Habertürk müellifi Muhsin Kızılkaya, “Kürtlerin sezen Aksu’su!” başlıklı yazısında 2000’lerin başında Hakkari’de yaşadığı bir olayı aktardı.
Kızılkaya, bir küme aktivistle Hakkari’de düzenledikleri aktiflikte Rojin’in sahneye çıktığını ve Kürtçe müzik söylediğini, askerin ise müzik kelamlarının çevirisini istediğini yazdı.
“ALBAY BİLMEM KİM BİZİ MAKAMINA ÇAĞIRDI VE GÖZÜNDEN ÇIKARMADIĞI GÜNEŞ GÖZLÜKLERİYLE…”
Muhsin Kızılkaya yazısında şu tabirleri kullandı:
“Tam da burada bir anımı anlatmama müsaade verin:
2000’li yılların başında memlekette silahlar susmuş, her yerde bahar havası esiyordu. Biz de İstanbul’da bir küme idealist aktivist, ‘İstanbul-Hakkari Dostluk Köprüsü’ diye bir aktiflik yapmaya karar verdik. Bir yığın sanatkara gittik, programı uyan hiç kimse hayır demedi bize. Müellifler, ressamlar, gazeteciler, müzikçilerden oluşan 50 kişilik bir kafile topladık. Bu işin tertip komitesinde ben, Vecdi Sayar ve fotoğraf sanatkarı İsa Çelik abim vardık. Düşündük, bir de Kürtçe müzik söyleyen bir sanatçı götürelim dedik. Rojin’e söyledik, seve seve gelirim dedi.
Etkinlik programımızı İçişleri Bakanlığı’na bildirdik, onlar da Hakkari valiliğine bildirdiler, sorun çıkarmadılar, kalktık gittik Hakkari’ye. Bir coşku, bir sevgi seli, kıyamet! İstanbul’dan kente sanatkarlar gelmiş, daha ne olsun! Fakat işte tam burada zurna zırt dedi. O zamanki Hakkari Alay Kumandanı Albay bilmem kim bizi makamına çağırdı ve gözünden çıkarmadığı güneş gözlükleriyle sert bir komutla, burada bu türlü açık havada, hele kent stadında alenen bize Kürtçe konser verdirtmeyecekti.
Etme albayım, yapma albayım, biz bakanlıktan izinliyiz, burada yetkili olan valilik, valiliğin haberi var, hem burada yaşayan beşerler bütün düğünlerini dışarıda, açık havada Kürtçe müzik söyleyerek yapıyor, burada Kürtçe konser yasaklamak iş değil, yasaklayacaksanız Kürtçe bilmeyen yerlerde yasaklayın dedik ancak sıkıntımızı anlatamadık. Mecburi İçişleri Bakanlığına durumu bildirdik; bakan jandarma genel kumandanını aramış, kumandan Hakkari’deki albayı aramış, albay nihayet imana gelmiş, bir gün sonrasına Rojin’in kent stadındaki konserine müsaade çıktı.”
“O SIRADA ROJİN KELAMLARI GERÇEKTEN EROTİK BİR MÜZİK SÖYLÜYOR…”
“Hepimiz kent stadında yerimizi aldık, heyecanlıyız, tarihte birinci sefer Hakkari’de açık havada bir Kürtçe konser veriliyor, boru değil… “ diyen Kızılkaya yazısını şöyle sürdürdü:
“Tam bu sırada her halinden sivilleri çekmiş bir asker olduğu aşikâr bir yabancı gelip yanıma oturdu. Elinde kağıt kalem… Kumandanı, ‘Kalk git, dinle şunu bayanı ve söylediği müziğin kelamlarını harfiyen yaz, bana getir’ demiş. Hilaf yok, kendisi bunu söyledi bana. Lakin bir sorun var, vazifeli Kürtçe bilmiyor. Beni tercüman olarak kullanacak besbelli. Neyse konser başladı, Rojin şöyle oynak, şıkır fıkır bir müzik söylüyor, rütbeli sivil asker ikide bir beni dürtüyor, “ne dedi, ne dedi?” diye soruyor. İşin ucunda kumandandan fırça yemek var, hiçbir şeyi kaçırmaması lazım, mecburi misyonunu yapacak.
Allah Allah, işe bakın ki o sırada Rojin kelamları gerçekten erotik bir müzik söylüyor. Hakikaten de o denli. Her lisanda olduğu üzere Kürtçede de erotik türküler, müzikler var. Müziğin sözlerinin içinde “memik şemamoké” üzere laflar geçiyordu.
Tekrar beni dürtünce rütbeli asker, ‘Yaz dedim, diyor ki, göğüsleri mis kokulu süs kavunu.’
Önce bir iki söz yazdı, sonra durdu, ‘Benimle dalga mı geçiyorsun?’ dedi.
‘Hayır, muhakkak dalga geçmiyorum, motamot bu türlü. Kumandana söyle, Rojin muzır müzikler söylüyor, yasaklayacaksa buradan baksın probleme.’
Hiçbir şey anlamadı, sanırım artık çeviri istemedi benden. Biz de kazasız belasız döndük İstanbul’a.”
“AYNI NAĞMELER, FARKLI GIRTLAKLARDA ÇIKIYORDU O KADAR”
“Ne vakit Kürtçe müzik türkü bahsi açılsa bu hatıramı anlatıyorum herkese. Çok şey anlatıyor bu hatıra çünkü” diyen Muhsin Kızılkaya şöyle devam etti:
“İşte bu yüzden Kürtçe müziğin seyahati bu memlekette netameli bir seyahat oldu. Bu işe yeltenen her sanatçı, müzik söylemenin cezasını çekti, burnundan fitil fitil söylediği müziğin notaları getirildi.
O yüzden Celal Güzelses, İzzet Altınmeşe, bir modül İbrahim Tatlıses ve daha sonra gelen bir çok Kürt icracı, çok âlâ bildikleri Kürtçe müziklere, türkülere Türkçe kelamlar yazarak sahneye çıktı. ‘Bir Mumdur’, ‘Ağlama Yar Ağlama’, ‘Cane Cane’, ‘Bitlis’te Beş Minare’ başta olmak üzere birçok tanınan türküde olduğu üzere. Kürt müziğine bu zulüm yapılmasaydı, yasaklanmasaydı aslında herkesin bildiği Türk müziği ile Kürt müziği, -geleneksel dengbéjleri dışında tutarsak-pek farklı müzikler olmadığı görülecekti. Tıpkı nağmeler, farklı gırtlaklarda çıkıyordu o kadar. O türküleri bir Türk nasıl söylüyorsa, bir Kürt, -Nuri Sesigüzel, İbrahim Tatlıses vb- onlardan daha hoş söylüyordu.”