10. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Karar gazetesine verdiği röportajda siyasal İslam’ın çöktüğünü söylemişti.
Gül’ün bu kelamlarının yankısı sürüyor.
Uzun yıllar Ulusal Görüş hareketi içinde ve İslamcı yapılarda siyaset yapan daha sonra HDP’den Milletvekili olan Altan Tan, hususla ilgili görüşlerini Independent Türkçe’ye yazdığı yazıyla aktardı.
Altan Tan, “Siyasal İslam’ı kim çökertti?” başlıklı yazısında Gül’e maziyi de hatırlattı.
“GÜL O TARİHLERDE REFAH PARTİSİ'NDEKİ AĞIR MESAİSİNDEN ÖTÜRÜ GÖZDEN KAÇIRMIŞ OLMALI”
İşte Altan Tan’ın yazısı:
“Karar gazetesinde 18 Şubat 2020'de yayımlanan söyleşisinde 11. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ‘siyasal İslam'ın çöktüğünü’ söylüyor.
‘Siyasal İslam'ın çöktüğü’ sorunu yeni bir şey değil. Oliver Roy ‘Siyasal İslam'ın iflası’ kitabını 30 yıl evvel yazdı. Sayın Gül, o tarihlerde Refah Partisi'ndeki ağır mesaisinden ötürü gözden kaçırmış olmalı.
Siyasal İslam nedir? 19'ncu yüzyılda nasıl başladı, siyasal İslam'ı ortaya çıkaran sebepler nelerdi? Önderleri ve fikir babaları kimlerdi? 20'nci yüzyılda nasıl bir süreç izledi, Mısır'da Hindistan'da, İran ve Türkiye'de neler yaşandı?
Uzun ve derin bir problem. Bu mevzuda yüzlerce kitap, binlerce doktora tezi yazıldı. Uzun uzadıya anlatacak değilim.
Şahsi görüşlerimi merak edenler bu husus ile ilgili altı yüz küsur sayfalık 'Hz. İbrahim'in Ayak İzlerinde Ortadoğu’ kitabım ile 30-35 yıldır yazdığım makalelere bakabilirler. Merak etmeyenlere ise bir diyeceğim yok, bilmeden anlamadan tartışmaya devam etsinler, esasen milletin birden fazla da o denli yapıyor!
1993 yılı Ocak ayında bir küme arkadaşla birlikte aylık Yeni Taban mecmuasını çıkarmaya başladık. Bu arkadaşlardan kimileri sonradan AK Parti iktidarında milletvekili ve bakan oldular.
Yeni Taban mecmuasında Türkiye'nin ve İslam Dünyası'nın karşı karşıya olduğu çok değerli sıkıntıları irdeleyerek yanıtlar aramaya çalıştık.
'Din-Devlet ilişkileri', 'Rejim ordusu mu, Savunma Ordusu mu?', 'Özelleştirme Deva mi?', 'İslami Hareket', 'Tarikatlar', 'Laiklik', 'Kemalizm', 'Kürt Sorunu', 'Üniversiteler', 'Kadının Kimlik Arayışı', 'Özerk Lokal Yönetimler', 'İslam Devleti Tartışılıyor', 'Türkiye Nereye Gidiyor', 'Nasıl Bir Anayasa'… , 'Modernizm, Post Modernizm ve İslam', gibi başlıklar altında birçok mevzuyu tartışmaya açtık.
Açtık ve açmamızla birlikte, bin bir türlü belayı da başımıza sardık! Bir yandan ulusalcı-laikçiler, bir yandan milliyetçi olduklarını söyleyen faşistler, bir yandan da siyasal İslamcı arkadaşlarımız bizi kevgire döndürdüler.
Sadettin Tantan gibiler hala sövmeye devam ediyorlar.
“NE ‘SAHTE MÜSLÜMANLIĞIMIZ’ KALDI, NE DE İŞBİRLİKÇİLİĞİMİZ!”
En büyük yansıyı ise bugün tornistan ederek ‘Siyasal İslam çöktü’ diyen eski siyasal İslamcı arkadaşlardan aldık ve 17'nci sayıdan sonra mecmuayı devam ettiremeyerek kapatmak zorunda kaldık.
Refah Partisi'nin iktidara yürüyüş yıllarıydı. Çürüyen sisteme karşı, fakir ve çaresiz kitlelerin varoşlardan hareketle merkezi fethetmeye yürüdüğü, ‘Kent yoksulları’ tabirinin literatürümüze girdiği, Şişli, Beşiktaş, Bakırköy, Kadıköy ve Çankaya'nın paniklediği; Ümraniye, Sultanbeyli, Bağcılar, Sincan ve Fatih'in cuşu huruşa geldiği, Şevki Yılmaz’ın Arafat’taki naralarının Beyazıt Meydanı'ndan duyulduğu yıllar!
‘Refah gelecek, zulüm bitecek’ ve ‘Tekbir! Allah'u Ekber’ nidaları yeri göğü inletiyordu.
