Biz bu ülkede birlikte yaşamaya mecbur değil, mahkûmuz; mahkûm! Dilime pelesenk ettiğim bir cümledir bu. Ne vakit ideolojik bir ötekileştirme ile karşılaşsam, derhal bu itirazı yaparım.
Buna daima inanarak ve daima umutla baktım. Ta ki Gelecek Partisi Genel Lideri Ahmet Davutoğlu’nun Akit TV’deki programını izleyinceye dek. Programa gazeteci sıfatıyla katılan Ali İhsan Karahasanoğlu ile moderatör Fatin Dağıstanlı’nın konuk ettikleri Davutoğlu’na karşı sergiledikleri tutumu görünce içimden şöyle geçirdim: “Kendi mahallesinin sembolist bir seçkinine bu muameleyi reva gören, karşı mahalleliye neler yapmaz ki!” Ürkmedim dersem palavra olur. Bir an bu “mahkûmiyet” fikrinin tartısını kaldıramadım. Zira “mecburiyet” bir yere kadar; lakin “mahkûmiyet” farklı bir şey. Davutoğlu’nun tabiriyle “diliyle beyni ortasında sağlam bir ilişki” kuramayan bir şahısla birebir hücrede bir ömür geçirme ihtimalini bir düşünün!
Aslında moderatörün haline bakıldığında bunun bir tartışma programı olmadığı çok açıktı. Bu durumu maalesef Ahmet Davutoğlu çok geç fark etti. Programa devam ederek, evvelce kurgulanmış bir provokasyona adeta yeşil ışık yakmış oldu. Çünkü bu saygısızlık, seviyesizlik ve adap ötesi bir şeydi. Aynı hali periyodun muktedirlerine göstermeye yüreği bulunmayanların bu hareketi öbür türlü nasıl izah edilebilir!
FARKLI BİR BOYUT GETİRDİ
Doğal olarak programın provokatif tarafı ağır basınca, temele ait birtakım telaffuzlar de bir sinema şeridi süratiyle geçti gitti! Mesela MİT raporuna karşın birçok darbeci albay, general ve amiralin 2015 YAŞ kararlarıyla terfi ettirilmesi üzere affedilemeyecek değerli bir hadise…
Ancak bu çok da yeni bir şey değildi. Yıllardır daima yazıldı, çizildi. Bunu en hoş kavramlaştıranlardan biri de birebir vakitte sınıf arkadaşım olan Emekli Kurmay Albay Mustafa Önsel oldu: “Ağacın Kurdu”. Başlangıçta tezli bir kitap ismi olmaktan öteye geçmeyen bu kavram, 15 Temmuz kalkışması ile beden buldu. Başarısız bir darbe teşebbüsü sonrası kitapta isimleri zikredilen birçok kurt ve kurtçukların bir bir döküldüğüne şahit olduk. Mustafa Önsel’in ise bunun karşılığında “orduevlerine giriş yasağı” ile ödüllendirildiğini (!) belirtmeden geçmeyeyim.
Davutoğlu’nun söylemi ise buna farklı bir boyut getirdi. Devrin başbakanı olarak bu “kurt ve kurtçukların” birileri tarafından aleni olarak beslendiğini sav etti. Hem de ana kurtlardan eski General Mehmet Dişli’nin ismini zikrederek. Bununla da kalmadı; periyodun MİT Müsteşarı’nı şahit gösterdi.
Bu evreden sonra bu hususun üstüne meyyit toprağı serpmek, darbeyle çabayı yalanlamak demektir. Zira olayın iki boyutu kelam hususudur: Biri siyasi, oburu hukuksaldır. Siyasi olanı Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin, hukuksal boyutu ise yargının tesir alanındadır.
Ne demişti Sayın Davutoğlu? Tekrar okuyalım:
“2015 YAŞ’ına giderken MİT Müsteşarı titiz bir çalışma ile liste sundu. Bunların tasfiyesini iki kademeli olarak yapalım dedik. O periyot Sayın Hulusi Akar ve Sayın Cumhurbaşkanımızla bir ortaya gelerek bunların iki kademeli tasfiyesini öne aldık. Bir kümesi artık, öbür kümesi sonra… Mesela Mehmet Dişli’nin muhakkak emekliye sevk edilmesi konusunda ben de, MİT Müsteşarı da çok ısrarcı olduk. Bunu MİT’ten gelen bir rapor üzerine söyledim. Ve son geceye kadar da Dişli’nin emekliye sevki kelam konusuydu. Son gece kanaat değişti. Ancak bu kanaat benim sebebimle değişmedi.”
İHBAR NİTELİĞİNDE
Bu sözler gerek TBMM, gerekse Cumhuriyet Başsavcılıkları nezdinde bir ihbar niteliğindedir. Bunun gereğini yerine getirmemek birtakım siyasi ve cezai sonuçlar doğurur. Mesela kararlı bir duruşu son gece kim etkiledi? MİT raporunu bile kaldırıp rafa atacak kadar tesiri olan kim yahut kimlerdi? Onlarla yasa önünde hesaplaşıldı mı?
Ayrıca Sayın Davutoğlu bu tabirini açmak zorundadır. “Bu devlet şeyi… Girmek istemem ayrıntısına.” demek kaçak güreşmektir. Ok yaydan çıkmıştır bir defa. Kaldı ki, kendisi “Gelecek” vadeden bir parti başkanı olduğu savındadır. Gerçeklerin üstü örtülerek geleceğe varılmaz. Koskoca bir devlete çöreklenmiş silahlı bir örgüt ve uzantılarını deşifre etmek, bir devlet sırrı olamaz. Gereği neyse yerine getirilmelidir. Üstelik bu terfilerin, isteği hilafına olduğunu tez etmektedir. Gelinen noktada bunun bu şeklide kapatılması kendisini de zan altında bırakacaktır.
Cumhuriyet savcılıklarının başlatacağı soruşturmalar bir yana, periyodun aktörleri de bu mevzuda harekete geçmek zorundadırlar.
Nerede bu örgütün ana aktörleri? Hâlihazırda toplumsal medyada gözümüzün içerisine baka baka gündem belirliyorlar. Maalesef Tümamiral Cihat Yaycı’nın gideceğini bile onlardan öğreniyoruz. Bu rahat hallerinin gerisinde yatan nedir? Sizin devlet sırrı dediğiniz şeyi sakın onlar “koruma kalkanı” olarak kullanmasın! Düşünsenize, Adil Öksüz denen adam elini kolunu sallayarak kaçırıldı. Hem de darbeyi evvelden haber alan MİT’e karşın. Hala kendisinden bir haber yok. Yalnızca kayınpederini yargılamakla mı bu işi çözeceksiniz?
Efendiler, askeri okulları kapatarak, buradaki öğrencileri yaşına kurusuna bakmadan atarak, buyruk komuta ilgisinin tartısı altında kışladan kandırılarak çıkarılan birtakım erbaş ve erleri müebbet mahpusla yargılayarak darbeyle hesaplaşılmaz! Bu bir vebaldir; hem sahipsiz Anadolu çocukları hem de şehit edilen 248 vatandaşımız istikametinden.
Bu vebalin ne kadar büyük olduğunu en çok da inananların bilmesi gerekmez mi?
Eğer gerçek inananlardansanız, “Ey İman edenler,” koyun ellerinizi artık taşın altına!
Silivri’nin müdavimleri Barış Pehlivan, Barış Terkoğlu ile gazeteciler Hülya Kılınç ve Murat Ağırel'in buruk geçecek bayramları şimdiden kutlu ve mübarek olsun!
Ramazan Bulut