin de bu kurallara uyması lazım. Birimizle kucaklaştığımız değil fizikî aralıklar koyduğumuz bir devir geçireceğiz lakin hem manevi hem duygusal manada gönül gönüle, kalp kalbe bir bayram geçirelim.
EKMEĞİMİZİ MESKENDE KENDİMİZ PİŞİRMEDİK, ÇÜNKÜ…
– Salgın periyodunda çabucak herkes meskende ekmek pişirdi. Sizde de ekmek pişti mi?
Uzun müddettir ekmeği azaltmıştım fakat son 7-8 ayda diyette olduğum için uzak duruyorum. Eşim zati yemez. Ekmek hiç yemez, yemek çok az yer. Konutta ekmeği en çok tüketen büyük oğlum Selim ve kızım Beren.
Semih’in de pek ekmekle ortası yoktur. Taş fırın ekmeği, Trabzon ekmeği, tam buğday ekmeği alırız genelde ve bize bir hafta falan masraf. Bizim konutta ekmek pişmedi yani.
OKUYARAK VAKiT GEÇiRDiM
– Kitap okumaya daha çok vakit ayırmışsınızdır…
Şu an Daron Acemoğlu ve James Robinson tarafından kaleme alınan ‘Dar Koridor’u okuyorum. Bitmek üzere. Murat Ongun’un yeni kitabı ‘Karanlık Öykü’ye başladım. Gençlik dönemime götürdü birinci sayfalar. Peşinden o denli bir şey gelecek üzere his verdi…
Heyecan duydum, merak ettim, yol arkadaşımın kitabını. Gençlik heyecanı var içinde kitabın. Fakat daha 20 sayfa okudum. Benim şöyle sıkıntı bir durumum var. Bazen 6-7 kitabı birebir anda karıştırıyorum. İstanbul Kitapçısı’ndan yeni bir kitabımız çıktı
“Esir Kentte Spor” isimli. Birkaç gündür onu karıştırıyorum. Ayşe Kulin’in Osmanlı’nın son periyodundaki çatışmaları anlattığı “Her Yerde Kan Var” kitabı başucumda. Son devirde birinci sefer bu kadar çok kitap okudum.
Yapı Kredi Yayınları’nı ziyaret etmiştim bir orta. Japon, İspanyol edebiyatından farklı ülkelerden örnekler tavsiye etmişlerdi. Küçük küçük öykü kitaplarıydı. Zevkle okudum. Hafta sonu meskende çalıştığım periyotları, meskene erken geldiğim günleri kitap okuyarak geçirdim.
İSTANBUL’U GEZEREK ÖĞRENDİM
– İstanbul’un en çok hangi köşesini seviyorsunuz?
İstanbul’un tat alınacak o kadar yeri var ki… İstanbul’un kendi içinde kıyaslamak çok güç. Fakat İstanbul’u dünyanın rastgele bir yeri ile kıyaslayabilirim. Dünyanın en hoş kenti diyebilirim rahatlıkla. Nerede balık yenir, bu kentin en hoş mezesi nerededir, en âlâ pide nerede yenir, en yeterli döneri nerede vardır, en uygun sulu yemeği nerede yapılır bilirim.
İstanbul’u daima gezerek öğrendim. Kadıköy’de otururken Beylikdüzü’nde iş ömrümüz olmuştu. Avcılar’da üniversite okurken Güngören’de iş yerim olmuştu. Bayrampaşa’da Gaziosmanpaşa’da iş yerlerim oldu. Gezerek yaşadığım için tutkuyla bağlanabileceğim çok yeri var İstanbul’un.
BU ‘NURİ BİLGE CEYLAN FİLMİ’ DİYEBİLECEK DURUMDAYIM
– Televizyon izler misiniz?
Evde televizyon izlemiyoruz. Fakat bu periyotta sinema izleme geleneğimiz oluştu. Nuri Bilge Ceylan’ın 6-7 sinemasını art geriye izledik. Hatta bir sineması izledim Yılmaz Erdoğan’ı arayıp tebrik ettim. O “Başkanım şunu da izleyin” dedi.
Zincirleme sinemalarını izledik, neredeyse hepsi bitti. Şefin elinden bir yemek çıkar ya… Artık “Bu Nuri Bilgi Ceylan’ın filmi” diyebilecek durumdayım.
Fotoğraflar: Onur Günal