Antalya’nın Alanya ilçesinde, Ayşenur İnanç’a (22) cinsel taarruzda bulunup, intihar etmesine neden olduğu suçlamasıyla yine yargılanan ve ikinci sefer 14 yıl mahpus cezası verilen kuzeni Selahattin Sezer (30), üst mahkeme kararıyla tekrar tahliye edildi. Tahliyeye isyan eden Ayşenur’un kardeşi Zehra Sezer (17), “Onun ailesinin konutuyla bizimki ortasında 5 adım aralık var. Ya çıkar gelirse, endişemizden perdelerimizi açamıyoruz” dedi.
“ELİMDE GÖRÜNTÜ VE FOTOĞRAF VAR”
Alanya ilçesinde yaşayan Ayşenur İnanç, çocuk yaşlardan itibaren amcasının oğlu Selahattin Sezer’in cinsel saldırısına maruz kaldı. Birinci defa 6 yaşında cinsel hücuma uğrayan Ayşenur İnanç, yaşadıklarından kurtulmak için 18 yaşına girdiği 2015 yılında Mustafa İnanç ile evlendi. Fakat kuzeninin cinsel hücumları, Ayşenur nişanlı olduğu ve evlendiği periyotta de devam etti. Selahattin Sezer’in “Elimde görüntü ve fotoğraflar var” diyerek tehdit ettiği Ayşenur İtimat, 5 Nisan 2017’de başından geçenleri eşi ile babasına, erkek kardeşine ve dayısına anlattı, 3 gün sonra da eşine mektup bırakıp, intihar etti.
Aile, Selahattin Sezer hakkında kızlarına taciz ve cinsel atakta bulunduğu ve intiharına neden olduğu teziyle şikayetçi oldu. Bunun üzerine gözaltına alınan Selahattin Sezer, çıkarıldığı nöbetçi hakimlikçe tutuklandı. Sezer, Alanya 1’inci Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülen davada, “nitelikli cinsel istismar” kabahatinden 14 yıl mahpus cezasına çarptırıldı. İtiraz üzerine belge, Yargıtay’a gitti. Yargıtay 14’üncü Ceza Dairesi’nce 24 Haziran’da, olayın tek şahidi olan Ayşenur İnanç’ın intihar etmesi sonucu dinlenemediği ve birinci derece şahidin ortadan kalktığı, Selahattin Sezer’in cürmü işlediğine dair cezalandırılmasına kâfi, her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gerekçesiyle oy çokluğuyla davanın mahallî mahkemede tekrar görülmesine karar verildi. Selahattin Sezer, kararla birlikte tahliye edilirken, belge da davanın yine görülmesi için Alanya 1’inci Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderildi. Selahattin Sezer, Alanya 1’inci Ağır Ceza Mahkemesi’nde yine yargılandı. 14 Kasım’daki duruşmaya katılmayan Sezer, 14 yıl mahpusla cezalandırılırken, tutuklanmasına hükmedildi.
İKİNCİ KERE TAHLİYE EDİLDİ
Mahkeme kararının akabinde Selahattin Sezer, Alanya’nın kırsalındaki Susuz Yaylası’ndaki gizlendiği konutta jandarmanın operasyonu sonucu 19 Kasım’da yakalandı. Selahattin Sezer, 20 Kasım’da çıkarıldığı sulh ceza hakimliğince tutuklandı. Selahattin Sezer’in avukatı, 5 Aralık’ta üst mahkeme olan 2. Ağır Ceza Mahkemesi’ne itiraz etti. İtirazı pahalandıran mahkeme heyeti, Sezer’in tahliyesine karar verdi. Sezer, birebir günün gecesi tutuklu bulunduğu Alanya Cezaevi’nden hür bırakıldı.
“HABERLERİ İZLEYEMİYORUM”
Verilen kararla yıkılan Ayşenur İnanç’ın ailesi, duruma reaksiyon gösterdi. Adalete güvendiklerini belirten baba Mustafa Sezer, “Biz adalete güvendik, güveniyoruz’ dedik. Maalesef her gün bir bayan cinayeti ekranların olmazsa olmazı oldu. Psikolojim bozulmasın diye haber izleyemez oldum. Zira kim olursa olsun Türkiye’de yahut dışarıda bir bayan cinayeti gördüğümde kızım aklıma geliyor. Mahkemenin biri karar veriyor, öbürü bozuyor, öbürü ‘delil yetersizliği’ diyor. Bir halde bunlar ortamızda elini kolunu sallayarak dolaşıyor. Bu iş ne vakit sona erecek, nasıl önlenecek? Sayın yetkililer sizleri bir defa daha vazifeye çağırıyorum. Bu kararlar alınırken bin sefer düşünün bir kez karar verin. Bu cezalar canilere, tecavüzcülere, tacizcilere ödül verir üzere değil de lütfen caydırıcı olsun” dedi.
