Ankara Keçiören’de iş başvurusu için gittiği Türkiye İş Kurumu'nun (İŞKUR) önünde çay satmaya başlayan Yusuf Derin, çokça konuşulmuştu. Yusuf Derin ve 22 yaşındaki kızı Nuray Derin, Atilla Güner’le Akşam Postası’na konuk oldu.
Nuray Derin, “Fakir olmaktan utanmıyorum. İki yıl evvel üniversiteyi bitirdim hâlâ işsizim. Babama takviye olmayı tüm yüreğimle istiyorum” dedi.
Derin ailesinin iki kızından biri olan 22 yaşındaki Nuray Derin, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Tıbbı dökümasyon ve sekreterlik kısmını bitirdim. Çok yere iş başvurusu yaptım lakin geri dönüş olmadı. Meskene katkı sağlamak istiyorum fakat olmuyor. İŞKUR’un önünde çay satma fikri küçük kardeşimden çıktı. Mutfak harcamalarımızı halledebiliyoruz. Kira borcumuz birikiyor, onları ödeme imkanımız aslında olmaz o kadar parayla. Geçinmeye çalışıyoruz. Genç beyinlerin önü kesiliyor İş imkanı sağlanmıyor bu çok üzücü bir durum. Ruhsal olarak beni çok etkiliyor. Takviye olmak yararlı olmak istiyorum lakin bunu yapamamak insanı pasif hissettiriyor. Ben halimden hiçbir vakit utanmadım. Durumum yok diye hiçbir vakit çekinmedim ve kendimi daima olduğum üzere oldum farklı biri olarak göstermeye çalışmadım. Herkes o denli olmalı, yapmacık olmaya hiç gerek yok. Fakirsem yoksulum, zenginsem zenginim. Yoksuluz evet lakin bundan utanmıyorum. Yararlı olup babama takviye olmayı yüreğimle istiyorum.’’
“4 AYDIR İŞSİZİM”
Baba Yusuf Derin ise “ekmek mücadelesini” şöyle anlattı:
“45 yaşındayım, 4 aydır işsizim. Ankara Keçiören’de oturuyorum. Garsonluk yapmaya başlamıştım, koronavirüs hasebiyle işyerleri kapandı, işsiz kaldım. Güç durumda kaldığım için, konutuma ekmek parası götürmem gerektiği için, çaresiz kaldım, çabaladım. Baba olarak meskene ekmek getirebilmek için gayret ettim. İŞKUR’a başvurdum hiçbir sonuç alamadım. Daha evvel simit sattım, ayakkabı boyadım, çay sattım. Devletin verdiği bin lirayı yeni aldım. Daha evvel hiç almamıştım.”