Uluslararası Medikal Kurtarma Takımları Derneği’nin (UMKE-DER) hazırladığı “Covid-19 Salgınında Sıhhat Çalışanlarının Psikososyal Durum Değerlendirmesi” Raporu’nda dikkat çeken tespitler yer aldı. Rapora nazaran her 5 sıhhat çalışanından 4’ü günlük işlerinden zevk almıyor ve kendisini mutsuz hissediyor. Raporda sıhhat çalışanlarının yarısından fazlasının kendisini baskı altında hissettiğine ve kaygılardan ötürü uykusuzluk çektiğine de vurgu yapıldı.
Ülke genelindeki sıhhat çalışanları ile yapılan anket sonrası hazırlanan raporda, şu sözler yer aldı:
“Sağlık çalışanı ve takviye işçisinin geneline bakıldığında, en yaygın beş zorluğun sırasıyla, ‘sürecin belirsizliğinin yarattığı dert, konutta steril ortam yaratma gayreti ve kendini yakınlarına dokunma konusunda baskılama, insanların önlem almadığını düşünerek öfke ve ümitsizlik duyma, yakın etrafa bulaştırma korkusu ile takım arkadaşlarının kopması yahut hasta olmasıyla ilgili haberler duyma olduğu görülmüştür.”
SAĞLIK İŞÇİLERİNİ GÖRÜNCE HUZURSUZ OLUYORLAR
Rapora nazaran, iştirakçilerin yarıya yakını, insanların kendilerini görünce huzursuz olduklarını belirtiyor. Birgün’den İsmail Arı’nın haberine nazaran, raporda, “Ankete verilen karşılıklar, meslekler bazında incelendiğinde de bilhassa sıhhat çalışanlarına şiddet uygulanılacağından duyulan telaş iştirakçilerin geneline kıyasla hekimler, uzman tabipler ve hemşirelerde çok daha yüksek orada görülüyor” denildi.
“Zor ve baskı altında hissetme, telaşlardan ötürü uykusuzluk çekme ve sıkıntılarla uğraşamama üzere durumların da çalışmaya katılan sıhhat çalışanlarının yarısından fazlasında mevcut olduğu görülmüştür” ifadelerinin yer aldığı rapordaki tespitler şöyle:
– Depresif belirtiler olarak isimlendirilebilecek durumlar, sıhhat çalışanlarının içinde bulunduğu belirsizlik ve ağır ümitsizlik hislerinin varlığıyla birlikte değerlendirildiğinde beklenen reaksiyonlardır. Lakin bunların uzun sürmesi, çalışanların hem iş yaşantılarında hem de ferdî hayatlarında fonksiyonelliklerinin azalmasına yol açabilecek bir potansiyel de barındırmaktadır.
– Zorlukları halledemeyecek üzere hissetme ve kendine inancı kaybetme yaklaşık her beş şahıstan ikisinde, karar vermede zahmet ile yapılan işe dikkati verememe de yaklaşık her üç şahıstan birinde gözlenmiştir.
– En olumlu görülen durumlarsa, bilhassa kendilerine duyulan gereksinimin artmasıyla birlikte işlerine toplum tarafından da daha çok mana yüklenen sıhhat çalışanlarının kendini kıymetsiz görme ve işe yaramadığını düşünme oranlarının görece düşük olmasıdır.
YOĞUN BAKIMDAKİ HEKİM ANLATTI: EVE BİRÇOK SEFER AĞLAYARAK GİTTİM
Koronavirüs nedeniyle ölen birinci sıhhat çalışanı Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu’nun isminin verildiği Okmeydanı’ndaki hastanede virüsle savaş birinci kere görüntülendi. Ağır bakım ünitesinde hastalara bakan sıhhat çalışanları yaşadıklarını anlattı. 1 aydır çalıştığı ağır bakımda yaşadıklarından bahseden Dr. Gaye Şensöz, “1 ayı geçti ağır bakımımız açılalı. Bizim için sıkıntı olan bir şey var, hepimizin meskende aileleri var. Ben şahsen annemle yaşıyorum ve 55 yaşında. Kendisi eczacı çok şükür, konut ayırmak üzere bir durumumuz kalmadı ancak inanın hepimizin ağlayarak geldiği, ağlayarak gittiği oluyor. Ben buradan konuta çok kez ağlayarak gittiğimi biliyorum. Bilhassa kaybettiğimiz, durumu berbatlaşan hastalarımız için” dedi.
HEPİMİZ İÇİN GÜÇ BİR SÜREÇ
Dr. Gaye Şensöz, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Hasta yakınlarıyla konuşurken bile bazen bu türlü bir şey düğümleniyor boğazımda. O kadar zorlanıyorum ki hasta yakınlarına bilgi verirken. Bilhassa kaybettiğimiz ve durumu berbata giden hastalarımızda. Sahiden hepimiz için sıkıntı bir süreç. Hem hasta, hem hasta yakınları, hem burada çalışan herkes. Gitgide daha da aile üzere oluyoruz zati. Herkesin birbirine olan bağlılığı artıyor. Tüm sıhhat çalışanlarına kolay gelsin ve inşallah bu süreci atlatırız diyorum.”