“SIRADAKİ KİM DEMEYELİM ARTIK”
Kızlarının olduğu fotoğrafı gösteren Mustafa Sezer, şöyle konuştu:
“Bakın 3 kızımdan biri artık yok. Ben bir babayım. Ben 20 yaşlarında, kucağında çocuğu olan bir bayan gördüğümde, onda kendi kızımı görerek iç geçiriyorum ve ağlıyorum. Artık babalar, anneler ağlamasın. Geçen Ayşenur’du, geçen Ceren Özdemir’di sıradaki kim demeyelim artık. Bu işe bir son verilsin. Biz ‘adalete güveniyoruz’ diyoruz, ‘Ne hoş, tutuklandı. 14 yıl bir canı geri getirmez lakin hiç olmazsa içimizdeki ateşi biraz köreltir’ diyoruz. Maalesef bir haber alıyoruz, kızım öleli 2 sene bile geçmemiş kanıt yetersizliğinden beraat etmiş. Yahu bu adamın 1612 kere telefon araması var. Mahkemede kendisi ‘Bende telefon numarası dahi yok’ dedi. Hakim de ‘Bizimle dalga mı geçiyorsun. Yok da bu 1612 arama nereden’ dedi. Ey yetkililer bu kanıt değil de nedir? Daha 15 gün bile olmadı. Bu adam elini kolunu sallayarak geziyor. Bu bizi ta derinden, yüreğimizin can konutundan vurdu. Biz hangi hatası işledik ki bu türlü acılara, bu türlü zulümlere düşer olduk. Kâfi diyoruz, kâfi. Kızım olayı açıkladığında gittik. Kızımın meskeninde kayınpederi, kocası, kayınvalidesi ve başka aile fertleriyle görüştük. Elim ayağım kurudu, olduğum yerde kaldım. Kolay değil, her şeyim allak bullak oldu, dünyam karardı. Yeniden de itidalli davranmayı, yasal yollardan çözmeyi ve kızımın intihar etmeyip hayata direnmesini istedim lakin maalesef psikolojisi o kadar bozuktu ki 3 gün sonra intihar etti. Ne yapayım, kendi adaletimi kendim mi sağlamam gerekiyor? Kolluk kuvvetlerine, mahkemenin vereceği kararlara saygılıyız dedik. Biz kanunlara uyalım, insanlığımızı gösterelim dedik. Maalesef yasalar bizi yarınlara aydınlık değil, karanlık bakar bir vaziyete getirdi.”
“BİZİ DE ABLAM ÜZERE YAPABİLİR”
Ablasının fotoğraflarını, ailesine ve eşine yazdığı notları okuyan Zehra Sezer, ablasının tüm eşyalarını sakladıklarını söyledi. Selahattin Sezer’in ailesinin konutuyla kendi meskenleri ortasında yalnızca 5 adım uzaklık olduğunu, bu yüzden de korktuklarını kaydeden Zehra Sezer, meskenlerinde besledikleri muhabbet kuşunun kafesini göstererek, kaygıdan meskenden çıkamadıklarını, bu nedenle kendilerini kafesteki kuşa benzettiğini anlattı. Zehra Sezer, şöyle dedi:
“Bizim konutlarımız çok yakın. Ortamızda 5 adım uzaklık var. Her gün geldiğimizde meskenin perdelerini kapatmak zorunda kalıyoruz. Zira ister istemez üzerimizde bir baskı hissediyoruz ki bunu da yapıyorlar çok hoş halde. Bizi tehdit ediyorlar, ağza gelmeyecek hakaretler ediyorlar. Biz görmeze vuruyoruz. Konutun içinde olsun, dışında olsun güya görünmez bir perde varmış üzere meskenin etrafında görmüyoruz onları ancak konuta her geldiğimizde kendimizi kapatıyoruz. Bizim de yaşamamız lazım, bizim de hayatın akışına uymamız lazım ancak onlar sayesinde hiçbir şey yapamıyoruz. Ben ve kardeşim açık amaç olarak görülüyoruz. İkimiz de meskende olduğumuzda huzursuz oluyoruz. Ağabeyim ve babam bazen çalışmaya gidiyor. Bizim garantimiz yok, güvenliğimiz sağlam değil. Kardeşim ortaokul 2’nci sınıfa gidiyor, ben dershaneye gidiyorum. İkimiz de tedirginiz, korkuyoruz. Ablamızı kaybettik, hiçbir önlem alınmadı. Şu an mahkeme süreci devam ediyor. Şahsı isimli denetim altında dışarı bırakıyorlar. Her ne kadar isimli denetim olsa da bize ziyan verebilir, bizi de ablam üzere yapabilir diye tedirginim. Ben ablamı kaybettikten sonra ruhsal takviye aldım. Yeniden her şey başa döndü. Ben olağan bir hayat yaşamak istiyorum.”
Gözyaşlarını tutamayan anne Emine Sezer ise Ayşenur’u çok özlediğini, onun en çok kendisiyle vakit geçirdiğini, sevecen, keyifli ve ailesine çok düşkün olduğunu söyledi.