“Üzerine tüy dikmek” tabiriyle ilgili birçok rivayet var. Bunun en çok bilineninin ise Ortaçağ Fransa’sında geçtiği tez edilir. Rivayete nazaran Fransızlar tüy diktikleri şeyi pencereden dışarı atarken, kimseye isabet etmemesi için şöyle bağırırlarmış:
“Alerteeeee!” Yani “Dikkatttt!”
Hikâyenin detayına girmeyeceğim lakin tabirin manasını şöyle özetlemek mümkün: Güzel olmayan bir durumu yeni bir hareketle daha da kötüleştirmek.
Şehir Üniversitesi konusundaki bir evvelki yazımda motamot şöyle demiştim: “Kaldı ki tapu periyot süreci iptal edilse bile tapu hala Kent Üniversitesi’nin elindedir. Ayrıca bir tapu iptal ve tescil davası açılması gerekecektir.”
Ancak o denli bir gelişme oldu ki, tüm bu söylediğim adeta çöpe gitti. Zira tezim doğrultusunda bir tapu iptal tescil davası açılmadan, Şehir Üniversitesi’ne ait 237 sayılı parsel idari bir kararla 11.12.2019 tarihinde Hazine ismine sessiz sedasız tescil edildi.
Söylediklerimin ardında durduğumu göstermek bağlamında bu türlü bir yazıyı kaleme almak da benim için farz oldu.
Şöyle küçük bir hatırlatmayla başlayalım. Ahmet Davutoğlu başkanlığında Özelleştirme Yüksek Heyeti 29.05.2015 tarih ve 2015/32 sayılı kararla taşınmazın Kent Üniversitesi ismine bölümüne karar vermişti. Bu karara binaen arazi tapuda Kent Üniversitesi ismine tescil edildi. Bilhassa şunu vurgulamak isterim. Davutoğlu başkanlığında alınan bu karar idari bir süreçtir. Bu bir süreç olduğu için de TMMOB bu sürecin iptali için Danıştay’a dava açmış ve zaman sürecini iptal ettirmiştir. İptal edilen bu sürecin tapuda sonuç doğurması için de bir tescil sürecine gerek vardı.
Hukuk lisanında tapu siciline bir sürecin kaydedilmesi “tescil”, sürecin geri alınması ise “terkin” olarak isimlendirilir. Zaman, tahsis ve her türlü şerh de buna dâhildir. Bunun nasıl yapılacağı 721 Sayılı Türk Uygar Kanunu’nun da şöyle gösterilmiştir.
“Madde 1013- Tescil, tasarrufa bahis olan taşınmaz malikinin yazılı beyanı üzerine yapılır.
Edinen kimse, kanun kararına, kesinleşmiş mahkeme kararına yahut buna muadil bir evraka dayanıyorsa, bu beyana gerek yoktur.”
Görüldüğü üzere bir bölümün tescili için birinci kural taşınmaz malikinin yazılı talebidir. Bu kabaca “Ben taşınmazı şu şahsa vermek istiyorum.” halindeki bir beyanla olur. Bu yüzden de gerek Sayın Erdoğan ve gerekse Sayın Davutoğlu başkanlığında verilen, arazinin Kent Üniversitesi’ne tahsis maksatlı Hazine ismine zaman kararlarında (2013/199 ve 2014/116 sayılı) birebir tabir geçer: “Söz konusu taşınmazların İstanbul Kent Üniversitesi’ne tapu periyot süreçlerinin Maliye Hazinesi ve TTA Gayrimenkul A.Ş tarafından yerine getirilmesine karar verilmiştir.” Çünkü TTA Gayrimenkul A.Ş devreden, Maliye Hazinesi ise devralan pozisyonundadır.
Aynı tabir, daha sonra Davutoğlu’nun başkanlığında arazinin Üniversite’ye dönemine karar veren Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun 29.05.2015 tarih ve 2015/32 sayılı kararında da geçmektedir.
