Diyarbakır Vilayet Sıhhat Müdürlüğü bünyesinde 112 Acil Sıhhat Hizmetleri'nde paramedik (Ambulans ve Acil Bakım Teknikeri) olarak vazife yapan 28 yaşındaki Melek Yıldırım, 4-9 Mart tarihleri ortasında Fransa'nın başşehri Paris'teki yakınlarını ziyaret etti. Melek, 10 Mart'ta İstanbul'a döndü ve birebir günün gecesi Diyarbakır'a gitti. Melek Yıldırım, koronavirüsle geçen 13 gününü, yaşadıklarını ve uğraşını anlattı.
HaberTürk'ten Alper Uruş'a konuşan Yıldırım, şunları söyledi:
'DOĞUM GÜNÜMDE YATIŞIM YAPILDI'
“Diyarbakır'a döndükten 5 gün sonra, 15 Mart gecesi hastaneye başvurmak zorunda kaldım. Şöyle ki bende kesik öksürük ya da teneffüs zahmeti üzere semptomlar olmadı fakat çok şiddetli eklem ağrısı ve ateşimin yükselmesinin akabinde hastaneye gittim. 16 Mart'ın birinci saatlerinde, doğum günümde, hastaneye yatışım yapıldı.
'TEMASTA OLDUKLARIMI DÜŞÜNDÜM'
17 Mart'ta yapılan testin akabinde müspet olduğumu öğrendim. O an inanın kendi adıma üzülmedim lakin temasta bulunduğum beşerlerle ilgili çok büyük dehşet yaşadım. Fransa dönüşü temasta bulunduğum 8 bireyden 2'sine Kovid testi yapıldı ve negatif çıktı. Öteki 6 kişi ise 14 günlük karantina sürecini meselesiz atlattı. İşin değişik yanı, Fransa'daki yakınlarım da negatif çıktı. Bu türlü olunca ben virüsü, İstanbul'da ya da uçakta kaptığımı düşünmeye başladım.
'13 GÜN HASTANEDE TEDAVİ GÖRDÜM'
Tedavimin birinci 3 günü zorlandım. Şiddetli eklem ağrısı ve ateşim vardı. 5'inci günden itibaren düzelmeye başladım. 13 gün boyunca hastanede kaldım. İnsanlara şunu söylemek isterim; bir odada 13 gün tek başına kalmak inanın hiç kolay değil. Bu yüzden nitekim toplumsal araya çok çok dikkat edin. Ben Diyarbakır'da Kovid-19 tedavisi yapılan sanırım birinci kişi oldum.
'KATİLİN KURBANI ARADIĞI ÜZERE ARADIM'
Hastanedeki izolasyon devrinde psikolojimin yıprandığını belirtmek isterim. Sinemalarda katilin kurbanını aradığı üzere temasta bulunduğum 8 kişiyi dönüp dönüp telefonla aradım. Hastalık belirtisi var mı, kendini nasıl hissediyorsun diye sordum.
'EVE GİTMEK İÇİN AİLEMİ ARADIM'
28 Mart gecesi, saat 23.00 sıralarında taburcu oldum ve meskende 14 günlük izolasyon periyodu başladı. Lakin ailem Mardin'de olduğu için meskende de yemek yapacak kimse olmadığı için babamı aradım. Babam, 'Kızım meskene gelme' dedi. (Gülüyor) Sonra esasen babam köye gitti. Annem Mardin merkezde, ben de Diyarbakır'da kaldım.
'AKRABALAR DUYMASIN'
Bu ortada toplumun bakışını yansıtması açısından anlatmak isterim; benim sonucum olumlu çıktığında annemin birinci reaksiyonu, “Kızım bunu kimseye söylemeyelim. Muhakkak akrabalar duymasın evlenemezsin' oldu.
'SALGINI HERKES FARKLI YAŞIYOR'
Ben ise müspet çıktığımda evre aşama entübe edileceğimi, teneffüs zahmeti çekeceğimi düşündüm. Fakat şu bilinmeli ki; herkes bu virüsü birebir biçimde yaşamıyor ve atlatmıyor. Dediğim üzere bende hiç öksürük olmadı, eklem ağrısı oldu. Mutlaka olayı çok ciddiye almamız gerekiyor. Bir de dışarıda eldiven takanlara bir ikazım olacak. Eldiven sizi korurken eldivendeki mümkün virüsü dokunduğunuz her yere taşıdığınızı unutmayın. Bu yüzden temastan uzak durmak daha güzel bir korunma biçimi herkes için.
'SERUM BAĞIŞI PSİKOLOJİMİ DÜZELTTİ'
Plazma bağışı yaptığım vakit psikolojimin düzeldiğini belirtmek isterim. 8 Nisan ve 15 Nisan'da iki sefer serum bağışında bulundum ve iki kişinin hayatına dokunmak, güzelleştirmek ismine adım attım. Bu çok farklı bir his ve memnunluk. Son olarak bir şey daha söylemek isterim. Nasıl mevti bilmiyorsak; bu virüsü de belirtiler ortaya çıktığında öğreniyorsunuz. Ben de virüsü kapacağıma ihtimal vermiyordum ve çok dikkat ediyordum fakat olumlu oldum.”