Odatv Haber Müdürü ve Cumhuriyet gazetesi müellifi Barış Terkoğlu, Cumhuriyet gazetesindeki bugünkü köşesinde, “Türkiye nasıl tampon oldu” başlıklı bir yazı kaleme aldı.
Barış Terkoğlu, cezaevinden kaleme aldığı yazısında, 6 yıl evvel Avrupa Birliği ile imzalanan Geri Kabul Anlaşması’nı ve Meclis’te kabulünü sağlayan tutanakları okuduğunu belirterek, göçmen sorununa değindi.
AKP’nin muhalefetin ikazlarını dinlemediğini tabir eden Terkoğlu, “Göçmen krizinin abartıldığını, Türk vatandaşlarının 2017 yılı sonunda Avrupa’da vizesiz gezeceğini anlattılar. 6 yıl boyunca göçün önlenmesine Suriye sıkıntısının çözümsüzlüğü de eklenince kriz, muhalefetin bile iddiasının ötesine geçti. 6 yıl evvel muhalefetin tabiriyle ‘depo, tampon, sömürge’ olmak kabul edilirken, 6 yıl sonra ‘Ey Yunanistan’ demek, hafızası olmayanlara zafer diye satıldı” diye belirtti.
İşte Barış Terkoğlu’nun o yazısı:
“Milli siyaset dediğim vakit kastettiğim mana ve öz şudur: Ulusal sonlarımız içinde, her şeyden evvel kendi kuvvetimize dayanmakla varlığımızı koruyarak millet ve memleketin gerçek saadet ve refahına çalışmak… Çoklukla milleti uzun emeller peşinden yorarak ziyana sokmamak… Uygar dünyadan, uygar, insani ve karşılıklı dostluk beklemektir.”
Atatürk, Nutuk’ta “milli siyaset”i bu türlü tanımlıyor. Adresini ise Meclis olarak gösteriyor. O denli ya; TBMM, Cumhuriyetten tam üç buçuk yıl evvel kuruldu. Vatan savaşa savaşa olduğu kadar, konuşa konuşa da kurtuldu. İsmi bile tartışıldı. Kurultay mı, şûra mı, meclis mi? Kolay lakin başındaki Türkiye ismi bile yenilikti, açılıştan 9 buçuk ay sonra eklendi.
Şimdi Meclisimiz 100 yılı aştı. Hudutlarımızda mülteciler Yunanistan’a hakikat koşarken, iktidar “açtık kapıları” diye bağırırken, ordumuz İdlib’de bir ileri bir geri giderken sormadan edemiyorum: Biz kuruluşta konuştuk da 100 yıl sonra neden konuşamıyoruz ya da dinlemiyoruz?
ERDOĞAN NİYETİNİ SÖYLEMİŞTİ
Günlerdir AB ile imzaladığımız Geri Kabul Anlaşması’nı ve Meclis’te kabulünü sağlayan tutanakları okuyorum. Perşembenin gelişi, değil çarşambadan, 6 sene önceden belliymiş.
16 Aralık 2013’te imzaladığımız muahede, manzarada Türkiye üzerinden Avrupa’ya göçü önlemeyi hedefliyor. Özünde ise Avrupa’nın mülteci yükünü Türkiye’ye devrediyor. Zaten imza atıldığı gün Başbakan Tayyip Erdoğan da “Biz Avrupa’ya yük olmaya değil, yük almaya gidiyoruz” diyerek safça fakat açıkça niyetini anlatıyor. Nihayetinde muahede, 6 yıl boyunca Avrupa’nın kendisine gelen göçmenlerden işgücünü değerlendirebileceklerini seçip, gerisini Türkiye’ye göndermesine yarıyor. İnsan hakları kontratları gereği, göçmenleri çıktıkları ülkelere gönderemeyen Avrupa, onları Türkiye’de depoluyor. Çanakkale’den Bodrum’a tüm göç yollarını kapatan Türkiye, İdlib kriziyle patlıyor. Pekala, Türkiye’ye ne vaat ediliyor? 2017 sonunda Türk vatandaşlarına vizesiz Avrupa. Aslında tüm AB adayı ülkelere verilen bu hakkı da alamayan Türkiye, 6 yıl boyunca “tampon devlet” rolüyle cezalandırılıyor. Savaştan, yıkımından, yoksulluktan kaçan mültecilerin insani hakkını gasp ederek Türkiye’yi onlar için hapishane yapan politikayı AB hazırlayınca, sivil toplum örgütleri de cılızlaşıyor. Sonunda mülteciler hududa yığarak “yallah Avrupa’ya” diyen zavallı dış siyaset ile yüzleşiyoruz.
ANCAK SÖMÜRGELER İMZALAR
Gelelim tutanaklara…
Anlaşmanın tartışması 19 Haziran 2014 tarihinde öğlenden sonraki oturumla başlıyor, 25 Haziran 2014 akşamı saat 19.55’te bitiyor.
Neler mi söyleniyor?
Faruk Loğoğlu (CHP): Türkiye, sayıları giderek artacak yasadışı göçmenlerin barındığı ve uzun mühletler kalacağı bir ülke haline gelecektir. Buna karşılık, vize kolaylığı en erken üç buçuk yıl sonra devreye girecektir. O da farklı şartlara ve AB tarafının yapacağı kıymetlendirme ve karara bağlı olacaktır .(…) Bu muahedeyi geri çekin, eksiklikleri gidermek için AB ile masaya yine oturun ve tekrar müzakere edin, biz de size yardımcı olalım ve mevzuyu ulusal çıkarlarımız doğrultusunda tekrar değerlendirelim.
