40 yıldır yayınlanan Yaba Edebiyat Mecmuası hem dalın içerisinde bulunduğu durumdan hem de mecmuayı hazırlayan Aydın Doğan’ın sıhhat şartlarından kaynaklı artık yayınlanmayacak.
“Bir ölçüde de yoruldum artık. Birtakım noktalarda da mecmua kültürü artık kalmadı. Mecmua okuyucusu artık neredeyse sıfıra düştü. Bu biçimde bizim imkanlarımızla ayakta tutmanın yerini bulamadık. Bütün okurlara ve mecmua seven dostlara selam söylüyorum.”
40 yıldır yayınlanan Yaba Edebiyat mecmuasının yayın hayatına son vereceğini, tıpkı vakitte mecmuanın hazırlandığı yer olan Yaba Sahaf’ta üstteki sözlerle lisana getiren mecmuanın sahibi ve editörü Aydın Doğan, eline aldığı mecmuanın eski sayılarından birine bakıp sayfalarını tek tek çeviriyor. Bir yandan da konuşuyor. Adeta 40 yılın her bir anısını tek tek o mecmuanın sayfaları ortasında görüyormuş üzere.
Bianet’te yer alan habere nazaran Yaba Sahaf, Beyoğlu Tünel’den Galip Dede Caddesi üzerinden Karaköy’e indiğinizde sağ tarafta kalan Hikmet Apartmanında bulunuyor. Hem yerli hem de yabancı pek çok turistin sağlı sollu sıralanmış dükkanlardan alışveriş yaptığı bu Cadde ayrıyeten, İstiklal Caddesi’ne giriş kapılarından biridir. Romalılardan öncesine dayanan tarihi geçmişiyle Galata olarak isimlendirilen bu bölge bundan dolayıdır ki daima kalabalıktır. Yaba Sahaf’ın olduğu apartman, cadde üzerinde olmasına karşın, dikkatli bakılmadığında çabucak fark edilmeyecek bir yerdedir. Apartmanın kapısının önünde sağlı ve sollu iki tane kitap tezgahı bulunuyor. Kapıdan içeri girdiğinizde bu sefer küçük ve dar bir geçitte kitapları satan bir bayan karşılıyor sizi. Ayşe Aykul’dur bu bayan. Aydın Doğan’la Ankara’da tanışıp evlenmiş ve on yıllardır hem yayınevi, hem sahaf hem de mecmua işini birlikte yürütüyor.
Sonra ikiliye kızları Arife Tatlı Çekiç dahil oluyor. Çekiç Yaba Edebiyat Dergisi’nin de Yazı İşleri Direktörü.
Geçiti geçip apartmanın içinde ilerlediğinizde birinci kata çıkan merdivenlerin çabucak başında Yaba Sahaf yazısının asılı olduğu öbür bir kapı çıkıyor karşısınıza. Kapıyı açtığınızda, kapıya asılmış olan bir zil sesi duyarsınız. Dışarıdan birinin geldiğini haber vermek için asılmıştır bu zil. Birden kendinizi yüzlerce kitabın dizildiği rafların ortasında bulursunuz. Sağa döndüğünüzde bu sefer kitaplarla birlikte, plaklar, plakçalarlar, eski fotoğraflar, kartpostallar, fotoğraf makineleri, daktilolar ve daha pek çok şey görürsünüz. Girişin solunda ise daha küçük bir oda var. Bu oda da tekrar kitapların dizili olduğu raflar…Aydın Doğan’ı, her gittiğinizde bu odada rafların ortasındaki bilgisayarın başında oturmuş ya mecmua ya da bir kitap ile ilgili çalışırken bulursunuz.
2005 ya da 2006 yılında Dicle Haber Ajansı (DİHA)’da çalışırken Mezopotamya Kitaplığı serisinde yayınlanan bir kitap için kendisiyle görüşmeye gitmiş, o tarihten sonra da her fırsat bulduğumda Aydın Doğan’ın yanına uğramıştım.
