Ekonomiden Sorumlu Eski Devlet Bakanı Ufuk Söylemez, Türkiye’nin tartıştığı Kanal İstanbul’dan arazi kapatan Katarlıların bilinmeyen ortaklarına ait bir yazı kaleme aldı.
Ufuk Söylemez, “Bıyıklı yabancılardan sonra Katar’lı Türkler mi?” başlıklı yazısında “Kanal İstanbul güzergâhında aylar-yıllar evvel arazi kapatan Katar’lı ve gibisi yabancı şirketlerin birçoklarının ardında, iktidara yakın isimlerin yani ‘Katarlı Türkler’ denilen kişi ve şirketlerin olduğu söylentisi de bu savlar ortasında ne yazık ki” tabirlerini kullandı.
Söylemez, “Bu tıp tezler ve söylentiler aksi kanıtlanana kadar kuşkusuz ki, hakikat kabul edilemez. Lakin ateş olmayan yerden de duman çıkmaz derler” diye yazdı.
İşte o yazı…
Bir akıl tutulması projesi olan Kanal İstanbul’un, ekonomik olarak hiçbir fizibilite ve rantabilitesinin olmadığı açık bir gerçek. Hiçbir hesaba – kitaba uymuyor zira. Cari süreç fazlası veren, milyarlarca dolarlık rezerv stoğu bulunan bir ülke bile, bu türlü akılsız bir işe şimdilik 75 milyar TL, gerçekte ise tahminen de 150 milyar TL’yi bulacak bir parayı toprağa gömmez, gömemez.
Ama yandaş müteahhitler iktidarı olarak tanımlanan bugünkü zihniyet, beton iktisadından, yap-sat, daha fazla kat, daha fazla ranttan ayrıca bir işe baş yormadığından, onca toplumsal ve bilimsel reaksiyona karşın, halkla inatlaşarak bu işte ısrar ediyor maalesef.
Yerel seçimlerde, Osman Öcalan’ı TRT’ye çıkartmaktan, birebir zarftaki dört oy pusulasından bir adedinin geçersiz olduğunu tez etmeye kadar varan beyhude teşebbüslerine karşın, önemli bir mağlubiyet alan ve halkın iradesiyle inatlaşmanın faturasını ağır bir biçimde ödeyen iktidarın hala dersini almamış olduğu görülüyor.
***
Öte yandan, Rusya için hayati ehemmiyete sahip, hatta savaş sebebi bile sayabileceği Montrö’nün delinerek, Karadeniz’de güvenliği ve barışı açık biçimde tehdit edecek bu teşebbüsün siyasi olarak da ABD haricinde kıyıdaş ülkelere bir hayrının olamayacağı da aşikâr. Hakikaten dakika bir gol bir ABD’li bir fon şirketi olan Money Marker Management, Kanal İstanbul’un tüm finansmanını karşılayabileceğini açıklamış daha dün.
Bu akılsız projede inat etmenin çok kolay ve kasaba kurnazlığı kokan öteki bir münasebeti daha olabilir ki, bu kamuoyunda şu anda ağır biçimde konuşuluyor.
O da, hem yandaş müteahhitlere yeniden tekrar devlet eliyle iş verilip, hem de kanal etrafındaki topraklar ucuza kapatılıp, haksız ve kolay çıkar ve rant peşinde olunduğu yolundaki savlardır.
Daha da ileri gidilerek, Kanal İstanbul güzergâhında aylar-yıllar evvel arazi kapatan Katar’lı ve gibisi yabancı şirketlerin birçoklarının gerisinde, iktidara yakın isimlerin yani “Katarlı Türkler” denilen kişi ve şirketlerin olduğu söylentisi de bu savlar ortasında ne yazık ki.
Bu tıp tezler ve söylentiler aksi kanıtlanana kadar kuşkusuz ki, yanlışsız kabul edilemez. Lakin ateş olmayan yerden de duman çıkmaz derler.
***
İçeriden haber alanların ticareti yani “insider trading” denilen bir ekonomik cürüm vardır. Para ve sermaye piyasalarındaki gelişmeleri ve bilgileri, misyonları gereği evvelce öğrenenlerin kendileri ve/veya üçüncü şahıslar ismine çıkar ve avantaj sağlayacak durum almaları önemli bir ekonomik cürümdür. Kanal İstanbul’un gelişmelerini evvelce öğrenen Katarlı yahut başka yabancı şahıs ve kuruluşlar, tahminen de birtakım Türklerle çıkar paydaşlığıyla birlikte hareket etmiş olabilirler diye düşünmeden edemiyor insan.
Böyle bir savın, bu türlü yaygın söylenti olarak konuşulması bile son derecede üzücü ve vahimdir bence.
Ama Kanal İstanbul’un geçeceği güzergâhta arazi hareketlerinin ve satışlarının aylar-yıllar öncesinden başlatılması, spekülasyon ve haksız kara neden olabilecek bir “insider trading” denilen içeriden/devletten haber alanların ticareti kuşkusunu ister-istemez akıllara getiriyor.
Hâlbuki bu gökyüzünün altında, hiçbir şey ebediyen bâtın – gizli kalmaz, kalmayacaktır.
Haksız rekabet, haksız iktisap, haram para ile servet sahibi olanların, gelecekte yolsuzluk mahkemelerinde yargılanmayacaklarının ve tüyü bitmemiş yetimin hakkına el uzatanların tamamının mal ve servetlerine (yurtdışına kaçırılanlar dahil) el konulmayacağının hiçbir garantisi yoktur.
Malezya’da, Pakistan’da, Hırvatistan’da ve öbür ülkelerde yakın geçmişte çok sayıda Başbakan, Bakan ve kamu vazifelilerinin bu çeşit cürümlerden ötürü hala yargıda hesap verdiklerini kimse unutmamalıdır.