Sağlık Bakanı Fahrettin Koca “evden çıkmayın kitabı okuyun” dedi.
Önerdiği Türk muharrir Mustafa Kutlu idi.
Peki kimdi?
74 yaşında.
1947 yılında Erzincan’da doğdu.
47’liler nesli yani 68’lilerden! Fakat farklı “mahalleden”…
İlk-orta liseyi Erzincan’da okudu.
1968’de Erzurum A.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Lisanı ve Edebiyat Kısmını bitirdi. Tunceli Lisesi’nde ve İstanbul’da Vefa Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı.
Sonra… Bıraktı…
Fikir ve Sabünatta Hareket mecmuasında çalıştı; bu meşhur Dergah mecmuasının öncesiydi.
Hepsinin başında bulunan “Müslüman Sosyalist” Nurettin Topçu’nun toplumsal adaletçi fikirlerinden etkilendi. Evet, Dergah Yayınları da Hareket Mecmuası’nın devamıydı…
Solcu 68 rüzgarına kapılmış birinci anti kapitalist Müslüman hareket…
İlk yazıları bu yayınevinden çıktı.
Başka mecmualara de yazdı…
Ama çizgisi güya Nurettin Topçu’dan sora biraz zikzak yaptı. Baksanıza…
Mesela… 14 Aralık 1994’de yayım hayatına başlayan Fetullah Gülen’in “Aksiyon Dergisi”nde çalışmaya başladı!
İyi ki “öğretmeni” Nurettin Topçu bunu görmedi, vefat etmişti.
Bağlı olduğu İskenderpaşa Cemaati neden hiç sesini çıkarmadı sanki?
CHP’Lİ TANPINAR HAYRANI
Mustafa Kutlu İslamcı çevrelerin pak ağabeylerinden biri olarak kaldı. Edebiyatı, müellifliği pek de önemsenmedi aslında…
Ne yaptı ne ettiyse de bir türlü istediği çıkışı gerçekleştirmedi…
Öykü kitapları çıkardı: Ortadaki adam, Rüzgarlı pazar, Mavi kuş! Huzursuz bacak… Tufandan evvel… Yokuşa akan sular…
Ve…
Kapıları açmak…
Ama…
Kapılar bir türlü açılmadı; içine kapandı.
Dergah Yayınları’nda, Peykhane sokakta köhne bir handa daktilosu önünde düşündü durdu. Hayranı olduğu (ki CHP milletvekilliği yapmıştır) Ahmed Hamdi Tanpınar’ın bir fotoğrafı asılıydı duvarda.
Pes etmek yoktu; bir gün o da şeytanın bacağını kıracaktı elbette.
Ancak… Edebi yanı zayıftı.
Cümleleri uzun ve sıkıcıydı. Hikayelerini kahvehanede bir oturuşta yazmakla övündü. Yanılgı bulanlara kılıfıydı: “Ben düzeltmeyi sevmiyorum” derdi.
Durmadan kendini tekrar etti. Uzattıkça uzattı…
“Beyhude ömrüm” dedi durdu! Her satırda yazdığı aslında kendisiydi. Varoşları, kıyıda köşede kalmış insanları uygun bilirdi. Büyük hayallerin katiliyse nedense daima büyük kentlerdi.
Kelime oyunlarıysa işin raconu!
Espriliydi ancak… “Bukalemon”a bukamelon kaygısı.
Taşrayı övdü, Anadolu’yu… Lakin daima tabip babaların, arkeolog annelerin, çağdaş insanların mutsuz çocuklarını yazdı.
Aslında… İçindeki o tabansız kuyudaki çocuğu aradı.
Bunalıma girdi daima, “Dünyadan sıkılıyorum devamlı. Hem hangimiz sıkılmıyoruz ki. Sizin dünyanızdan çok sıkılıyorum” dedi durdu.
Başka dünyalardı hayali… Okurlarla hayali konuşmalar başladı: “Ee, bakalım ne olacak sayın okur”
-“Onu ben de bilmiyorum okur” dedi.
Yalnızdı, yapayalnızdı.
Zaten mahalle de dağılmıştı…
Neredeydi o dostlar, dava arkadaşları? Dergah mecmuası bir avuç idealistin eline kalmıştı.
“Ey işleri tıkırında gidenler. Ey karnı tok, sırtı pek, yüzü gülenler. Ey seçim kazanan ve koltuğa kurulanlar. Ey dolar uçuranlar ve muslukların başında tutanlar” dedi durdu.
Boşunaydı…
Eskinin mücahitleri çoktan müteahhit olmuşlardı!
Baktı ki edebiyat karın doyurmuyor…
Nihayet edebi bir kitap yazdı…
YA TAHAMMÜL YA SEFER
“Ya Tahammül Ya Sefer” çok kıymetli yapıtıydı.