Bunun nedeni, ortada bir evre kararı olsa da tescil için taşınmaz malikinin yazılı beyanının kural olmasıdır. Burada malik (devreden) olarak geçen TTA Gayrimenkul A.Ş. Tekel’in özelleştirme sonrası aldığı yeni isimdir. Tapu sicili incelendiğinde TTA Gayrimenkul Anonim Şirketi’nin taşınmazın Üniversite’ye zamanı için yazılı bir beyanının olduğu açıkça görülecektir. Yani Davutoğlu başkanlığındaki şuranın evre kararı tescil için kâfi olmamış; bu kararı TTA Gayrimenkul Anonim Şirketi yazılı bir beyanla yerine getirmiştir. Bu tapuda devreden-devralan tarafların akde iştirak etmeleri zorunluluğunun bir gereğidir.
Peki, Danıştay’ın dönem sürecini iptal etmesi üzerine Kent Üniversitesi’nin “Ben Danıştay’ın iptal kararı doğrultusunda tapuyu Hazine’ye devretmek istiyorum” şeklinde tapuya bu türlü bir yazılı beyanda bulunmuş mudur? Hayır, bulunmamıştır.
Tabi ki tek kaide bu değil. Yasa ayrıyeten “Edinen kimse, kanun kararına, kesinleşmiş mahkeme kararına yahut buna muadil bir evraka dayanıyorsa, bu beyana gerek yoktur.” der. Buraya dikkat edelim lütfen! Metinde geçen mahkeme kararı süreci iptal eden Danıştay kararı değildir. Danıştay kararı bir evvelki zaman sürecinin iptal münasebetidir.
Dolayısıyla olayımızda idari yargı kararına dayalı yöntemsiz bir tescil süreci kelam mevzusudur. Bunu argümanlı bir formda ortaya atıyorum: İdari yargı kararı temel alınarak yapılmış bir tescil bugüne kadar görülmüş bir şey değildir. Mesela, idari yargı yerleri tarafından verilmiş sayısız taşınmaz satış ihalesi iptal kararı kelam mevzusudur. Lakin bu kararlara dayalı bir tane bile tescil yahut terkin süreci göremezsiniz. Yönetim, bu tıp durumlarda idari yargı kararının yerine getirilmesi için adli yargıda tapu iptal ve tescil davası açmak durumunda kalmıştır.
Bu bahiste da Tapu Müdürlüğü’nün yönetimin bu türlü bir talebine karşı önce direndiğini görüyoruz. Şöyle ki; yönetim, tapunun Kent Üniversitesi’nden alınarak Hazine ismine tescilini istediğinde Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü, Etraf ve Şehircilik Bakanlığı Ulusal Emlak Genel Müdürlüğü’ne gönderdiği 20/11/2019 tarihli ve 4409689 sayılı yazısında “…..tescile yönelik bir hukuk mahkemesi kararının ibraz edilmesi gerekmekte olup” halinde kibarca bunun adresini göstermiştir: Yazıda kastedilen hukuk mahkemesi tapu davalarına bakmakla misyonlu asliye hukuk mahkemesidir.
İşin özeti, Danıştay’ın iptal kararı asliye hukuk mahkemesinde açılacak bir tapu iptal ve tescil davasında verilecek bir kararın lakin münasebetini oluşturur.
Bir an yanıldığımı kabul edelim ve diyelim ki Danıştay’ın iptal kararı yasanın aradığı manada bir mahkeme kararı olsun. Lakin ortada bir mahkeme kararı olsa da kesinleşmemiştir. Çünkü Danıştay 13. Daire’nin kararını onaylayan Danıştay Dava Daireleri Genel Kurulu’nun gerekçeli kararı bugün itibariyle bile şimdi yazılamadı. Gerekçeli kararı yazılmamış bir mahkemenin kararı nasıl mutlaklaşmış olur?
