Odatv Genel Yayın Direktörü Barış Pehlivan 35, Odatv Sorumlu Haber Müdürü ve Cumhuriyet gazetesi yazarı Barış Terkoğlu ile gazeteci Hülya Kılınç 37 gündür Silivri Cezaevi’nde tutuklu bulunuyor.
“Hukuk olsa bir gün dahi tutuklu olmamamız gereken bir soruşturmayla bizleri içeri attılar” diyen Barış Pehlivan, “Bizleri cezaevinde tuttukları her gün, asıl kederlerinin suçlama konusu yaptıkları haber olmadığının kanıtı” dedi.
“BİZ GÜZEL ÇOCUKLARINIZ OLMAYACAĞIZ”
Barış Terkoğlu ise infaz paketine dikkat çekerek, “İktidar her pakette örtülü aflarla ‘iyi çocuklarını dışarı çıkarıyor.’ Yıllar evvel ‘onlar sizin âlâ çocuklarınız, biz güzel çocuklarınız olmayacağız demiştim. Yeniden birebir fikirdeyim” ifadelerini kullandı. 8 yıl evvel Odatv kumpasında da tutuklanmış olan Pehlivan ve Terkoğlu tekrar girmek zorunda kaldıkları cezaevinden Cumhuriyet’ten Seyhan Avşar’ın sorularını yanıtlarken, Hülya Kılınç ise yaşadıklarını anlattı.
İşte o röportaj:
– Sekiz yıl sonra yine Silivri’desiniz. Nasılsınız?
Barış Pehlivan: Cezaevinde içim huzurlu. Zira neden mahpusta olduğumu biliyorum. Lakin güneşin kaçma kuşkusu yok ve onu tutuklayamazlar, kesinlikle doğacak. Yeterki boynumuzu eğmeyip, göğe bakalım.
Barış Terkoğlu: İyiyim. Öte yandan berbat olmamamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü yazdıklarımız, fikirlerimiz nedeniyle buradayız. Bir intikam olarak vücudumuzu, aklımızı cezalandırmaya çalışıyorlar. Haliyle hem ruhumuz, hem vücudumuz bir çeşit savaş alanı. Bu savaşı kazanmak için uygun olma gayreti vermeli, âlâ olmalıyız.
– Cezaevinde günleriniz nasıl geçiyor?
Pehlivan: Deneyimli bir tutuklu olarak, koğuştaki sistemimi çabuk kurdum. Günün büyük kısmı kitap okuyarak ve yazarak geçiyor. Cezaevi kantininden satın aldığım küçük bir televizyonum var. Sabah sporundan sonra, Fox TV’de İsmail Küçükkaya’yı, Halk TV’de Ayşenur Aslan’ı izliyorum. TRT 2’de de hoş sinemalar ve konserler oluyor tavsiye ederim.
Terkoğlu: Burası benim için tanıdık bir yer. Gözaltı, savcılık, mahkeme yorgunluğundan çıkıp, buraya gelince garip ancak bir oh diyorsun. Birinci gün tertip kurmaya çalıştım. İkinci gün ise hayatımı buraya uydurmuştum.Temel gereksinimler dışında günler, kitap, gazete okuyarak yazı yazarak geçiyor. Spor yapıyorum. Oturup yalnızca düşünmeye ayırdığım vakitler var. Dışarıda bunu yapamıyoruz. Habercilik yapıyorsunuz fakat gazetecilik sistemini düşünemiyorsunuz. O nedenle hapishane düşünmek, büyük planlar yapmak, insan hayatının geçmişinin ve geleceğinin hesaplaşmalarını hazırlamak içinde kritik bir yer.
– Haberleriniz ve kitaplarınızla deşifre ettiğiniz FETÖ mensuplarının bir kısmı da şu an Silivri’de. Karşılaştıklarınız oldu mu?
