Habertürk yazarı Nagehan Alçı, geçen hafta, usta Sanatçı Zülfü Livaneli hakkında birtakım argümanlarda bulunmuştu.
Alçı, Zülfü Livaneli'nin ABD’de koronavirüs kaptığı halde ülkeye dönünce hastaneye gitmediğini ve 14 gün karantinada kalmayıp Bodrum’a gittiğini burada da çok sayıda beşere temas ettiğini ileri sürmüştü.
Alçı bugünkü, “Zülfü Livaneli, aydınlanma ve çağdaş bilim” başlıklı yazısında ise, kelam konusu argümanlara Livaneli'nin verdiği karşılığı yayımladı. Livaneli, Alçı'ya gönderdiği mailde, durumun bu türlü olmadığını anlatıp, kurallara tam manasıyla uyduklarını ve uymaya da devam ettiklerini aktardı.
“ROMANTİK-SOSYALİST”
Livaneli ilaç tartışmalarına da değinerek, “Bilim Kurulu'ndan profesör bir hanım televizyonda hastaları bir sıtma ilacı olan hydroxychloroquine ile tedavi ettiklerini açıkladı” derken, “Ben de bu açık bilgiyi, insanlara faydalı olur diye paylaştım. Neden bu kadar reaksiyon gösterildiğine de mana verememiştim. Artık yabancı basından öğreniyorum ki ilaç şirketleri ve lobiler ortasında bu mevzuda büyük bir rant hengamesi varmış ve bu ucuz ilaç engellenmek istenmiş” dedi.
Alçı ise, kelam konusu cevap mailinden sonra, Livaneli'ye teşhis koydu. Alçı, “Zülfü Livaneli dünya görüşü olarak tam manasıyla bir romantik-sosyalist. Hatta müziklerine bakarsanız kuvvetli bir maneviyatçı-spiritüalist tarafı da var. Dindar ve muhafazakar olmayan bir sol-maneviyatçılık bu” savunmasında bulunurken, “Zülfü Bey’in bu romantik-sosyalist dünya görüşünün özünde çok samimi olduğunu düşünüyorum. Fakat öte yandan onun romantik-sol ideolojisi modernizme ve aydınlanma zihniyetine münasebetiyle çağdaş bilim perspektifine en az dinsel-mistik ideolojiler kadar zıt bir dünya görüşü. Bilim tarihi ve bilim ideolojisi üzerine çalışan ne kadar saygın akademisyen varsa romantizm-bilim-aydınlanma üçgeninde bu yazdıklarımı motamot söz ederler” diye belirtti.
Nagehan Alçı'nın yazısı şu halde:
“Geçen hafta bu sütunda ünlü sanatçı Zülfü Livaneli hakkında bir yazı yayınladım.
Meğer Zülfü Beyefendi o yazım üzerine tıpkı gün bana bir mektup göndermiş. Yazdıklarıma itiraz ediyor, kendisine birtakım noktalarda haksızlık ettiğimi düşünüyor.
Bu mektup mail kutumda spam tarafına düşmüş. Teknoloji konusunda berbat olduğum için lakin dün görebildim.
Hemen Livaneli’ye geri döndüm ve ortamızda bir seri mektuplaşma oldu. Evvel birinci gönderdiği mektubu sizinle paylaşmak istiyorum:
“Nagehan Hanım,
Biliyorsunuz Şubat sonu, Mart başı bu virüs Amerika'da yaygın değildi. Kentlerde hayat bütün süratiyle sürüyordu.
Bu yüzden, evvelden planlanmış kitap tanıtım toplantısına, konserlere ve Columbia Üniversitesi söyleşisine katılmakta hiçbir sakınca yoktu.
28 Şubat günü hastaneye gidişim ise bu bahisle ilgili değil, yakın vakitte takılmış olan bir damar stentine ait bir kuşkuydu. Bir şey çıkmadı.
Toplantılardan birkaç gün sonra bende hafif grip belirtileri oldu. Her kış yaşadığımız üzere. Corona'dan hiç şüphelenmedik. Dönüşte eşim ve kızım İstanbul'da indi.
Ben uçak değiştirip Bodrum'a gittim. Havaalanında ateşimiz ölçüldü ve olağan çıktı.
O tarihte yurt dışından gelenlere karantina uygulanmamasına karşın emin olmak için ailem Acıbadem Maslak Hastanesine, ben de Acıbadem Bodrum Hastanesine gittik.
Enfeksiyon uzmanları kan analizi ve muayeneden sonra beni sağlıklı buldu, durumumu pek güzel gördüler ve her ihtimale karşı hem burun hem de boğazdan alınan örneklerle yapılan test Ankara'dan negatif geldi.
Buna karşın birinci günden beri kendimi sıkı bir karantinaya aldım. Eşim ve kızım da hastanede karantina sürecini tamamladıktan sonra Bodrum'a geldiler. Kurallara tam olarak uyduk ve uymaya devam ediyoruz.
İlaç konusuna gelince: Bilim Kurulu'ndan profesör bir hanım televizyonda hastaları bir sıtma ilacı olan hydroxychloroquine ile tedavi ettiklerini açıkladı.
Bu bilgi fotoğraflı olarak Medyascope üzere pek çok haber sitesinde ve yabancı yayınlarda çıktı, devletler bu bilgiyi paylaşıyordu.
Ben de bu açık bilgiyi, insanlara faydalı olur diye paylaştım. Neden bu kadar reaksiyon gösterildiğine de mana verememiştim.
Şimdi yabancı basından öğreniyorum ki ilaç şirketleri ve lobiler ortasında bu hususta büyük bir rant hengamesi varmış ve bu ucuz ilaç engellenmek istenmiş.