Kartal Tapu Müdürlüğü’nün 11.12.2019 tarihli tapu devranını ilgili makamlara bildirdiği 12.12.2019 tarihli yazısında geçen bir kısım sözler ise başka bir âlem. (Söz konusu yazıyı aşağıda görmeniz mümkündür.) Yazıda, Kartal Tapu Müdürlüğü tescil münasebetini “Cumhurbaşkanlığı’nın 15.08.2019 tarih 1427 sayılı yazılı emri” ve “Danıştay 13. Dairesinin 04.07.2019 tarihli 2018/361 Temel ve 2019/2359 sayılı Kararı”na dayandırdığını belirtiyor.
Kartal Tapu Müdürlüğü’nün 12.12.2019 tarihli yazısında atıf yapmış olduğu “Cumhurbaşkanlığı’nın 15.08.2019 tarih 1427 sayılı yazılı emri” nin tarihine dikkatinizi çekmek istiyorum. Çünkü kelam konusu tarihte şimdi katılaşmış bir mahkeme kararı tekrar yok. Cumhurbaşkanlığı Danıştay’ın iptal kararı olan 04.07.2019 tarihinden bir ay on bir gün sonra tapuya talimat göndermiştir. Kararın katılaşmasını bırakın, anılan tarihte temyiz edilen evrak şimdi Danıştay Dava Daireleri Genel Kurulu’na dahi ulaşmamıştır. Münasebetiyle Tapu Müdürlüğü’nün bu türlü bir kararı tescile destek yapması açık bir formda hukuka karşıttır.
Bütün bu münasebetler doğrultusunda kelam konusu tescil Türk Uygar Kanunu’na nazaran “Yolsuz Tescil” kararındadır. Bu hususta Kent Üniversitesi dönem sürecinin iptali için idari yargıda iptal davası, isimli yargıda ise yolsuz tescile dayanarak tapu sicilinin düzeltilmesi davalarını açma hakkını haiz olduğunu değerlendiriyorum. Ayrıyeten yapı bedelinin arazi kıymetinden fazla olup olmadığı konusunda isimli yargıda açılacak bir dava da ihtimal dâhilindedir. Çünkü Üniversite tarafından taşınmaz üzerinde bir ekip inşaatlar ve yenileştirmeler yapılmıştır. Yasa bu durumda eski malike taşınmazı bir bedel karşılığında geri alma hakkı tanımaktadır.
Kısacası Kent Üniversitesi olayında evvel iptal davası ardından tapu iptal ve tescil davası açılması gerekirdi. Tekrardan belirtmek isterim ki benim Kent Üniversitesi üzerinden bütün değerlendirmelerim süreçlerin kanuni olup olmadığı üzerindendir. Zira eşitlik ve hakkaniyet kavramlarını da içinde barındıran hukukilik kavramı yasallık kavramından epeyce farklıdır. Geçmişteki bir kadro siyasal bağlantılar sorunun kaynağını oluşturduğundan hukuksallık kavramını da bu çerçevede içerisinde ayrıyeten kıymetlendirmek gerekir.
Sonuç olarak; Kent Üniversitesi konusunda tartışılabilecek kanuna aykırılıklar bir değil, birkaç tanedir. İpoteğin paraya çevrilmesi yoluyla takip yapılması gerekirken haciz yoluyla takibe başvurulması yahut her ikisine de birebir anda başlatılması, bir kamu bankasının kamu kurumu niteliğindeki bir öğretim kurumunun banka hesaplarını ihtiyati haciz kararı ile bloke etmesi ve bunda da bir kamu faydası görülmesi gibi…
Hani yazının girişinde “Üzerine tüy dikmek” tabirinden bahsetmiştim ya… Sesiz sedasız yapılan bu yolsuz tescil ise tüm bunların üzerine tam manasıyla tüy dikmiştir.
Hem de “Alerteeeee!” bile denmeden…
Ramazan Bulut