Pehlivan: Avukat görüşüne giderken uzaktan da olsa gördüğüm FETÖ sanıkları oluyor. Biliyorum ki içeri girmemize seviniyorlar. Bir sefer daha mahpusa girmemiz üzerinden kendi “haklılıklarını” inşa ediyorlar. Kimilerinin anlamadığı şu: Biz hem OdaTV’de, hem de kitaplarımızda FETÖ’yü nasıl etki ettiysek; onlardan boşalan koltuklara oturan ve onların makûs kopyaları olanlarla da mücedele ediyoruz. Bir gazeteci olarak benim derdim; devlet içerisindeki yasa dışı örgütlenmeleri ve onların bu topraklara nasıl ihanet ettiklerini ortaya çıkarmak
Terkoğlu: İki koğuş ötemdeki Barış Pehlivan’la bile şu ana kadar bir kere duruşmada konuştum. Burada pek çok tanıdık isim kalıyor. Fakat avukat odasında denk gelmek dışında bir diyalog kurmak mümkün değil. Lakin benim bu hususa bakışım biraz farklı. Benim için babamı öldürmüş mahpusa girmiş bir insan, mahpusa girmiş birisidir. Cumhuriyet’in hukuku ferdî hislerimizin üstündedir. Başka mahpuslar da, gardiyanlar da, yargı mensupları da ona saygılı davranmalıdır. Burası dışardaki hesaplaşmanın sürdürüleceği bir yer değildir. O nedenle kimi vakit tesadüfen karşılaştığım, birlikte cezaevi aracına bindiğim isimli ve siyasi tutuklulara geçmiş olsun diyorum.
– İnfaz paketi tartışmaları devam ediyor… Pakette gazeteciler ve siyasetçiler kapsam dışı bırakıldı. Neler söylemek istersiniz?
Pehlivan: İnfaz paketi tartışılırken daima, “cezaevleri çok dolu” münasebeti ortaya atıldı. Tamam da neden dolu olduğu konuşulmadı. Asıl sorunun; kanıt aramayan, şüpheliyi dinlemeyen tutukladığı insan sayısıyla övünen yargı mensupları olduğunu görmüyoruz. Keşke savcı ve hakim olmanın koşullarından biri de; cezaevinde makul bir mühlet kalıp içeride staj yapmak olsa.
Terkoğlu: İnfaz paketinin çeşitli mazeretlerle önümüze getirilen fakat içyüzünü pek göremediğimiz bir yanı olduğu kanısındayım. İktidar her pakette örtülü aflarla “iyi çocuklarını dışarı çıkarıyor.” OdaTV davasında yıllar evvel katilleri paketle bırakıp bizi tutukladıklarında, “onlar sizin uygun çocuklarınız biz yeterli çocuklarınız olmayacağız” demiştim. Tekrar birebir fikirdeyim.
– Koronavirüs tüm dünyayı tesiri altına almış durumda cezaevindeki tedbirler nasıl?
Pehlivan: Salgınla birlikte daha çok tecrit altına alındık. Gazeteler birgün gecikmeli geliyor. İnfaz müdafaa memurları eldiven takıyor bazen lakin mecburen yemek dağıtımlarında avukat gidiş gelişlerinde ortak temas noktalarına dokunuyoruz. Cezaevi kuralları ne kadar müsaade verirse paklığa, sağlıklı beslenmeye ve spora tartı vererek korunmaya çalışıyoruz.
Terkoğlu: Böyle bir devirde sanırım herkes biraz mahpus. Biz ise tedbirler nedeniyle iki kat hapisiz. Tek başına kaldığım bir koğuşa ek tecrit kuralları eklendi. Aile görüşü yok. Avukat görüşü lakin acil durumlarda camın akabinde yapılıyor. Cezaevi içinde bir çok faaliyet durduruldu. Nasıl bir his dersen dışarıdakini anlamaya çalışıyorum derim.
SOHBET EDECEK KİMSE YOK
Hülya Kılınç ise yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
“Cezaevindeki birinci günüm biraz şaşkın ve karışıktı. Birinci defa tutuklanma ve cezaevi tecrübesi yaşıyordum. Tutukluluk kararının akabinde cezaevine sevk edilmeden çabucak evvel Barış Terkoğlu ile kısa bir sohbet etme fırsatımız olmuştu. Daha evvelki cezaevi tecrübelerini anlatarak, bana kuralları ve gün içerisinde neler yapmam gerektiği konusunda tekliflerde bulunmuştu. Bu tekliflerin bana çok yardımı dokundu. Cezaevinde 1 aydır yalnız kalıyorum. En büyük kahrım ise sohbet edecek birilerinin olmaması ve dışarıdaki sevdiklerinizin sıhhat durumları. Bizim yaptığımız şey gazetecilik. Tutuklu olmamız ise bu kararın siyasi olduğunun göstergesi.”