Bir düşünürün şöyle bir kelamı var: “Yaptığınız işin ideolojisini bilmezseniz-yapmazsanız sadece teknisyen olarak kalırsınız”. Dünyadaki bilimcilerin bir kısmı, ne yazık ki teknisyen. Teknisyen olmayan bilimciler de var.
Değerli arkadaşım Meryem Koray, 2 Mayıs 2020 tarihinde “Korona Günlerinde Ütopya İle Distopya Arasında” adlı yazı ile bu doğrultuda bir sorgulama yapmış. Yazının birinci paragrafında Koray şöyle diyor:
“Korona belası devam ediyor. Bugüne dek 220 binden fazla insan öldü; 100 yıldır bu türlü bir felaketin yaşanmadığı dünyada korona salgının hepimizi afallattığı açık. Hani, uzaya filan gidiyorduk, organlar yeniliyor, ömrü uzatıyorduk derken, küçücük bir virüs çoğumuzda distopik bir tesir yarattı denilebilir. Yol açtığı ekonomik çöküntüye manalı devalar bulunamazsa, distopya daha da gerçek olacak gibi…”
Katılmamak muhtemel değil.
Bilindiği üzere; “ütopya-olmayan düzgün yer” manasında üretilmiş ve olumluluk taşıyan bir kavram. Ütopyanın karşıtı ise “distopya”. Distopya “yaşama geçirilemeyecek kadar makûs yer“ olarak nitelendirilebilir. Bu kavram olumsuzluk içeriyor.
DÜNYANIN BU DURUMU DİSTOPYAYA YAKIN DEĞİL Mİ
Birkaç tespit yapalım.
1-En azından bir milyar insan açlık hududunda yaşıyor. Bunun en büyük bedelini çocuklar ödüyor. Beslenme stratejisi açısından bile ortaya çıkan problemler, güçlü ile fakir ortasında uçurumlar yaratıyor.
2-Yoksullar çoğunlukla yetersiz besleme ve bulaşıcı hastalıklardan, varlıklı ülkeler ise çok beslenmenin yarattığı kronik hastalıklardan etkileniyorlar.
3-Sağlıklı etraf giderek yok oluyor. Etrafın kirlenmesi, örneğin suyun kirlenmesi de ölümlere ortam yaratıyor. Bir milyarın üstünde insan pak suya erişemiyor.
4-Doğanın su depoları artan sıcaklığın tehdidi altında. Yeraltı su düzeyi düşüyor, ırmaklar kuruyor. Göller yok oluyor. Buzullar eriyor, dünya su seviyesi ve karbon seviyesi yükseliyor.
5-Yıkıcı fırtınalar artıyor. Otlaklar çölleşiyor. Orman yeri küçülüyor. Tarım toprakları erozyonla giderek verimsizleşiyor. Bitki ve hayvan çeşitliliği her gün biraz daha azalıyor. Çiftçiler, tarımı terk etmek zorunda bırakılıyor.
6-Silah baronlarının çıkardığı ve giderek artan bölgesel savaşlarla da milyonlarca insan yok oluyor.
DÜNYA BU DURUMA NASIL GETİRİLDİ
Yaşamakta olduğumuz süreç, kapitalizmin eseri olan endüstriyel sanayi, tarım ve hatta hizmet dallarının eseri değil mi?
Bunları elinde tutan, finans kapital ve büyük şirketler ve siyasi karar vericilerin doymaz bilmez uygulamaları ile bu durumu yaşamıyor muyuz?
Şimdi iki temel soruyla karşı karşıya değil miyiz;
1-Kapitalizmin eseri olan endüstriyel sanayi,tarım ve hatta hizmet sektörlerini değiştirmeksizin bu distopyadan çıkmak mümkün mı?
2-Bu sistemden beslenenlerin bir sistem değişikliği isteyecekleri muhtemel mı? Mümkün değil! Dünyanın en varlıklı 8 kişinin toplam serveti 400 milyar dolardan fazla ve en yoksul 3.6 milyar beşerinin toplam servetine eşit. Ferdî servetleri 100 milyar doları geçen üstün zenginler, paralarını fakirlerle, işçilerle, ezilenlerle, mazlumlarla paylaşmayacaklar.
DÜNYANIN BİLİMSEL ÜTOPYALARA DA GEREKSİNMESİ VAR
Şimdi şu söylenebilir.İnsanoğlunun kapitalizmin eseri olan endüstriyel üretim sisteminin tersi olan yeni bir sistemle birlikte emek ekseninde ağır bir akıl ve bilim seferberliği başlatmasına, bir diğer deyişle bilimsel ütopyalara da gereksinmesi var.
Ancak hangi bilim diye soralım.
Bilim, çağlar uzunluğu ve günümüzde de bir yandan insanlığın gereksinmesi için kullanılıyor, bir yandan da silah endüstrisine yeni aygıt ve teknolojiler üreterek savaş/istila ve insanlık dışı aksiyonların buyruğunda de misyon yapıyor.
Kimileri, dünya hükümranlarının istediği doğrultuda insanlık dışı ya da insanları yok etmek ve denetleme için kullanılan bilime “Kara Bilim (Black Science)” adını veriyor.
Bilimin savaş/istila ve insanlık dışı kullanılması yeni bir olay da değil.
Sözgelişi, Amerika’da yerlilerin yok edilmesinde ya da İkinci Paylaşım Savaşı’nda kullanılmadı mı?
Ve kimi bilimciler(!) de egemenlerin hizmetinde değil mi?
İzleyen yazılarımda evvel “Kara Bilim” kapsamında “Bilimin Savaş/İstila Ve İnsanlık Dışı Kullanılması Üzerine” duracağım.Daha sonra izleyen yazılarımda bilimin ütopyaları üzerinde görüşlerimi yansıtacağım. Zira, bilimin, insanlığın eşitsizliğine ve sefaletine deva bulmasını isteyenlerdenim.
Mustafa Kaymakçı