Ne ‘Sahte Müslümanlığımız’ kaldı, ne de işbirlikçiliğimiz! 'İslamcılar iktidara geliyordu ve bu durumu engelleyemeyen Batılılar suyu bulandırmak için Yeni Zemincileri bir dalga kıran üzere öne sürüyorlardı.'
Hak, hukuk, adalet, dürüstlük, tevazu, şeffaflık, ahlak, alternatif bir medeniyet, yeni kurumlar, kapitalizme karşı finans sistemi, iktidara hazırlık, ehil takımlar ve en başta da 'demokrasi' üzere telaffuzlar baş karıştıran ve amaç şaşırtan telaffuzlardan öbür bir şey değildi.
Zaten İslamcılar iktidara gelirlerse bunların hepsi olacaktı ve gerisi boştu! Bizler (Yeni Zeminciler), neo-liberallerin kandırdığı bir kısım şaşkın Müslümanlardık ve haddi aşıyorduk! Nasıl olduysa, Kemalizm düşmanlığı, siyasi Kürtçülük, siyasal İslam tersliği ve Batı işbirlikçiliğini tıpkı anda başardık!
“HARAM ZIKKIM OLSUN”
Palulu bir büyük analist ise bizlerle olan eski arkadaşlığından da aldığı hamasetle ‘Bunlar İslam'ı içerden vuran gerçek 'şer'dirler, bunların yanında Büyük Şeytan Amerika 'ehveni şer' sayılır, hiç olmazsa açık ve net bir düşman’ diye yazarak hakkımızdaki fermana son noktayı koydu!
Buna karşın bu arkadaşların sınıf zıplayarak, ‘esir-i aşkı’ oldukları iktidarı ele geçirmelerinde neo-liberaller ve hak arama uğraşındaki Kürtler ile birlikte önemli katkılarımız oldu.
Haram zıkkım olsun!
Aradan yıllar geçti. Sudan, Türkiye, Afganistan, Bosna-Hersek, Tunus, Mısır üzere ülkelerde siyasal İslamcı takımlar iktidara geldiler. Bunların bir kısmı Mısır üzere çok kısa vadeli oldu, nefes almasına bile müsaade verilmedi.
İran tecrübesi ise daha eski, uzun periyodik ve ülkeye hakim bir biçimde 40 yılını geride bıraktı.
Batıdan doğuya, kuzeyden güneye tüm emperyalistlerin İslam ülkelerinde neler yapıp ettikleri, fitne fücurları, siyasal İslamcı takımlara düşmanlıkları, kurdukları tuzaklar natürel ki çok değerli ve hiç bir formda göz arkası edilmesi mümkün değil.
Ancak ortaya çıkan acı gerçek de şu ki; Siyasal İslamcıların başarısızlıklarının en büyük nedeni salt Batılılar değil.
Esas neden kendi paradigmaları doğrultusunda hiçbir önemli hazırlıklarının ve dirayetli takımlarının olmaması.
Cemaleddin Efgani, Muhammed Abduh, Reşit İstek, Mehmet Akif, Hasan El Benna, Seyyid Kutub, Abdülkadir Udeh, Mustafa Sıbai…
Bunların hiçbiri iktidar olamadı. Hayatları muhalefette, sürgün ve mahpuslarda geçti, kimileri ise idam edildi, öldürüldü.
Onun için üzerinde konuşabileceğimiz bir uygulamaları yok.
“SAYIN GÜL, RP'NİN ‘BAŞARILARINDA’ DA, ‘BAŞARISIZLIKLARINDA’ DA PAY SAHİBİ”
İran, Türkiye, Sudan, Pakistan ve Afganistan'daki yeni periyot siyasal İslamcılar için ise durum farklı.
İran'da 40, Pakistan'da 70 Türkiye'de ise en az 20 yıllık bir yaşanmışlık var. (Erbakan Hoca'nın 1969'da başlayan hareketi baz alınırsa daha da eski)
Sayın Abdullah Gül 1991’de Refah Partisi'nden (RP) milletvekili oldu. Refah Partisi'nin en önde gelen kurmayları ortasında yer aldı ve bakanlık yaptı. Hiç kimse Erbakan ve Refah Partisi'nin ‘siyasal İslamcı’ olmadığını söyleyemez.
Sayın Gül, RP'nin ‘başarılarında’ da, ‘başarısızlıklarında’ da pay sahibi.
AK Parti iktidarlarında ise bakanlık, başbakanlık, cumhurbaşkanlığı yaptı. Bu makamlardan daha ötesi de yok.
‘Yahu senin haberin yok mu, yatıyor musun?
AK Parti'nin siyasal İslamcılıkla ne alakası var?
Bu arkadaşlar Erbakan Hoca'nın gittiği yolun yol olmadığını, 'gömlek değiştirdiklerini' davul zurnayla yedi cihana ilan etmediler mi?
Hem Abdullah Beyefendi, son röportajında bile gidişatı görerek paradigma değiştirdiklerini söylemiyor mu?
Siyasal İslam'ın çöküşünü niçin AK Parti'ye fatura ediyorsun?
