FETÖ’nün kapatılan yayın organı Vakit gazetesinin muhabiri Ahmet Dönmez, FETÖ içindeki tartışmalara ait bir yazı kaleme aldı.
FETÖ firarisi Ahmet Dönmez, ferdî web sitesinde yayımladığı “Bu sürecin Riphagen’leri” başlıklı yazısında, öncelikle firari FETÖ’cü Hakan Şükür’ün açıklamasını şöyle hatırlattı:
“Gol hükümdarı eski ulusal futbolcu ve AKP Milletvekili Hakan Şükür’ün ‘En çok güvendiklerim beni dolandırdı’ açıklaması, aslında cemaat içerisinde 3 yıldır var olan fakat yenden dışarı çıkmayan kıymetli bir gerçeğin perdesinin aralanmasına neden oldu.”
“Çoğunuz sinemasından tanır: Bernardus Andries Riphagen. Nazi işbirlikçisi bir gangsterdi” diyen Dönmez, şunları yazdı:
“Şu bizim kara sürecin kaç tane Riphagen’i olduğunu bilen var mı?
Hem AKP hem cemaat saflarından kaç tane Riphagen çıktı?
Hırsızın, arsızın, zorbanın, faşistin hiç eksik olmadığı bu ülkede?”
“PARAMIZI NEREYE YATIRSAK MANTIKLI BİR İŞ OLUR?”
Ahmet Dönmez, “ABD’de, İngiltere’de, Almanya’da, Polonya’da ve öbür öteki ülkelerde bir çok kişi cemaat içinden güvendiği şahıslarca dolandırıldı” diyerek şunları anlattı:
“Ya da iş bilmezlikler ve acemilikler yüzünden büyük paralar batırıldı.
Bu süreçte dünyanın dört bir tarafına dağılan cemaat gönüllüleri ortasında tabi ki küçük ve orta ölçekli esnaflar, işadamları da vardı.
Bir de meskenini otomobilini satıp, elindeki üç beş kuruş birikimini alıp çıkabilenler…
Bir birden fazla lisan bilmeyen, yurt dışında yatırım deneyimi olmayan şahıslardı bunların.
Elindeki avucundaki tek parayı makul kullanmak ve makul bir işe yatırmak isteyen, bu sayede hiç bilmediği bir dünyada, hiç bilmediği sularda hayatta kalmayı başarabilmek, çoluk çocuğunun rızkını temin etmek isteyen insanlardı…
Tabiri caizse tek atımlık barutu olan ve bunu heba etmek istemeyen yüzlerce, binlerce cemaat gönüllüsü, kendine inançlı sığınaklar arıyordu.
O adres de elbette ki en âlâ bildikleri, düne kadar her şeylerini emanet edecekleri cemaatteki arkadaşları, ‘ağabeyleri’ idi.
En sağlamı da cemaat hiyerarşisi içerisinde görevli olan ve yıllardır bulunulan ülkelerde yaşayan ağabeyler, esnaflar ve mütevellilerdi.
Kendileri ‘muhacir’, muhatapları da ‘ensar’dı.
‘Hicret’te bir muhacirin bir ensardan öbür kimi vardı ki?’
Ona güvenmeyecekti de kime güvenecekti?
‘Hocam benim bir ölçü param var. Paramızı nereye yatırsak mantıklı bir iş olur?’ üzere sorularla ‘ağabeylerine’ danıştılar.
İşte bu çeşit ortamlar, hangi görüşten ve hangi meşrepten olursa olsun, Riphagen’lerin sahneye çıktığı bulanık ortamlardır.”
“EN BÜYÜK AĞABEYLERE ŞİKAYET ETMEME RAĞMEN…”
Ahmet Dönmez FETÖ’cüler tarafından dolandırılan FETÖ’cüleri şöyle yazdı:
“Böylece farklı ülkelerde yüzlerce paydaşlıklar kuruldu.
Bazı yerlerde yatırımcı esnafların paralarını bir havuzda toplayıp kendilerine nazaran iş yapan tertipler da kuruldu.
Ancak kısa mühlet sonrasında bu paraların birçok battı.
‘İşler karşıt gitti, iflas ettik’, ‘zarar ettik’ gibi açıklamalar yapıldı. Paraların üzerine bir bardak soğuk su içilecekti…
Fakat bu halde batırılan bireylerin birçok, ‘hileli iflasa’ başvurulduğunu, paraların art kapıdan çıkarılıp öteki şirketlere aktarıldığını tez ediyor. Farklı ülkelerde mağdurlarla cemaat yöneticileri ortasında sert arbedeler yaşandı.
Özellikle Amerika’da bu duruma isyan edip mahkemelere başvuranlar, dolandırıcılık davası açanlar bile oldu.
İsmini vermek istemeyen bir mağdur esnaf, ‘Burada bir şebeke kurulmuş. Türkiye’den az-çok sermaye ile gelmiş arkadaşları vampir üzere emiyorlar. Ne yaparsanız yapın, kime giderseniz gidin onlara bir şey olmuyor’ argümanında bulunuyor.
Bir diğeri, ‘Beni dolandıran kişiyi şahsen kamptaki (Gülen’in ikamet ettiği Pensilvanya’daki çiftlik evi) en büyük ağabeylere şikayet etmeme karşın kendisini tekraren Hocaefendi’nin yanı başında sohbet dinlerken gördüm’ diyor.
Biri, ‘Beni şahsen buranın işadamları derneği lideri dolandırdı’ derken bir oburu ‘esnaf mesulünü’ suçluyor.
Bu çeşit hayalkırıklıkları sonrası cemaate küsen, kenara çekilen, kimseyle görüşmeyen, kendi başının dermanına bakmaya çalışan yüzlerce mağdur yatırımcı var.
Amerika’da bilhassa California, Virginia, New York, Teksas, Atlanta’da farklı örnekler mevcut.
California’daki hadisenin dört dörtlük bir nitelikli dolandırıcılık olduğu, Seracattin S. isimli Tacikistan kökenli bir cemaat sempatizanının iş makineleri satacağı vaadi ile onlarca kişinin parasını toplayıp kayıplara karıştığı anlatılıyor.
(…)
Polonya’daki dolandırıcılık tezleri ise mafyalık oldu.
Paraları topladığı argüman edilen kişinin mafyanın eline düştüğü, borçlandığı, borcunu ödeyemediği, Türkiye’den gelenlerden topladığı paraları mafyaya vermek zorunda kaldığı tez ediliyor. Konuşulan sayılar, 5-6 milyon dolar civarında.”