Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan, dün partisinin küme toplantısında tekrar FETÖ’nün siyasi ayağına dair açıklamalarda bulundu. Cumhurbaşkanı Erdoğan konuşmasında, Ulusal Görüş’ün merhum önderi Necmettin Erbakan’ın FETÖ önderi Fethullah Gülen’le hiçbir vakit bir ortaya gelmediğini söz etti.
Erdoğan’ın konuşmasını bugün Ulusal Görüş’ün yayın organı Ulusal Gazete genel yayın direktörü Mustafa Kurdaş köşesine taşıdı.
Yazısında İlker Başbuğ’un siyasi ayakla ilgili kelamlarını hatırlatan Mustafa Kurdaş, Erdoğan’ın Necmettin Erbakan’a ait kelamlarının gibisi Başbuğ’un da söylediğine dikkat çekti. Kurdaş yazısının devamında Cumhurbaşkanı Erdoğan’a, şu soruları yöneltti:
“-‘Bu süreçleri bilen birisiyim. FETÖ’nün bu ülkede anlaşamadığı, görüşemediği tek önder var; o da merhum Erbakan Hocamızdır’ diyorsunuz. Erbakan Hocamızın anlaşamadıklarıyla siz nasıl anlaşabildiniz, neden anlaştınız? 10 yıl boyunca nasıl sabrettiniz?
-‘Erbakan Hocamızdan nefret ederdi’ diyorsunuz. Erbakan Hocamızdan nefret eden biri nasıl olur da sizin iktidarınız devrinde belirli bir devir büyük hem de çok büyük iltifatlara ve imkânlara mazhar olur?
-Erbakan Hocamızı ve bunları tanıyan ve çok uygun bilen bir siyasetçi olarak, başbakanlık da yapmış olan Erbakan Hocamızla neden hiç devlet işlerini müşavere eylemediniz de, daima bunlarla bu işler yapıldı.
-Bu yapının hem meşrebi hem itikadi sıkıntılarının bulunduğunu biliyorsak, hem de en baştan beri biliyorsak; sizi onların kucağına iten güç neydi?
-Erbakan Hocamızı bırakıp da bu meşrebi ve itikadı bozuk kümeyle neden yol almayı tercih ettiniz?
-Mesafe konusunda, hiçbir ortaya gelmeme konusunda ismini saydığınız öbür önderleri örnek aldınız da, niye iftiharla bahsettiğiniz Erbakan Hocamızı kendinize örnek almadınız?
-Bunlara ‘herkes’ üzere hukuk ve hakkaniyet sonları içerisinde yaklaşmışsınız… Doğal ki, hukuk ve hakkaniyet ne olursa olsun, her kaide ve tabanda çok kıymetli. Pekala 50 yıllık Ulusal Görüş hareketine, Saadet Partisi’ne neden bu hakkaniyetli yaklaşımı esirgediniz, esirgiyorsunuz. Size yalnızca ‘iyi’ ve ‘kötü’yü anlatma kederinde olan beşerler da, siyasi hareket de hakkaniyetli yaklaşımı hak etmiyor mu?”
Mustafa Kurdaş’ın yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Eski Genelkurmay Lideri İlker Başbuğ’un bir televizyon programındaki açıklamalarıyla başladı bu sefer tartışma. Ne demişti Başbuğ hatırlayalım:
“26 Haziran 2009’da askeri şahısların, askeri mahalde işlediği cürümlerde dâhil özel yetkili mahkemelerde yargılanmasının önünü açan yasa teklifi getiriliyor. Bunu kim hazırladı? Büsbütün FETÖ ile ilgili, bu araştırılsın.”
