Çarşamba akşamı haber kanallarını şöyle bir gezdim. Corono salgını hakkında halkı bilgilendiren, ülkemizin gözbebeği(!) olan akademisyenlerin, yani Homo Academicus’ların (Bourdieu) hallerine şöyle bir baktım (1).
TRT-Haber’de Prof. Tevfik Özlü, Prof. İsmail Cinel, Prof. İsmail Musabak, Doç. Dr. Ümit Savaşçı konuktu. TV-100’de Prof. Mehmet Ceyhan, Prof. Nurten Bakan, Doç. Ferhat Arslan… A-Haber’de Prof. Uğur Coşkun, Prof. Huban Atilla, Prof. Melis Us, Doç. Hasret Sönmez, Prof. Yağız Üresin (Yağız Beyefendi bir orta öteki bir kanala daha geçti)…
Ülke TV’de Prof. Kemalettin Arı, Prof. Kadriye Kart Yaşar, Doç. Saniye Göknil Yaşar… Haber GLOBAL’de Prof. Servet Kayhan, Prof. Ahmet Ertan Tezcan,Prof. Fazilet Yeşilada, Prof. Toker Ergüder, Doç. Dr. Seniha Şenbayrak… Kanal-24’te Prof. Sedat Aybar, Dr. Orhan Altınbaş (unvansız gariban!!!), NTV’de Uzm. Dr. Alihan Oral (diğer gariban!!!)…
AKADEMİSYENLERDE ETİKSİZ AHLAK DÖNEMİ
Bu bilim insanları akademik unvanlarını açıkça medyada kullanıyorlardı. Halbuki hiçbir çağdaş ülkede Doçent ve profesör unvanları akademi dışında (siyasette, ticarette, medyada) kullanılmazdı. Bu etik kuraldı. Ancak çağ, Z. Bauman’ın bahsettiği üzere post-modern etiksiz ahlak çağı (2)… Bu akademisyenlerin en ufak mahcubiyet duymadan medyada Doçent ve Profesör olarak uzunluk göstermesi ise, bu etiksiz ahlakın en bariz örneği idi.
Z. Bauman ‘yeni global seçkinlerden’ bahseder ya… Lüks semtlerde yaşayan, lüks otellere ve seçkin yerlere takılan (3)… İşte bu bizim yeni akademik seçkinlerdi.
PROFESÖRLER NEO-KONT’TU, DOÇENTLER NEO-BARON…
İşte bu noktada daha değişik bir nokta daha vardı. Modernite ile birlikte tanrısal rahiplerin yerini bilimsel rahipler almıştı (Bauman) (2). Hekimler, avukatlar, mühendisler ve öbür okumuşlar… Bu yeni çağdaş seçkinler, tıpkı eskinin aristokrasisi üzere yönetici olmuşlardı.
Geçmişteki aristokrasi sınıfının yerine, artık yeni soylu sınıf,yani okumuş-yazmış beşerler gelmişti (2). Hatta bir de akademik unvanlarını da aldın mı, tadından yenmez oluyordu. Tıpkı P. Bordieu’nun , Homo Academicus kitabında bahsettiği üzere; eğitim sisteminin ‘devlet soyluları’ yetiştirmeye yönelik kurgulandığını kelamları haklılık kazanıyordu (1).
Artık bu Profesörler adeta Neo-Konttu,Doçentler ise adeta Neo-Baron… Bayan akademisyenler ise Kontes ve Barones…
CALIFORNIA KONTU PROF. MEHMET ÇİLİNGİROĞLU
Asıl bombalar ise HaberTÜRK ve CNN-TÜRK de patlatılıyordu. Kont Prof. İlyas Dökmetaş (bir devir rektör-Dük’tü), halk sıhhatinden Kont Prof. Mustafa Necmi İlhan, çocuk nöroloğu Kontes Prof. Derya Uludüz… Hatta California Üniversite’sinden Kont Prof. Mehmet Çilingiroğlu bile yayına bağlandı. Sonra hengame çıktı ve saygıdeğer California Kont’umuz yayını terk etti ve CNN-Türk’teki Ahmet Hakan’ın programına bağlandı.
Peki Ahmet Hakan hangi Homo Academicus’ları konuk etmişti?İç hastalıkları Kontu Prof. Ziya Mocan, mikrobiyoloji Kontu Prof. Alper Şener… Bu programda ki tek gariban, aile tabibi Dr. Mustafa Tamur’du. Lakin program ilerlediğinde Kont Mehmet Çilingiroğlu da bağlandı ve incilerini de dökmeye başladı.