Ha! Sayın Tayyip Erdoğan'ı 'ümmetin lideri' olarak gören ve her fırsatta 'dava, dava' diye çırpınarak partiye hizmeti cihat kabul eden, bu cihat doğrultusunda 15 Temmuz gecesi kendini 2 kez birebir tankın altına atan garibanları kastediyorsan, sıkıntılarına yansınlar; demek ki hala uyanmamışlar’ diyerek işin içinden sıyrılamazsınız.
“KENDİNİZİN UYDURDUĞU 'MUHAFAZAKAR DEMOKRAT' BİLE OLAMADINIZ”
İş bu kadar kolay değil! ‘Siyasal İslamcılık’ı bıraktığınızı ve eski gömleğinizi çıkarttığınızı anladık! Paradigma değiştirdiğinizi de anladık! Pekala, bu yeni paradigmanızla ilgili neler yaptınız?
Türkiye'de siyasetten hukuk sistemine, kalkınma modelinden finans sitemine, sosyo-kültürel problemlerden eğitim sistemine, YÖK'ten Tübitak'a kadar hangi mevzuda ve hangi kurumda yanlışsız -düzgün ve sürdürülebilir bir alternatif model oluşturabildiniz?
Bunlardan hangi birinde kurumsallaşabildiniz?
Yolsuzluk, hırsızlık, haksızlık, kayırmacılık… mevzularında neler yaptınız?
Sayın Bülent Arınç'ın ‘parseller bittikten’ sonra lisana getirdiği;
‘Ankara, parsel parsel peşkeş çekilirken’ neredeydiniz?
Ankara'nın peşkeş çekildiği yetmezmiş üzere, İstanbul'a neden 'ihanet' ettiniz, ihanete neden göz yumdunuz?
Çalmadıysanız neden çaldırdınız? 'Yeni gömleğinizi' neden kirlettiniz? Sorular çok, yanıtlar yok!
Ne yazık ki; Batılı manada bir liberal demokrat yahut toplumsal demokrat olamadığınız üzere kendinizin uydurduğu 'muhafazakar demokrat' bile olamadınız.
30 yıl evvelki ikazlarımızı dikkate alsaydınız ismiyle sanıyla yanlışsız düzgün bir 'Müslüman demokrat' olabilir, tüm bir İslam coğrafyasına örnek teşkil edebilirdiniz.
Sayın Gül'ün ‘Muhafazakarlar ulusalcılaşıyorlar’ sözü değerli. ‘Muhafazakarların ulusalcılaşması’ Kürt sıkıntısında ve Alevi meselesinde niçin bir türlü uzaklık alınamadığının nedenini de ortaya koyuyor.
“SİYASAL İSLAM'IN ETİNDEN, SÜTÜNDEN, YÜNÜNDEN, DERİSİNDEN SONUNA KADAR FAYDALANDIKTAN…”
Yalnız göz arkası edilen çok değerli bir nokta var. ‘Muhafazakarların ulusalcılaşması’ yeni bir durum değil ve kökleri çok derinlerde. İttihat Terakki'den Ulusal Görüş'e, neo-Selefilerden Said-i Nursi'nin vefatından sonraki Nurculara (Said-i Nursi hariç) kadar gelen habis bir kök!
Türk Müslümanların değerli bir kısmının kendilerini 'ümmetçi' sanan 'milliyetçiler' olduğu gerçeği ile bilinçaltlarının topografyası ayrıyeten ve etraflıca konuşulmalı.
Konu mevzuyu açıyor, konuyu fazla dağıtmaya ve uzatmaya gerek yok!
Siyasal İslam çöktü, lakin çökertenler ortada yok; kimse hatası üzerine almak istemiyor. Tam bir faili meçhul hikayesi!
Siyasal İslam'ı, siyasal İslam'ın sırtından mal-mülk, şan-şöhret, mevki-makam sahibi; bakan, başbakan, cumhurbaşkanı olanlar çökertmediğine nazaran, olsa olsa Antepli Ökkeş, Yozgatlı Satılmış, Adıyamanlı Abuzer, Diyarbekirli Şexmus, Rizeli Temel ve Trabzonlu Fadime çökertti!
Çünkü meydanlarda ‘Tekbir! Allah’u Ekber!’ diye en fazla bunlar bağırıyordu!
Siyasal İslam'ın etinden, sütünden, yününden, derisinden… sonuna kadar faydalandıktan; Bakanlık, başbakanlık, cumhurbaşkanlığı yaptıktan sonra; hiçbir öz tenkit yapmadan, geriye kalan kemiklerinden de bir şeyler çıkarmaya çalışmak büyük beceri!
Hava değiştikçe gömlek değiştirerek her havada 'sağ ve selamette' olanları kıskanmamak mümkün değil!
Felek herkese bir şeyler sunar;
Kiminin bahtına kavun, kiminin kısmetine ise kelek düşer. Ne kavun, ne de kelek peşindeyiz; Allah, bizim üzere her periyot 'muhalif' olanlara akıl fikir versin yeter!
Tam da Kayahan'dan;
‘Seni versinler ellere
Beni vursunlar
Sana sevdanın yolları
Bana kurşunlar’ dinleme vakti.”