Leonica Elena Mantu’nun kaleme aldığı “Bir Hristiyan Nasıl Müslüman Yapılamaz” isimli kitabı Emre Yayınları’ndan çıktı.
Aslen Romen olan ve Türkiye’de yaptığı evlilik öncesinde Müslüman olan Leonica Elena Mantu, Romanya’dan Türkiye’ye geçen hayat kıssasını anlattı.
Romanya’da yaşadığı ailevi problemler ve geçim ıstırabı nedeniyle İstanbul’a gelen ve burada kendisinden 26 yaş büyük bir Türk ile evlenen Mantu, nasıl Müslüman yapıldığını ve evliliği mühletince yaşadığı zorlukları okuyucuya aktardı. İslamiyet’i eşi ve eşinin ailesinin isteği üzerine kabul ettiğini anlatan Mantu, Müslüman olmaktan asla pişmanlık duymadığını ancak kendisine dayatılanlardan ne kadar rahatsızlık duyduğunu tabir etti.
Bir Avrupalı olarak Müslüman bir toplumda Müslüman olmanın çok güç olduğunu lisana getiren Mantu, kitabın “Müslüman Ülkede Müslüman Olmak Çok Zor” başlıklı kısmında, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Bu ülkede yaşadığım zorluklardan biri Avrupalı birisinin Müslüman olmasını yadırgayan kimi Müslümanların olması… Çünkü Müslüman olduğumu öğrenen kimi Müslümanlar, güya çok makus bir şey yapıyormuşum üzere telaffuzlarda bulunuyorlar: ‘Sen nasıl Avrupalısın? Neden tesettürlüsün, ne gerek var? Biz de Müslümanız lakin tesettürlü değiliz.’
Pişman değilim ancak birçok bu türlü deyince ben de bazen düşünmüyor değilim. Sanki benim seçimim mi hakikat yoksa onların telaffuzları mi? Ne de olsa şeytan burada hazırda bekliyor. Neyse ki Rabbim bana bir halde insanların sorularının karşılığını bir yerde bulmama yardımcı oluyor.
Yine bir gün eşimin kendi akrabalarından biri, bir gün kızgın bir formda bana dedi ki: ‘Kız, pis. Sen dışarıdan gelip tesettürlüsün ve namaz kılıyorsun bu gösteriş biye ki bi de benim kaynanama laf söylettiriyorsun bana? Biz yapmasını bilmiyor muyuz? Sen bizden daha mı üstünsün?’
Mütevazı bir karşılık vermeyi tercih ettim:
‘Ben asla kimseye gösteriş yapma niyetinde değilim. Ne yaparsam Allah isteği için yapıyorum.’
Sevgili okurlarım! Farkındaysanız, kitabımda namaz ve tesettürden çok fazla bahsetmemeye çalışıyorum. Zira inanç ve ibadetlerin benimle Allah ortasında kalmasını istiyorum. Anlattığım biçimde birinci yıllarda benim üzere gelen birçok arkadaşım vardı. Onların kimileriyle tanışmıştım. Tahminen de gelmelerinin sebebi de ülkemizin yeni komünizm rejiminden çıkmasından ötürü daha rahat ve hoş yaşamaktır. Maalesef ki geldiğimiz ülke çok farklıydı. Lisan, din, örf ve adetler… Onlar da eşlerini her şeyiyle kabul edip hayatlarının kolay olacağını sanarak bir de bir iki çocuk sahibi oluyorlardı. Ne yazık ki birden fazla dinleri değiştirilmek istendiğinde kabul ettikten altı yedi yıl sonra hem evlatlarını hem de Türkiye’yi terk edip eski dinlerine dönüyorlardı.”
“BEN BUNU YAPMASAYDIM EŞİM BENİMLE EVLENMEZDİ”
“Yine yazık ki bu çeşit durumlara çok şahit olmuştum. Hatta bir sefer memleketimden dönerken bir diğer kızla birlikte seyahat ettim ve tanıştım kız Türkiye’de evliydi. Seyahat esnasında çok başı açık olağan bir yabancı üzere gelmesine karşın Türk gümrüğüne yaklaştığında üç dört kat giyinip örtünmeye başlamıştı. Ben o vakit yeni evliydim, lakin İslam’la tanışmamıştım. Sürücü bile onu görünce çok şaşırmıştı.
‘Ne yapıyorsun kızım?’ diye sormuştu.
‘Ağabey, gümrükte kayınpederimin akrabaları var ve onlar benim Müslüman olduğumu biliyor. Halbuki ben onlar istedikleri için yalnızca onların yanında tesettürlü oluyorum,’ diye yanıt vermişti.
Arabadakiler olarak çok şaşırmıştı. Hanım devam etti: ‘Ben bunu yapmasaydım eşim benimle evlenmezdi,’ dedi. Sürücü o anda yalnızca şunu söyleyebildi: ‘Allah Allah! Bu nasıl iş kardeşim?’
Sonradan anladım ki o kıza da nasıl bana sorulmadıysa onda da dinini değiştirmek isteyip istemediği sorulmamış. Fakat ben şanslıydım zira önüme sunulan dini kendi kendime araştırığ bu dine âşık oldum ve şu anda diyorum ki bu hoş dini bana nasip eden Rabbime şükürler olsun. Yeniden şükürler olsun; tıpkı anda eşimin ve ailesinin yaptıklarına karşın bu dünden soğumadığım için…
Şunu da söylemek istiyorum ki eşim yetim hakkının ne olduğunu çok uygun bilmesine karşın bana o yetim ve öksüz hakkını asla savunmadı. Kimsem olmamasına karşın daha çok ezmeye çalıştır. Ben onu sevdim. Hem de çok sevdim. Annem, babam, ağabeyim üzere. Evlendiğimde yaşım çok küçüktü. Bu sevginin üstünde öteki bir sevgi olmadı. Ne kadar ona kızgın olursam olayım ne kadar ondan nefret etsem de sonuçta o benim iki meleğimin dünyaya gelmesine vesile olmuştu ve ona yalnızca bunun için teşekkür ederim.”