Muhafazakar toplulukta epeyce tartışılan ve kendilerini “AK Parti LGBT Bireyleri” diye tanımlayan AK-LGBTİ'nin kurucusu Buyruk Egesoy, dikkat çeken yazılı bir açıklama yaptı.
AKP’ye mitinglerde takviye veren AK LGBTİ'nin kurucusu olan ve daha sonra bu platformdan ihraç edilen Egesoy, var olan LGBTİ derneklerine sitem etti.
“HEPİMİZ TIPKI GEMİDEYİZ”
Egesoy, birlikte çalışma davetlerine kelam konusu LGBTİ derneklerin bir cevap vermediğini sav ederek, “Sesleri sedaları kesildi. Çekildiler bir köşeye. Sindiler tekrar. Beni çok eleştirmişlerdi lakin ben orta verince sustular. Kenara çekildiler. Her vakit yaptıkları üzere yeniden hiçbir şey yapmadılar. Seslerini duyuramadılar. Halbuki gelin birlikte çalışalım. Takviye verin bu işi bitirelim demiştim. Yanımda da durmadılar. Olan yeniden lgbti bireylerine oldu” dedi.
“Lgbti bireylerinin anayasal hak ve özgürlükleri konusunda bir şeyler yapabilirdik. Dayanağımız vardı ancak Türkiye içerisindeki dernek ve platformlar bize takviye olmadı. Halbuki tek istedikleri şey buydu. Bunu bile siyasi kanılara, siyasi egolarına yem ettiler” diye savunan Emir Egesoy, eşcinsellere de çağrıda bulunarak, “LGBTİ'nin akı karası olmaz. Hepimiz tıpkı gemideyiz. Bir şeyleri değiştirmek için çalışmalıyız” dedi.
Emir Egesoy'un açıklaması şu formda:
“LGBTİ yeniden gündem de değil. Ne yapıyor bu LGBTİ dernekleri? Araştırdığıma nazaran hiçbir şey. Sesleri sedaları kesildi. Çekildiler bir köşeye. Sindiler tekrar. Beni çok eleştirmişlerdi ancak ben orta verince sustular. Kenara çekildiler. Her vakit yaptıkları üzere yeniden hiçbir şey yapmadılar. Seslerini duyuramadılar. Halbuki gelin birlikte çalışalım. Takviye verin bu işi bitirelim demiştim. Yanımda da durmadılar. Olan tekrar lgbti bireylerine oldu. Kimi dernek liderleri kasaları boşaltıp yurtdışına kaçtı, kelamda lgbti hakları ile ilgili projeler yapıyoruz deyip saçma ve yararsız şeylere para harcıyorlar. Halı saha kiralayıp 10 trans bireyi koşturuyorlar. Buna da lgbti bireyleri'nin hak ve özgürlükleri için çalışma diyorlar.
Hadi itiraf edin sevgili dernek ve platform liderleri. Beceremediniz… Lgbti bireylerinin sesi olamadınız. Olamıyorsunuz. Türkiye'den sesinizi tüm dünyaya duyurma bahtınız vardı değerlendiremediniz. Değerlendiremedik. Bunu da o pek sevmediğiniz Ak Lgbti tarafından yaptık. Tüm dünyaya ileti verdik. Vermeye devam etmek isterdik ancak yanımızda durmadınız. Tahminen bu hususta dünya kamuoyundan bir dayanak görebilirdik. Gördük de aslında. Lgbti bireylerinin anayasal hak ve özgürlükleri konusunda bir şeyler yapabilirdik. Dayanağımız vardı ama Türkiye içerisindeki dernek ve platformlar bize takviye olmadı. Halbuki tek istedikleri şey buydu. Bunu bile siyasi niyetlere, siyasi egolarına yem ettiler.
LGBTİ'nin akı karası olmaz. Hepimiz tıpkı gemideyiz. Bir şeyleri değiştirmek için çalışmalıyız. O vakitler da “görünür olmak” diye bir şey vardı. Lgbti görünür olmalıydı. Biz bunu başardık. Her ne kadar yalnız kalsam da. Bunun için çalıştım. Yazılar yazdım, tv programlarına katıldım. Programlar yaptım. Sevgili Seyhan Soylu, Onur Akay üzere beşerler yardımcı oldular. Lgbti'nin sesi oldum. Onların sıkıntıları ve isteklerini bir kanaldan aktarabiliyordum. Yapılması gerekleri bir bir anlatıyordum. Hükümet ile birlikte bu husus üzerinde çalışalım bile dedim. Hatta ve hatta tüm lgbti derneklerine siyasi bir parti kuralım bile dedim. Hayal miydi bu? Hayır değildi. Zira 1985'te İbrahim Eren tarafından kurulan “Radikal Demokratik Yeşil Parti” vardı. Ancak pek fazla muvaffak olunamamıştı.
