Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın damadı Berat Albayrak’ın kardeşi Serhat Albayrak’ın başında bulunduğu Turkuvaz Medya Grubu’na ilişkin Sabah gazetesinin Ankara Temsilcisi Okan Müderrisoğlu, “Devlet ve Siyaset… Kişi, kurum, sistem tahlili…” başlıklı bir yazı kaleme aldı.
Müderrisoğlu yazısında 15 Temmuz darbe teşebbüsünün akabinde devlet içinde “yancılık” yapan kimi çevreler olduğunu ve Başkanlık sisteminin getirdiği ittifak modelinin badireler yarattığını yazdı. Müderrioğlu’nun amacında isim vermese de MHP vardı. Müderrisoğlu yazısında “Son 3.5 yılda devletin, Cumhurbaşkanı'nın tahayyül ettiği üzere işleyip işlemediği aktör ve kurum bazında masaya yatırılmalı, siyasal sistemin istikrarı ismine da ince ayarlar yapmaktan uzak durulmamalıdır.” sözlerini kullandı.
Ülkücüler en son Erdoğan’ın dün Ozan Ceyhun’u büyükelçi olarak atamasına sert reaksiyon göstermişti.
“YANCILIK YAPMAYA İSTEKLİ KİMİ ÇEVRELERİN POZİSYONUNU BAŞKA FARKLI PAHALANDIRMAK MUHTAÇLIK OLMANIN ÖTESİNDE ARTIK ZORUNLULUK”
Okan Müderrisoğlu yazısında şu tabirleri kullandı:
“Güvenlik ve dış politik eksenli gündem hepimizin öncelikli konusu olmakla birlikte, iç ajandasını yedekte tutanların varlığını gözardı etmemize mani değil. Ülke için siyasal mühendisliği önceleyenlerin bir fırsatını bulup hareketlendirmek istediği alanda, kırılganlık noktalarına bilhassa dikkat edilmesi gerekiyor.
15 Temmuz hain darbe teşebbüsünün, liderlik ve ulusal dayanışma sayesinde bertaraf edilmesinden bu yana özellikle devletteki dengelerin nasıl şekillendiğine sakin baş ile bir defa daha bakılmasında yarar var. FETÖ'cülerin sistemden ayıklanması sırasında inisiyatif alan yahut sorumluluk verilen aktörler ile devlete yancılık yapmaya istekli kimi çevrelerin pozisyonunu başka ayrı kıymetlendirmek muhtaçlık olmanın ötesinde artık mecburilik.”
“KONJONKTÜR GEREĞİ RASYONEL DİYE NİTELENEN İSİMLERİN…”
Müderrisoğlu yazısını şöyle sürdürdü:
“15 Temmuz sonrası siyasi ve bürokratik karar mercilerinde bulunanların misyonlarını ifa kapasitesi, yetkilerini kullanma marifetleri, sorumluluk mühletleri ve elde edilen sonuçlar objektif değerlendirmeyi hak ediyor. Çünkü, kuralların gereği alınan tedbirler ile yetkilendirilen isimler ortasındaki korelasyon, görünür gelecekte daha hassas iletilere dönüşebilir.
Türk devlet deneyimi, konjonktür gereği rasyonel diye nitelenen isimlerin, vakitle yetki alanlarını ferdî güce dönüştürmeye meyilli olduklarını, kurumların ise anayasal mimaride mevki tahkimine yöneldiklerini teyit eden örneklerle doludur. Tam da bu nedenle 15 Temmuz'un, FETÖ ile gayret boyutu kadar FETÖ sonrası devlet kurumlarının bünyesel tetkikini de gerekli kılan istikametleri kelam konusu. Aksi takdirde bu tablo, ‘mesuliyet-mecburiyet’ ikilemi içine sıkışıp kalan yeni sorunları de doğurur.”
“SAYISAL ÇOĞUNLUĞUN DAYATABİLECEĞİ SİYASAL İŞBİRLİKLERİ EMEKTAR KİTLELERİ DE TEPKİSEL ÇÖZÜLMELERE İTEBİLİR”
Sabah müellifi Müderrisoğlu’nun yazısının en dikkat cazip kısmı ise şöyle:
“15 Temmuz'u izleyen günlerde gerçekleşen sistem revizyonunda, türel çerçeve kazandırılan ittifak modelleri ile hükümet kuruluşuna direkt tesir eden siyasal ve sayısal barajların tahlili de bir mecburiyet. Küçük partileri, merkez siyaset üstünde marjinal tesiri yüksek orana taşıyan gelişmeler, hakim partinin siyasal kapsama alanını genişletebileceği üzere politik telaffuz ve uygulamalarını dar bir kanala da yöneltebilir. Sayısal çoğunluğun dayatabileceği siyasal işbirlikleri, siyasal merkezi dışa hakikat savurabileceği üzere bu partilerin ortak paydasında buluşan emektar kitleleri de tepkisel çözülmelere itebilir. Siyasetin merkezini muhafaza, çevreyi de çekim alanında tutma eforu, alternatiflerin türetildiği bugünlerde yara alabilir.
Özetle…
Son 3.5 yılda devletin, Cumhurbaşkanı'nın tahayyül ettiği üzere işleyip işlemediği aktör ve kurum bazında masaya yatırılmalı, siyasal sistemin istikrarı ismine da ince ayarlar yapmaktan uzak durulmamalıdır.”