Burası yalnızca bir sahaf değil. Ayrıyeten yayınevidir. Yaba Yayınları’nın yüzlerce kitabının hazırlandığı yer.
Yaba Yayınları, Ankara’da temeli atılıp on yıllardır Beyoğlu Tünel’in bu apartman dairesinde kitap basmaya devam ediyor.
Yaba Edebiyat Mecmuası onlarca müellif ve şaire sayfalarında yer veren, pek çok şairin ve muharririn birinci yazılarını, şiirlerini yayınladığı bir mecra olarak artık çıkmayacak. Hem yayıncılık kesiminin içerisinde bulunduğu durumdan, hem de mecmuayı 40 yılın değerli bir kısmını neredeyse tek başına hazırlayan Aydın Doğan’ın sıhhat problemlerinden kaynaklı artık yayınlanmayacak.
Daha evvel aylık olarak yayınlanan, son yıllarda ise iki ayda bir yayınlanmaya başlanan Yaba Edebiyat dergisi’nin Aralık 2019-Ocak 2020’de yayınlanan 112. Sayısı sondan bir evvelki sayı olacak formda planlandı.
Yani 113. Sayı ile Yaba Edebiyat mecmuası yayın hayatına son verecek.
Aydın Doğan, yıllardır birikmiş olan kendi çalışmalarına yük vermek istediğini söylüyor. Yayınevi bundan sonra Arife Hoş Çekiç’in sorumluluğunda devam edecek.
DERGİNİN 112. SAYISININ EDİTÖRDEN YAZISI
“Yaba Edebiyat mecmuasını kapatıyoruz…
1979 yılında Ankara’da başladığımız edebiyat seyahatimiz 40. yılında maalesef sona eriyor. Bir sonraki (113) veda sayımızda Yaba Edebiyatın 40 yıllık seyahatine dair his ve tecrübelerimizi paylaşarak sizlere veda edeceğiz.
40 yıl içinde birlikte yola çıktığımız dostlarımızın değerli bir çoğunluğunu yitirdik, anılarını yaşatmak için elimizden geldiğince onlara sayfalarımızda yer vermeyi sürdürdük. Elbette yeni dostlar edindik, bizi takip eden birbirinden kıymetli genç okur ve muharrirlerimiz oldu. Fakat ’70’li ’80’li yılların edebiyat rahmetinden eser kalmadı. Türkiye’de edebiyat yetmişli yıllardan sonra vefata yatırıldı. Darbeler ve kuvvetli şartlardan tamamıyla kirlendi ve teknolojik aygıtların elinde ‘edebin’ temeli çürütüldü. Her şeyde olduğu üzere tüketim kültürü edebiyatı da eline geçirdi ve süratle tüketilen bir obje haline getirdi. Günümüzde ortalık birbirinin gibisi rengarenk haftalık tanınan edebiyat dergileriyle dolmuşken; bu şartlarda Yaba Edebiyat mecmuasının varlığını sürdürmesi güç bir hale geldi.
Dergicilik pek çok emek ve sorumluluk isteyen zahmetli ancak bir o kadar da zevkli bir grup işi… Fakat gündelik hayatın koşturmacası, bizim için o denli bir hale geldi ki; mecmuayı vaktinde yetiştirmek, dağıtmak, yazarlarımızla ve okurlarımızla gerekli irtibatı ve etkileşimi kurmak, yalnız 1-2 kişinin sorumluluğuna kaldı ve üstesinden gelmek epey zorlaştı. Mecmuanın sürdürülebilmesi için gerekli olan maddi döngü, manevi dayanak ve iş gücü gitgide azaldı bitti. Hal böyleyken elinizde tuttuğunuz 112. sayı ile sona yaklaşmış bulunuyoruz. Tekrar de uygun şartlar oluştuğunda, güç toplayıp tazelenerek bir gün geri döneceğimizin umudunu taşıyor ve bu hakkımızı gizli tutuyoruz.
Yeni yılın hepimize memnunluk ve sıhhat getirmesini dileriz. Keyifli okumalar.”