Genelkurmay eski Lideri Başbuğ’un işte bu kelamlarıyla gündeme gelmişti “siyasi ayak” konusu.Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın partili milletvekillerine Başbuğ hakkında dava açılması talimatı vermesiyle de tartışma giderek büyüdü.Tartışma diyorum fakat, aslında tartışma da değil yapılan.Keşke konuşabilsek, keşke hakikaten tartışabilsek.Konuşulan ve tartışılan üzerinde düşünme hareketi gerektiği için hoştur; konuşmak ve tartışmak.Seviyeli ve saygınsa şayet tartışma, sonunda “herkes” de kazanır, “devlet” de kazanır.Ama niyet konuşmak ve tartışmak değil de, karşındakini dövmekse, haddini bildirmekse, susturmaksa amaç o vakit her tartışma kriz demektir. Genelkurmay Lideri ne demiş, ne dememiş, diye bakmadan, araştıralım bunu FETÖ ile uğraşta bize yararı olur diye üzerinde düşünmeden söylenenlerin üzerine toprak atmaya kalkışmak bir “devlet” zafiyetidir. Devlet zafiyeti, refleksleri tikleştirir.Zaten uzun vakittir, “tikleşmiş” reflekslerle birlikte yaşar olduk.
Psikolojik harp tekniklerini aratmayan “algı yönetimi” stratejileri belirlendi.Kadrolu yorumcular çabucak harekete geçti.Gerekli “polemik” cümleleri ekranlarda ve gazetelerin sütunlarında “kurşun” misali kullanılmaya başlandı.Maalesef, FETÖ’nün siyasi ayağını araması, bulması, sıkıntıyı “herkes”in kanaatine bırakmaması gereken, devlet ve erkânı da “herkes”i tercih etti.Öyle ki çok kısa müddette ülkemizde polemikten sıradağlar oluşuverdi.Anlayacağınız, bu mevzuyu da konuşmak ve tartışmak yerine “krize” çevirmeyi başardık. FETÖ’ye en büyük dayanak budur. Yönlendirilmiş kitleler, politize edilmiş “herkes” değil, bu sıkıntıyı “devlet” halletmeli.
***
Şimdi bugünün asıl konusuna gelelim…
Mevzuya dair yeni açıklamalar geldi dün. Konu dediğim yeniden FETÖ. Bu kere Erbakan Hocamıza dair sözlerle güçlendirilmişti yeni açıklamalar. Bir “dayanak” olarak Hocamıza müracaat ediliyordu. Deniyordu ki, “Bu süreçleri düzgün bilen birisiyim. FETÖ’nün bu ülkede anlaşamadığı, görüşemediği tek başkan var; o da merhum Erbakan Hocamızdır. Erbakan Hocamızdan nefret ederdi.” … Ve ekleniyordu: “Hiçbir vakit bir ortaya gelmemişlerdir…”
Hayır Genelkurmay Lideri İlker Başbuğ’a ilişkin değil bu kelamlar. Şahsen Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kelamları. Lakin evet, birinci açıklamayı Başbuğ bir televizyon programında şöyle lisana getirmişti: “Bülent Ecevit de cemaate sempati ile bakıyordu, Tansu Çiller’in de kısmen bu olaya sempatik baktığını ve ilgilerin olduğunu görüyoruz. Fakat Erbakan devrine geldiğimiz vakit, Erbakan’ın cemaate aralıklı durduğunu görüyoruz.”
Cumhurbaşkanı’nın bu açıklaması ile İlker Başbuğ’un açıklaması neredeyse birebir tıpkı. Biz “ajans” haberinden Cumhurbaşkanı’nın yorumlarına devam edelim:
“Bu yapıyla en başından beri hem meşrebi hem itikadi meselelerinin bulunduğunu tabir eden Erdoğan, “Ama hükümetlerimiz periyodunda ülkede bizim üzere düşünmeyen, hareket etmeyen herkes üzere bunlara da hukuk ve hakkaniyet sonları içerisinde yaklaştık. Yanlışsız, ben de görüştüm. Bunu kaçırmama gerek yok. Ancak Erbakan Hocamın bunlarla münasebetinin olmadığını söz ettim. Önderler içerisinde esasen münasebeti olmayan yalnızca o idi. Demirel’in, Ecevit’in, Erdal İnönü’nün görüşmüşlüğü vardır, şu andaki beyefendinin tıpkı biçimde, hepsinin bunlarla görüşmüşlüğü vardır. İrtibatları ileri derecededir.”
Sayın Cumhurbaşkanı yerden göğe kadar haklı. Bilhassa “bu haklı olma durumu” şu soruları da tabiatıyla gündeme getiriyor.