BAŞKAN TRUMP VE DR. ANTHONY FAUCI
İşte tam bu insanları seyrederken ‘Amerika’da ne oluyor’ diye CNN-INTERNATIONAL’ageçtim. Başkan Trump konuşuyordu. 100 – 200 bin ortasında insanın ölmesini varsayım ettiklerini söylüyordu. Bu ortada kelamı bir doktora veriyordu. Dr. Anthony FAUCI… (4)
Kimdir bu gariban Dr. Fauci, diye baktım. Director of the National Institute of Allergyand Infectious Diseases… Tam 293 adet Pubmed yayını mevcut. HIV, SARS, EBOLA, MERS üzere salgınlarla uğraş etmiş ve onlarca bilimsel mükafatı mevcuttu. Medyada Dr. Anthony Fauci olarak uzunluk gösteriyordu. Hatta bu kanalda daha sonra yer alan başka iki tabibin da akademik unvanlarını kullandığını göremedim.
Peki bizim dünyaca tanınmış tabibimiz Mehmet Çilingiroğlu Amerika’da her hangi bir kanalda Profesör unvanı ile uzunluk gösterebilir miydi? Doğal ki de hayır… Mehmet Çilingiroğlu Hoca’yı televizyonda seyrederken aklıma Avrupa’da yaşayan Türkler geldi.
EKRAN DOÇENT VE PROFESÖR ÇÖPLÜĞÜNE DÖNMÜŞ
Örneğin Avrupa’da yaşayan Türkler, orada sokağa tükürmezler ya da asla yere çöp atmazlar. Ancak Türkiye Büyükelçiliği’ne girdikleri ya da Kapıkule’den geçtikleri anda tükürürler ya da izmaritlerini yere atarlar. İşte bizim California Kont’umuz da Amerika’da yapamadığını (tıpkı Almancı’lar gibi) Türkiye’de yapıyordu. Akademik unvanı ile gösterisini yapıyordu.
Hatta bir orta Habertürk’e geri döndüm. Konuklar değişmişti. Pekala kimler gelmişti? Benim meslektaşım psikiyatri Kontu Prof. Hakan Türkçapar, Kont Prof. Hasan Taşer… Hatta 9 Eylül Tıp’tan bir arkadaşım bile Halk Sıhhati Kontu olarak ekranlarda idi.
Peki bu kadar mürekkep yalamış olan bu en zeki beşerler bu akademik unvanların medyada kullanılmayacağını nasıl bilmezler? Zira ekranda bilgi vermek mazeret, unvan gösterisi ve reklamlar şahane idi.
Bir düşünün. Kont Servet Kayhan’dan Kontes Nurten Bakan’a; Baron Ferhat Arslan’dan Barones Seniha Şenbayrak’a… Hatta direkt olarak siyasetin doruğuna bağlı olan Bilim Heyeti üyesi Dük Prof. Mehmet Ceyhan’a… Biraz etik duygusu olan ekrana unvanı ile çıkar mı? Diyorum ya çağ, etiksiz ahlak çağı idi ve her şey mubahtı.
Okumuş yazmış, mesleğinde bir yere gelmiş olan beşerler bu türlü yaparsa, sokakta gezen sıradan insan ne yapsın? Tuz kokmuş kardeşim, TUZ…
YÖK, AKADEMİSYENİ YOK ETTİ
İşte bu noktada P. Boudieubir kere daha haklıydı. Doçent ve profesörler, eğitim ve bilimdeki ‘yeni devlet soylusu’ idi(1). Akademisyenler sembolik ve kültürel sermaye peşinde idi ve saygınlıklarını artırmak için akademik kurumları kullanıyorlardı. Diyorum ya, artık yeni dünya seçkinleri onlardı.
Peki bu sistem nasıl ortaya çıkmıştı? NATO takviyeli yapılan 12 Eylül Darbesi ve YÖK sistemi ile… Akademik unvanları YÖK veriyordu. Kişi Doçent ya da Profesör unvanlarını tıpkı bir apolet üzere ömür uzunluğu omzunda taşıyordu. Bu unvanlarını hiç çekinmeden siyasette, ticarette (muayenehane) ve medyada kullanabiliyordu.
Geçenlerde Çapa Tıp Fakültesi’nden bir Profesör arkadaşımı bile, Profesör unvanı ile bayan programında gördüm. Koskocaman Çapa Tıp Fakültesi’nin profesörü bile bunu yapabiliyordu. Çünkü tıpkı Nietzsche’nin bahsettiği üzere; etik ve ahlak hiyerarşikti. Öncelikle güçlünün gerçek ve yanlışlarına nazaran belirleniyordu (2). Güçlünün doğrusu değişince etik de değişiyordu. Gayri-ahlaki ise ahlaki hale geliyordu.
