Resmi Gazete’nin bugünkü sayısında yayımlanan karara nazaran, 2003’te B.S’ye ilişkin araca, A.K. ve M.F.P. tarafından cürümde kullanıldığı savıyla el konuldu. A.K. ve M.F.P. hakkında açılan davada sanıklara “kaçakçılık” hatasından ceza verildi, aracın da müsaderesi kararlaştırıldı. Müsadere kararının Yargıtay tarafından bozulması üzerine aracın 2011’de asıl sahibi B.S’ye iadesine hükmedildi.
Aracına haksız yere el konulduğunu, bu süreç içinde gelirinden yoksun kaldığını ve aracının uygun koruma edilmediğini savunan B.S, 2015’te maliye aleyhine tazminat davası açarak, bedelin ödenmesini talep etti. Davacıya 2016’da verilen karşılıkta, aracın çalışır vaziyette ve sağlam olarak teslim alındığı, 2016 prestijiyle eski ceza infaz kurumu bahçesinde hurda ve kullanılmaz durumda olduğu bildirildi.
Davaya bakan Ankara 24. Asliye Hukuk Mahkemesi, araç bedeli talebinin kısmen kabulüne, yoksun kalınan gelir talebinin ise reddine karar verdi. Mahkemenin kararında, ceza evrakındaki kanıtlara nazaran, araca haklı olarak el konulduğu, araçtan mahrum kalınan müddet için ziyan talep edilemeyeceği belirtildi.
Kararın 2019’da nihaileşmesi üzerine araç sahibi B.S, hak ihlali argümanıyla Anayasa Mahkemesine ferdi müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 35’inci hususunda garanti altına alınan mülkiyet hakkının ihlal edildiğine hükmetti ve ihlalinin sonuçlarının ortadan kaldırılması ismine tekrar yargılama yapılmak üzere kararın Ankara 24. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesini kararlaştırdı.
KARARIN GEREKÇESİNDEN
Anayasa Mahkemesinin kararında, müracaatçı B.S’nin, A.K. ve M.F.P’nin kendisinin bilgisi dışında aracını “kaçakçılık” hatasında kullandıklarını argüman ettiği belirtildi ve müracaatçının aracına el konulmasının mülkiyet hakkına müdahale teşkil ettiği söz edildi.
El koyma yahut müsadere üzere önlemlerle mülkiyet hakkına yapılan müdahalelerin bireyin menfaatleri ile kamunun faydası ortasında adil istikrar sağlaması gerektiğine işaret edilen kararda, “Suça yahut kabahate mevzu eşyanın malikinin davranışı ile kanunun ihlali ortasında uygun bir illiyet bağının olması ve âlâ niyetli eşya malikine eşyasını tehlikeli olmaması kaydıyla geri kazanabilme imkanının tanınması yahut güzel niyetli malikin bu nedenle oluşan ziyanının tazmin edilmesi gerekir.” değerlendirmesine yer verildi.
Başvurucunun ziyanlarının karşılanmadığı aktarılan Yüksek Mahkemenin kararında, şu tabirler yer aldı:
“Somut olay değerlendirildiğinde kamu makamlarınca yapılan el koyma sürecinden kaynaklanan kelam konusu ziyanı içeren tazminat talebinin reddedilmesi müracaatçıya şahsi olarak çok bir külfet yüklemektedir. Münasebetiyle müracaatçının mülkiyet hakkının korunması ile kamu faydası ortasında olması gereken adil istikrar, müracaatçı aleyhine bozulmuş olup müdahale ölçüsüzdür. Açıklanan münasebetlerle Anayasa’nın 35. unsurunda garanti altına alınan mülkiyet hakkının ihlal edildiğine karar verilmesi gerekir.”
Resmi Gazete’nin bugünkü sayısında yayımlanan karara nazaran, 2003’te B.S’ye ilişkin araca, A.K. ve M.F.P. tarafından cürümde kullanıldığı savıyla el konuldu. A.K. ve M.F.P. hakkında açılan davada sanıklara “kaçakçılık” hatasından ceza verildi, aracın da müsaderesi kararlaştırıldı. Müsadere kararının Yargıtay tarafından bozulması üzerine aracın 2011’de asıl sahibi B.S’ye iadesine hükmedildi.
Aracına haksız yere el konulduğunu, bu süreç içinde gelirinden yoksun kaldığını ve aracının uygun koruma edilmediğini savunan B.S, 2015’te maliye aleyhine tazminat davası açarak, bedelin ödenmesini talep etti. Davacıya 2016’da verilen karşılıkta, aracın çalışır vaziyette ve sağlam olarak teslim alındığı, 2016 prestijiyle eski ceza infaz kurumu bahçesinde hurda ve kullanılmaz durumda olduğu bildirildi.
Davaya bakan Ankara 24. Asliye Hukuk Mahkemesi, araç bedeli talebinin kısmen kabulüne, yoksun kalınan gelir talebinin ise reddine karar verdi. Mahkemenin kararında, ceza evrakındaki kanıtlara nazaran, araca haklı olarak el konulduğu, araçtan mahrum kalınan müddet için ziyan talep edilemeyeceği belirtildi.
Kararın 2019’da nihaileşmesi üzerine araç sahibi B.S, hak ihlali argümanıyla Anayasa Mahkemesine ferdi müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 35’inci hususunda garanti altına alınan mülkiyet hakkının ihlal edildiğine hükmetti ve ihlalinin sonuçlarının ortadan kaldırılması ismine tekrar yargılama yapılmak üzere kararın Ankara 24. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesini kararlaştırdı.
KARARIN GEREKÇESİNDEN
Anayasa Mahkemesinin kararında, müracaatçı B.S’nin, A.K. ve M.F.P’nin kendisinin bilgisi dışında aracını “kaçakçılık” hatasında kullandıklarını argüman ettiği belirtildi ve müracaatçının aracına el konulmasının mülkiyet hakkına müdahale teşkil ettiği söz edildi.
El koyma yahut müsadere üzere önlemlerle mülkiyet hakkına yapılan müdahalelerin bireyin menfaatleri ile kamunun faydası ortasında adil istikrar sağlaması gerektiğine işaret edilen kararda, “Suça yahut kabahate mevzu eşyanın malikinin davranışı ile kanunun ihlali ortasında uygun bir illiyet bağının olması ve âlâ niyetli eşya malikine eşyasını tehlikeli olmaması kaydıyla geri kazanabilme imkanının tanınması yahut güzel niyetli malikin bu nedenle oluşan ziyanının tazmin edilmesi gerekir.” değerlendirmesine yer verildi.
Başvurucunun ziyanlarının karşılanmadığı aktarılan Yüksek Mahkemenin kararında, şu tabirler yer aldı:
“Somut olay değerlendirildiğinde kamu makamlarınca yapılan el koyma sürecinden kaynaklanan kelam konusu ziyanı içeren tazminat talebinin reddedilmesi müracaatçıya şahsi olarak çok bir külfet yüklemektedir. Münasebetiyle müracaatçının mülkiyet hakkının korunması ile kamu faydası ortasında olması gereken adil istikrar, müracaatçı aleyhine bozulmuş olup müdahale ölçüsüzdür. Açıklanan münasebetlerle Anayasa’nın 35. unsurunda garanti altına alınan mülkiyet hakkının ihlal edildiğine karar verilmesi gerekir.”