“Bu süreçleri bilen birisiyim. FETÖ’nün bu ülkede anlaşamadığı, görüşemediği tek önder var; o da merhum Erbakan Hocamızdır” diyorsunuz. Erbakan Hocamızın anlaşamadıklarıyla siz nasıl anlaşabildiniz, neden anlaştınız? 10 yıl boyunca nasıl sabrettiniz? “Erbakan Hocamızdan nefret ederdi” diyorsunuz. Erbakan Hocamızdan nefret eden biri nasıl olur da sizin iktidarınız periyodunda aşikâr bir periyot büyük hem de çok büyük iltifatlara ve imkânlara mazhar olur? Erbakan Hocamızı ve bunları tanıyan ve çok uygun bilen bir siyasetçi olarak, başbakanlık da yapmış olan Erbakan Hocamızla neden hiç devlet işlerini müşavere eylemediniz de, daima bunlarla bu işler yapıldı. Bu yapının hem meşrebi hem itikadi sıkıntılarının bulunduğunu biliyorsak, hem de en baştan beri biliyorsak; sizi onların kucağına iten güç neydi? Erbakan Hocamızı bırakıp da bu meşrebi ve itikadı bozuk kümeyle neden yol almayı tercih ettiniz? Uzaklık konusunda, hiçbir ortaya gelmeme konusunda ismini saydığınız öbür başkanları örnek aldınız da, niye iftiharla bahsettiğiniz Erbakan Hocamızı kendinize örnek almadınız? Bunlara “herkes” üzere hukuk ve hakkaniyet hudutları içerisinde yaklaşmışsınız… Olağan ki, hukuk ve hakkaniyet ne olursa olsun, her koşul ve tabanda çok değerli. Pekala 50 yıllık Ulusal Görüş hareketine, Saadet Partisi’ne neden bu hakkaniyetli yaklaşımı esirgediniz, esirgiyorsunuz. Size yalnızca “iyi” ve “kötü”yü anlatma sıkıntısında olan beşerler da, siyasi hareket de hakkaniyetli yaklaşımı hak etmiyor mu?
Cumhurbaşkanı’nın maksadında Saadet Partisi ve Genel Lideri Sayın Karamollaoğlu da vardı. Doğrusu günün polemiği de buydu:
“Hiçbir vakit bir ortaya da gelmemişlerdir fakat artık Erbakan Hocamla bir arada olduğunu sav eden malum zat, ne yazık ki onun müritleriyle, onunla bir arada dirsek temasında olanlarla birlikte yürüyor. Onları herhalde ismen zikretmeme gerek var mı? İsraf olur.”
Ülkemizin en büyük açmazlarından birisi işte bu ve buna misal açıklamalar. Bireylerin prestijiyle oynamak hele hele prestijleri zedelenmek istenen kişi bir devlet adamıysa. Malum, bu prosedür Ulusal Görüşçü değil, başımıza açtıkları belalar yüzünden ders almamız gereken FETÖ’cü bir yoldur. Onlar sizin itibarınızla oynamaya kalkıştı, lakin lütfen siz diğerlerinin prestijiyle oynamayın. Bu yaklaşımlar Sayın Karamollaoğlu’na ziyan vermez. Yalnızca doğruları söyleyene ne ziyan verebilir ki!?
Sayın Cumhurbaşkanı, Temel Karamollaoğlu’nun ismini anmayı “israf” olarak yorumlamış. Halbuki bu ülkenin en büyük israfı FETÖ ile birlikte geçirdiğiniz, “Cemaat ne istedi de vermedik” denilen iktidarınıza ilişkin 10 yıldır.
***
Hazreti Mevlânâ diyor ya hani, “Kusur arıyorsan tüm aynalar senin”.
Sağa sola bakmaya gerek yok, aynaya bakmak kafidir, gerçeklerle yüzleşmek için. Aynaya bakmak, ibret almaktır. Aynaya bakmak “herkes”i de “devleti” de kurtaracaktır.
Son cümle olsun: Herkes suyu bulandırmak istese de devlet, berrak suyun bekçiliğini yapmak zorundadır. Devlet, su bulandırmaz…”