Mustafa Kutlu için rüzgarın değiştiği hatta. Bir vakitler dava diye yola çıkıp, sonradan varlıklı olunca davasını unutanları anlattı. Birlikte tıpkı odada yaşadığı arkadaşı, yıllar sonra hala dava dediği için küçümser onu…
Mesela…
Refah’ın birinci belediye kazanmasından sonra Ali Bulaçlar, İsmet Özeller, Sadık Albayraklar, Mehmet Metinerler vs.
Hani… Bunların 6-7 yerden maaş alarak ihya oldukları kent efsanesidir ya!
-Ellere var da bize yok mu hesabı!
Dönem o denli ki, tek kişi birebir anda hem Büyükşehir belediye lideri danışmanı, bilmem ne ilçe belediye lideri danışmanı, efendim Kültür AŞ danışmanı, yok İSKİ danışmanı, aman da İGDAŞ danışmanı olabiliyordu filan…
Mustafa Kutlu’ya “iş” verilmedi.
-Bizim bedelimizi anlamadınız, bize sahip çıkmadınız, bu sanatçı aç mı tok mu, işi var mı yok mu diye düşünmediniz sözlerini fakat kendi içlerinde edebildi “danışman” olamayanlar. Kutlu onlardan biriydi.
“Solculara ateistlere gösterilen prestiji görmüyoruz” diye şikayet bile ettiler.
Hakikaten de işe yaradı; yeni iktidar unuttuğu çocuklarının bazısını bağrına bastı! 1995’te Yeni Şafak’a müellif yapıldı. Fenerbahçeli idi, futbol bile yazdı…
Kanal 7’de kültür programları yaptı. “Deniz Feneri” programının ardındaki isim oydu.
Etraf… Birilerine bırakılacak vakit değildi! Lakin Kutlu da pek okunan izlenen biri değildi…
İKTİDAR ONU PARLATMAK İÇİN NELER YAPMADI
Mesela…
Geçtiğimiz günlerde kayyum atanan ve kurucuları ortasında eski Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun da olduğu “Bilim ve Sanat Vakfı”nda ders verdirildi.
Yine olmadı…
“En çok istediğim şey öykülerimin sinema yapılması” dedi…
Onu mu kıracaklar?
“Uzun Hikayesi”ni sinema yaptılar. Kenan İmirzalıoğlu oynadı.
Tuğçe Kazaz’ı da Münire yaptılar… Fotoğrafını de kitabın kapağına koydular! Birinci sineması değildi; Halit Refiğ ile çalıştı; senaryo yazdı. “Kurtar Beni” Gülşen Bubikoğlu oynadı.
Sinemada tutunamadı.
Yazdığı kıssalar oyunlaştırılıp Kent Tiyatrolarına kondu.
-Kimse izlemeye gitmedi!
Ekrem İmamoğlu izlenmeyen oyunlarını kaldırınca Yeni Şafak manşet attı: –“İstanbul’da 28 Şubat hortladı.”
Ekrem İmamoğlu, “Şehir tiyatroları ile ilgili bir gazetenin 28 Şubat benzetmesi çok gülünç, oyunlar aslında 20 aydır oynanmıyor” dedi…
İmamoğlu haklıydı; oyunlarına kimse gitmediği için aylardır sahnelenmiyordu!
POLİTİK YAZARLIĞI
Hep kültür spor yazmadı kuşkusuz.
Sözcüklerin ortasına her fırsatta siyaseti kattı. Solcu çocuklara sataştı, sendikalara laf çaktı. Batı’ya; “Allahsız teknoloji” deyip durdu. “Sizin medeniyetinizde ne olacak” derken, Erdoğan iktidarına güzellemeler dizdi.
Ödül gecikmedi:
2016’da “Necip Fazıl Hürmet Ödülü” verildi.
Törene gidemedi fakat bildirisi geceye damga vurdu:
“Ödülü Sayın Cumhurbaşkanımızdan almak benim için onurdur. Zira o milletin bağrından çıkmış bir kahramandır. O mazlumların umududur. O İslam âleminin parlayan yıldızıdır” dedi.
İktidar da onu o denli çok sevdi ki damadı H. Salih Güçlü, son gününe kadar Vakit gazetesinde çalışmasına karşın “Fetöcülük”le suçlanmadığı üzere gazete kapanınca Sabah kümesinde vitrine koydu.
Oğlu Murat Kutlu ile birlikte Kadir Topbaş’a da danışmanlık yaptığını da belirtelim!
Şimdi… Sıhhat Bakanı açıklama yaptı: Mustafa Kutlu’yu Tolstoy’u okuyun” dedi.
Bakalım bu sefer tutacak mı Mustafa Kutlu?
Peki… Bakan neden Mustafa Kutlu’yu önerdi; “İskenderpaşa Dergahı kardeşliği” diyelim…
Şu son notu da ekleyelim; Bakan Koca Tolstoy’un Hz. Muhammet kitabından çok etkilendiği için onu önerdi. Hmm tahminen Tolstoy’un samimi Müslüman olduğunu düşünenlerdendir, ne dersiniz?