Aslında biz bunu yapardık. Takviye olsalardı. Görünürlük de çok artmıştı. Beşerler artık kimi şeyleri çekinmeden konuşmaya başlamıştı. Farkındalık artmıştı. Tv programları yapılıyordu. Birtakım sanatkarlar, müellifler, eşcinsel olduklarını açıklıyorlardı. İnsanlara inanç gelmişti. Utanılacak ve korkacak bir şeylerin artık olmayacağından emindiler. 1980'ler geride kalmıştı. İnsanları bilgilendirme başladık ve bilinçleniyorlardı. Araştırıyorlardı. Nedir ne değildir diye…
Bu hususta o kadar geri kalmışız ki. Tanıdığım biri bana bir orta “özel bir simgeniz var mı?” diye sormuştu. Bazen de “lgbt üyesi misiniz?” diye sorular duyuyorum. LGBTİ bir dernek yahut bir cemaat değil ki üyesi olalım. Birtakım beşerler hala bilmiyor mevzuyu. Bilinmesi yasak ve utanılacak bir husus üzere görüyor kimileri. Halbuki dünyanın gerçeğidir. Her mahallede kesinlikle bir lgbti bireyi vardır. Yolda yürürken kesinlikle bir trans bireye rastlamıştır. Tahminen konuşmuştur. Tahminen de alakaya girmiştir. Birinci sorduğu soru şu; “Siz nasıl yapıyorsunuz?” Ben de yanıtı yapıştırıyorum. “Siz nasıl yapıyorsanız, biz de o denli yapıyoruz.” Başlıyorum lgbti'nin ne olduğunu anlatmaya. Bunun bir seçim olmadığı, özenilecek bir durumun asla olmadığı, bunun genlerden, kromozomlardan ve hormonlardan kaynaklandığını. Bunun yaradılıştan kaynaklandığını. O vakit anlıyor. Bilimsel makaleler okuyorum. İnsan fizyolojisini aktarıyorum. Kendisi de araştırıyor ve hürmet duyuyor.
Bazı beşerler anlamadıkları şeylerden korkarlar. O yüzden anlatmalıyız. Bilmeliler.
“Aman çocuklarımız özenmesin” diye saçma bir argüman var. Bu alkol ya da sigara değil ki özensin. Senin oğlun bir bayana özeniyorsa, bayanları yok mu edelim yani? Bayandan özenmiyorsa bayan olmayı, lgbti bireyinden mi özenecek? Ya da erkek olmayı. Lezbiyenlik ise kendini erkek üzere hisseden bireye denir. Kızın için tüm erkekleri yok mu edelim, erkek olmaya özeniyor diye? Biri ölünce, ya da kız evlat, erkek evlat sahibi olunca “Allah'ın takdiri” diyen bir millet, nasıl oluyor da yaradılıştan gelen bir olguyu kabul edemiyor anlayabilmiş değilim. Hepimiz sonuçta O'na döndürülmeyecek miyiz? Olağan inanıştan inanışa değişebilir.
Konuyu toparlamak gerekirse; Lgbti bireyleri korkulacak ya da anlaşılmayacak bir şey değil. Yalnızca ufak bir araştırma ile okunup anlaşılacak bir şeydir. 2020 yılındayız. Artık birtakım hususlara korkarak bakmak yerine anlamaya çalışmak gerekmiyor mu? Lgbti bireylerinin de ülkemizde yaşadığı, oy verdiği, kitaplar yazıp, tv programları yaptığı hatta sinema ve dizilerde bir karakter olarak var olduğu bir ülkedeyiz. Artık bu mevzunun Türkiye'mizin bir gerçeği olduğu fikri ve kanısına varmalıyız. Değiştirilemez ve var olan bir mevzu ile yüzleşmenin vakti geldi. Evet. LGBTİ bireyleri varlar. Her vakit vardı. Görmemezlikten geliniyordu ancak vardı. Birlikte yaşıyoruz. Tahminen tıpkı konutta. Yaşamaya da devam edeceğiz. Kimin oğlu, kimin kızı, kimin eşi. Bilemezsiniz. Zira artık birbirimizi tanımak için efor sarf etmiyoruz. Onun hislerini, niyetlerini bilmiyoruz.
Şimdi tam vakti diye düşünüyorum. Bir yerden başlama vaktinin geldiğini söylüyorum. Korkmaya çekinmeye gerek yok.
LGBTİ bireyleri vardır. Olmaya devam edecektir.”