Buna karşın Amerika başta birçok devlet bunu resmen kullanmaya başladı. Yeniden de bu benim pozisyon değil doğal.
Bu açıklamadaki bilgileri kanıtlamamı isterseniz dokümanları de gönderebilirim.
Selamlar”
*
Bu açıklamadan da anlaşıldığı üzere Sayın Livaneli toplumsal medyasında Kovid-19 ile ilgili paylaştığı tedavi reçetesini ısrarla hâlâ savunuyor.
Gördüğüm kadarıyla paylaştığı reçeteden dolayı kendisine çağdaş tıp ve bilim etraflarının ağır tenkitlerde bulunması Zülfü Bey’i çok üzmüş.
Üstelik siyasi telaffuz olarak aydınlanma ile modernizmi ve hasebiyle çağdaş bilimi çok yücelten bir insandır. Sanırım bu kadar üzülmesinin kıymetli bir sebebi de bu.
Hatta o ıstırabın yarattığı duygusal öfkeyle kendisine tıp ve bilim topluluğunun verdiği sert yansıyı de ilaç şirketleri ve lobiler ortasındaki rant hengamesine bağlıyor.
Yani reçetesinde tavsiye ettiği ilaçlar ucuz olduğu için farmakoloji lobileri Livaneli’ye organize bir atak başlatmış. Mektubundan anlaşıldığı kadarıyla o denli düşünüyor ünlü sanatçı.
ORHAN BURSALI BU BAHİSTE NE DER
Livaneli’nin tıp ve bilim topluluğuna dair bu savlarını Türk basınının tecrübeli bilim gazetecisi Orhan Bursalı’ya havale etmek isterim.
Üstelik Bursalı ile Livaneli çabucak hemen birebir siyasi görüşe sahip iki insandır. Orhan Bey’in bu bahiste yazacaklarını bu köşede de yayınlamaya hazırım. Zira hepimizi ilgilendiren değerli bir konu bu tıp ve bilim problemi.
Kovid-19 tedavisi konusunda Livaneli ikinci mektubunda bir ayrıntı daha veriyor:
“Şimdi Abdi İbrahim bu ilacı devlet için üretiyor ve tedavi protokolünde yer alıyor. ABD 26 milyon adet stok yaptı Nagehan Hanım.”
Bu mektuplaşma üzerine ben Livaneli’den benimle paylaşmaya hazır olduğu dokümanları rica ettim. Aşağıdaki notu da ekleyerek bahsettiği dokümanları gönderdi. O dokümanları de yazımın sonuna koyuyorum…
“Suçlu üzere hesap verir duruma düşmek beni üzüyor lakin havalimanına indiğimizde de saklayacağımız bir şeyimiz olmadığı için, 11 Mart günü İstanbul Havalimanına indik, ateşimiz ölçüldü, hiçbir sorun yoktu, ben uçak değiştirip Bodrum'a gittim.
Muğla Emniyet Müdür Yardımcısı'nın da şahit olduğu üzere direkt meskene gidip kendimi karantinaya aldım.
Dikkat ederseniz bu, yurt dışından gelenleri karantinaya alınması kararından önceydi.
Kendimi çok yeterli hissetmeme karşın bir tek defa Acıbadem Bodrum'a gitmek dışına hala dışarı adım atmadım.
Selamlar”
*
Yaşadığı bu süreci çok şeffaf biçimde Habertürk okurlarıyla paylaştığı için ben de Zülfü Livaneli’ye teşekkür ederim. Sanırım Muğla Emniyet Müdür Yardımcısı da kendisini korumak için Bodrum’da konutuna kadar eşlik etmiş. Devletin sanatkarların hayatını dış tehlikelere karşı korumak için hassas olması da hoşuma gitti.
Daha evvel de bir yazımda söz ettiğim üzere Livaneli benim çok paha verdiğim bir bestekar ve müzikçidir. Hem yerli hem kozmik olmayı başarabilmiş bu usta müzisyenin o hoş ses tonunu çok severim.
Fakat Zülfü Livaneli’nin entelektüel hususlarda çok büyük çelişkilere sahip olduğunu ve bir sanatçı olarak kendini bu manada hiç olmadığı bir aydınlanmacı-modernist akademik kimliğe zorladığını düşünüyorum. Tıpkı zorlamayı siyasetçi Livaneli portresiyle de yaptığı kanaatindeyim.
Zülfü Livaneli dünya görüşü olarak tam manasıyla bir romantik-sosyalist. Hatta müziklerine bakarsanız kuvvetli bir maneviyatçı-spiritüalist tarafı da var. Dindar ve muhafazakar olmayan bir sol-maneviyatçılık bu.
Zülfü Bey’in bu romantik-sosyalist dünya görüşünün özünde çok samimi olduğunu düşünüyorum. Lakin öte yandan onun romantik-sol ideolojisi modernizme ve aydınlanma zihniyetine hasebiyle çağdaş bilim perspektifine en az dinsel-mistik ideolojiler kadar zıt bir dünya görüşü. Bilim tarihi ve bilim ideolojisi üzerine çalışan ne kadar saygın akademisyen varsa romantizm-bilim-aydınlanma üçgeninde bu yazdıklarımı motamot tabir ederler.
Konuyu daha fazla uzatmayalım lakin çelişkileriyle ve medcezirleriyle bir değerli sanatçı olarak Zülfü Livaneli’nin bestelerinin ve müziklerinin daha nesiller uzunluğu yaşayacağına eminim. Aslında dünya müzik tarihinde gelgitleri ve çelişkileri olmayan kaç büyük sanatçı var ki… O denli değil mi sevgili okurlarım?”