Tunca Toskay (MHP): AB en kıymetli meselelerinden bir adedini hiçbir maliyete katlanmadan çözüyor, biz de göçmenler için depo ülke olma niteliğini kabul etmiş oluyoruz. Size şu kadarını söyleyeyim. Avrupa’da bu, Almanya’da bilhassa, çok tartışıldı. SPD’de İçişleri Bakanlığı yapmış olan Otto Schiff şunu söyledi: “Acaba Kuzey Afrika’da bir ülkeyi razı etsek, orada geniş kamplar yapsak, bu yasadışı göçmenleri oraya göndersek mümkün olur mu?” Artık ona gerek kalmadı. Türkiye istekli olarak “Belki bana vize muafiyeti verirler” diye bunları almayı kabul ediyor.
Erol Dora (HDP): Türkiye’deki yetkililerin geri kabul mutabakatını iç kamuoyuna AB ile vizelerin kaldırılması olarak lanse etmeleri; AB’nin de bu muahedenin göçmenlerden ucuza kurtulma olduğunu kendi kamuoyuyla paylaşmakta sakınca görmemesi, insan haklarının gerek dış politik pazarlıklarda ve gerekse iç siyasette iktidar yarışına kurban edilme uğraşının görünür bir ispatı niteliğindedir.
Oğuz Oyan (CHP): Vize servisi diyaloğu büsbütün ucu açık bir diyalogdur. Halbuki geri kabul muahedesi çabucak artık yürürlüğe girmektedir. Yani aradaki bu kadar büyük orantısızlık lakin bir sömürge ülkesiyle o hâkim ülke ortasındaki bir anlaşmada olabilirdi.
ALDATMAYA ALIŞMIŞSINIZ
Osman Korutürk (CHP): Okumuyorsunuz, bakmıyorsunuz, dinlemiyorsunuz, bu muahedeleri yapıyorsunuz. Bu mutabakatla alacağınız yükün altından çok güç kalkacağınızı, bu yükün altına hepimizin de birlikte girmekte olduğumuzu burada ben bir defa daha söylüyorum. Kayıtlara, tutanaklara geçiriyorum. Lütfü Tükkan (MHP): AB birtakım fonlar verecekmiş. Diyor ki siz benim çöplüğüm olun fakat ben de size fonlar vereceğim. Türkiye’nin hani iktisadı bu kadar yeterliydi?
Hasip Kaplan (HDP): Geri kabul mukavelesi neo-kolonyalist bir mukaveledir arkadaşlar. (…) Avrupa’ya giden mültecilerin yüzde 65’i Türkiye üzerinden gidiyor arkadaşlar. Türkiye bir geçiş ülkesidir. Ve Türkiye üzerinden giden herkes yakalandığı vakit Türkiye’ye gönderilecektir. Bütün masrafı Türkiye yüklenecektir.
Faruk Bal ( MHP): Sayın Bakanım, AB bu vizeyi kaldırmayacak. AB, “Türkiye’yi üye olarak almayacağız, bunu nasıl söyleyeceğiz” diye çırpınıyor. Lakin siz aldatılmaya ve kandırılmaya alışmış bir parti olarak aldatılmaya devam etmek istiyorsunuz. (…) Problem çok net. AB; Libya’dan, Tunus’tan, Fas’tan gelen, safra olarak gördüğü bireyleri yüklü olarak Türkiye’ye postalayacak.
Mahmut Tanal (CHP): İnsan Hakları Kurulu üyesiyim. İtalya’ya gittiğimiz vakit şu söylendi bize: “Teşekkür ediyoruz size. Bu göçmenlerle ilgili mukaveleyi imzalıyorsunuz, bu göçmenlerden kurtuluyoruz.”
Celal Dinçer (CHP): Göçü tedbire sorumluluğu, mutabakat ile Türkiye’ye verilmektedir. AB’ye muahedenin yürürlüğe girmeden evvel göç edenleri Türkiye’ye yollama hakkı vermektedir. 5 yıl evvel göç etmiş şahısları bile…
Alim Işık (MHP): Gelin, daima birlikte, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni güce kavuşturacak dayanışma içerisinde buna “hayır” diyelim. Bugün bunu imzalarsanız, yarın öbür şeyi size dayatacaklar.
DEPO, TAMPON, SÖMÜRGE
Sayfalar dolusu tutanağın özeti bu türlü… Kimi kızan, kimi yalvaran tondaki ricaları iktidar dinlemedi. Göçmen krizinin abartıldığını, Türk vatandaşlarının 2017 yılı sonunda Avrupa’da vizesiz gezeceğini anlattılar. 6 yıl boyunca göçün önlenmesine Suriye probleminin çözümsüzlüğü de eklenince kriz, muhalefetin bile kestiriminin ötesine geçti. 6 yıl evvel muhalefetin tabiriyle “depo, tampon, sömürge” olmak kabul edilirken, 6 yıl sonra “Ey Yunanistan” demek, hafızası olmayanlara zafer diye satıldı.
Sonunda bağırsaklarınızın patladığı bir yemeği ziyafet diye anlatabilirsiniz. Kâfi ki sizin için masal anlatmaya hazır adamlarınız olsun.”