Hükümete yakın Sabah gazetesi müellifi Engin Ardıç, bugünkü yazısında yurtdışında bulunan Cem Uzan’ın ülkeye dönüp dönmeyeceği tartışmasına değindi.
Engin Ardıç, “Cem Uzan geri mi geliyor?” başlıklı yazısında “CHP’ye nefes aldırmak için ortaya çabucak bir Ali Babacan tartışması atanlar, buradan umdukları kadar fazla ekmek çıkmaması, daha doğrusu hususun iki günden fazla ‘taşınacak’ bir yanının bulunmaması üzerine yeni bir can simidine sarıldılar: Cem Uzan geliyormuş…
Bir yerlerinden uydurdukları habere nazaran iktidar Cem Uzan’ı geri getirip affedilmesini sağlayacakmış, o da Genç Parti’yi ‘canlandırıp’ seçimlere sokarak hem Babacan’ın hem de Davutoğlu’nun şimdi var olmayan partilerinin oylarını kıracakmış…” tabirlerini kullandı.
“LUMPENLER BELEŞ PİLAV ÜSTÜ DÖNERE…”
“Cem Uzan’ın elinde bu sefer ne televizyon olacaktır, ne gazete, ne de telefon” diyen Engin Ardıç, Cem Uzan’ın Genç Parti periyodunda mitinglerinde ünlülere konser verdirmesini ve döner dağıtmasını eleştirerek şunları yazdı:
“Lumpenler beleş pilav üstü dönere, bir yandan da Hande Yener dinlemeye bayılırlar lakin hiçbiri o kadar da aç değildir.
Bunu en uygun merhum Osman Bölükbaşı bilirdi, kasaba meydanlarındaki kara kalabalığın seçim sandığı gerçeğini ‘tutmadığını’… İnanmıyorsanız Yavuz Donat’a sorunuz.
Milliyetçilik yapılacaksa da iktidar tabanına kadar yapıyor.
Cem Uzan ne söyleyecek de kimden oy isteyecek?
‘Mazot bir lira olacak’ üzere zırvalar o vakit da pek iş yapmamıştı. (‘Paris Hilton da meskeninin bayanı olacak’ diye dalga geçiliyordu.)”
“BIRAKIN BENDENİZE İSTİŞAREYİ, HABER BİLE VERMEMİŞTİ”
“Cem Uzan’ın yaşı altmışa dayandı. Genç Parti’yi kuracağı vakit, bırakın bendenize müşavereyi, haber bile vermemişti. Ben de vatandaşla birlikte televizyondan öğrenmiştim” diyen Engin Ardıç yazısını şöyle sonlandırdı:
“Yukarıda Allah var, ne en küçük bir baskı yaptı ne de en küçük bir telkinde bulundu.
Şimdi danışsa, diyeceğim şu olur: Bırak bu işleri, paraları yemeye, geri kalan yıllarının tadını çıkarmaya bak. (Laf ortamızda, özledim de ha, 2003 yılından beri ne yüzünü gördüm ne de konuştum.)
Ama danışmayacaktır.
Umarım bu sefer ihtirasları aklının önüne geçmez.”
ARDIÇ’IN ARŞİVİNDEKİ CEM UZAN ÖVGÜLERİ
Engin Ardıç 16 yıl evvelki yazısında ise Cem Uzan’a övgüler dizmişti. O döne Cem Uzan’ın sahibi olduğu Star gazetesinde yazan Ardıç, “Nasıl bir kindir, nefrettir, hasettir, garezdir bu?” başlıklı yazısında, şu satırları kaleme almıştı:
“Cem Uzan’la 1991 yılının aralık ayı ortalarında tanıştım, bana yaptığı iş teklifini kabul ettim, hukuken 1992 yılının birinci günü, fiilen de ocak sonu televizyonda çalışmaya başladım. Demek ki on bir buçuk yıldır birlikteyiz. Çok beylik bir tabirle âlâ günlerimiz de makus günlerimiz de oldu. Kimi vakit ‘Avrupa’larda’ gezdik, kimi vakit arbede da ettik. O beni kovmadığı sürece, benim de elim ayağım tuttuğu sürece kendisinden ayrılmayı düşünmüyorum. Batmadığı sürece demeye gerek görmedim… Allah korusun iflas miflas ederse bir yazıhane meblağ, iki masa bir telefon bir bilgisayar kiralar, sıfırdan tekrar başlarız! Biz hayattan korkmayız, hayat bizden korksun. Lakin on bir buçuk yıldır da daima merak ettim: Bu adam kime ne kötülük etmişti? Kıskanılmak için her nedeni vardı olağan, gençti, güzeldi, çok zengindi, başarılıydı, dinamikti, enerjikti, tuttuğunu koparıyordu, falan filan.”
Ardıç, Cem Uzan’a sahip çıktığı yazısını şöyle sonlandırmıştı:
“Engin Ardıç’ı öldürebildiler mi Babıali puştları? Kimi ticaret ve siyaset puştları da Cem Uzan’ı öldüremezler. Ancak buyursun, birinci taşı, ticarette, siyasette, hayatta hiç yanılgısı olmayan atsın bakalım da görelim.”