YÖK SİSTEMİ BİR AVUÇ SEÇKİNİN HABİTUSU İDİ
Bourdieu ise; akademik alanın, ekonomik ve politik alanlarla olan güç bağlantısı üzerinde duruyordu. Akademisyenlerin, hâkim sosyo-politik güçlerle kabahat iştiraki içerisinde bilimsel alanda aktiflik gösterdiğini söylüyordu. Üniversiteler adeta bir savaş alanıydı (1). Bir koltuk kapma alanıydı ve herkes savaşa kendi akademik durumlarından katılıyorlardı.
Zaten YÖK; birinci kurulduğunda İngilizce eğitim veren Anadolu Liseleri, Hacettepe Tıp Fakültesi ya da Boğaziçi ve Bilkent Üniversitesi üzere Neo-sömürge okullarının, Neo-sömürge psikolojisiniepidemize etmiş olan bireylerinin habitusu idi. Peki YÖK’ün temel oğlanı kimdi? Hacettepe’li Prof. İhsan Doğramacı… Hatta üstün uğraşları nedeniyle birinci vakıf üniversitesini de (Bilkent) kapıyordu.
Hatta o devir Hacettepe’ler YÖK’ün açtığı yeni üniversitelere dağılıyorlardı. Hatta benim mezun olduğum 9 Eylül Tıp için ‘Hacettepe’lerin çöplüğü’ demek bile yanlış olmazdı.YÖK onların habitusu idi. Hatta Anglo-Amerikan efendilerinden daha kralcıydılar.
Peki sonra ne oldu? YÖK, 28 Şubat’ta Atatürkçü maske takmış olanların habitusu oldu. Daha sonra FETO cemaatinin, şu periyot ise iktidara yakın insanların habitusu… Bourdieu haklıydı. Akademi;akademi değil, adeta bir savaş alanı idi.
AMERİKA TABİBİNİ NEO-SÖMÜRGELERİNDE YETİŞTİRİYORDU
Hatta California Kontu Mehmet Çilingiroğlu programda ‘Amerika’nın kıymetli olması nedeniyle tabip yetişmediğini, Türkiye’nin bu mevzuda bir cüzi bir harçla tabip yetiştirmesinin beşerler için bir nimet olduğunu’ söylüyordu. Peki kimin için nimetti?
İşte bunu gözden kaçırıyordu. Anglo-Amerikan efendiler için nimetti. Zira ülkemizin en zeki gençleri Anadolu Liseleri, Hacettepe Tıp Fakültesi ve Cerrahpaşa İngilizce Tıp üzere Neo-sömürge okullarına teslim ediliyordu. Bu okulları bitirenler ise Gellner’in modüler insanları haline geliyorlardı (5) . Her modüler insan üzere ülkesine gevşek modüler bağla bağlandıklarından, kolay kolay koparak ülkelerini terk edebiliyorlardı.
Eninde sonunda bir mazeret ile Anglo-Amerikan efendileri ile vuslatı gerçekleştiriyorlardı. Kendileri gidemeseler bile çocuklarını Amerika’da doğuruyorlardı. Türkiye’de Cuma ya da Cüce olarak kalmasındansa, vuslatı gerçekleştirerek birer RobinsonCrusoeya da Gulliver olmak istiyorlardı.
ADİFORİZASYON İLE SUÇLULUK HİSSEDİLMİYORDU
Amerika’da ise Yankee mantığıhakimdi. Ülkelerini terk edenlerin ihanetine ‘beyin göçü’ ismini vererek adiaforizasyon yapıyordu. Yani, hareketi ahlaken nötr hale getirerek, kişinin geride kalanlara ve ülkesine karşı suçluluk hissetmesini de engelliyordu (2).
Neo-sömürgelerinde ektiklerini toplamak varken, hangi enayi tabip yetiştirirdi ki? Hem de Türkiye üzere ülkelere kendi elleriyle, kendi ulusal imkanları ile bunu yaptırıyorlardı.
Mehmet Çilingiroğlu’nun göremediği ise bu idi. Yalnızca onun mu?
Amerika’da ki öteki başarılı Türk bilim beşerlerine bakın. Gulbü Uzel’den, Gökhan Hotamışlıgil’den, hatta Aziz Sancar üzere dahilere kadar…
Adiaforizasyonu ve yanılsamayı çoooktan epidermize etmiş olanlardı onlar…
Ahmet Koyuncu