Odatv Sorumlu Haber Müdürü Barış Terkoğlu, Cumhuriyet gazetesindeki köşesinde “Serdar Ortaç mı Ebru Gündeş mi?” başlıklı bir yazı kaleme aldı.
Silivri Cezaevi’nden yazılarını sürdüren Terkoğlu, bugünkü yazısında, gündemi magazin üzerinden yorumladı.
İşte Barış Terkoğlu’nun “Serdar Ortaç mı Ebru Gündeş mi?” başlıklı bir yazısı:
“Demet Akalın’ın hatasız olduğu anlaşıldı. Ebru Gündeş’le Serdar Ortaç’ın küslüğünde günahı yokmuş. Gündeş’in kocası Reza Zarrab, 17 Aralık operasyonunda tutuklandığında Ortaç’ın “geçmiş olsun” bile dememesi kendi kabahatiymiş. Meğerse, “ne olduğunu anlayamadım” diyen Ortaç, operasyondan 6 ay sonraki düğününe bile Gündeş’i çağırmamış. Ortaç ise ruh halini “gündem çok karışıktı, tahminen de korktum” diye açıklıyor.
Magazin basınının günlerce konuştuğu olayı okuyunca Güldür Güldür’deki Mesut Enişte gibi “sahi ne oldu o Reza’ya” dedim. Serdar Ortaç bir türlü neden anlayamamıştı? Ortaç anlamadı da geri kalanlar anladı mı?
Ebru Gündeş, Serdar Ortaç’ın elinden tutup sahneye çıkarmış. Ortaç, 1997’de Mamak Cezaevi’ne girerken jandarma aracını takip edip birinci ziyaretçisi olmuş. “Yanında olmasını beklemek hakkı” dedim. Ancak gözümün önüne 17 Aralık’tan sonra yandaş medyadaki programlar geldi. İktidarın en meşhur tetikçileri bile o gün “Erdoğan’ı da Gülen’i de seviyoruz” formunda konuşuyorlardı. Apolitik Ortaç ne olduğunu anlayamamış olabilirdi.
Sonra aklıma 90’lı yıllardaki “Oy Didem” şarkısıyla İbrahim Tatlıses’in meşhur ettiği Küçük Günel geldi. Zarrab 8 yıllık aşk bağının sonunda Günel’e yapmadığını bırakmamış, konutundan attırmış, adliyedeki gücünü kullanarak mahpus cezası almasına bile neden olmuştu. Ortaç’ın Zarrab’dan hazzetmemesinin nedeni tahminen de buydu.
Ama Zarrab’ın Ebru Gündeş’e birebir günlerde bir BMW 7.60, bir Aston Martin, Kanlıca’da ikiz yalı, bir ofis, Bodrum Kalesi görünümlü yazlık, “60 Years” isimli lüks yat, “Dutyfree” isimli şampiyon bir at, Dubai’de bir mesken, tanınmış ressam Nazmi Ziya Güran’ın Sanatçı Meskeni tablosu üzere inanılmaz armağanlar aldığı aklıma geldi. Aşklarının en az 60 yıl süreceğini söyleyen Zarrab, Gündeş’e Mars’ı bile vaat ediyordu. Ne olursa olsun, tahminen de Ebru Gündeş, Zarrab’ın sevgisinden emindi. Ortaç’ın da bunu bildiğini düşünüyordu.
ZARRAB’IN TUHAF ‘CİHAT’I
Önümüzden bir Reza Zarrab geçti. Unuttuk gitti. İki ihtimamlı gazeteci, Serdar Cebe ve Can Kamiloğlu’nun Zarrab davasını günbegün izleyerek yazdığı “Kod İsmi Çikinova” unutturmuyor (Siyah Beyaz Yayınları). İki gazeteci, bizi öyküdeki FETÖ gölgesinden de AKP’nin tam teorilerinden de uzaklaştırarak evraklara, iftiralara, dava evraklarına dayalı bir Zarrab hikayesi anlatıyor. Okudukça Serdar Ortaç’ın baş karışıklığını anlıyorsunuz.
Tam “FETÖ’nün maksadı Zarrab” diyeceksiniz. ABD’de FETÖ sorulunca “politika analisti değilim”, “siyasi küme mu terör örgütü mü bilmiyorum” dediğini duyuyorsunuz.
Tam İran Merkez Bankası Genel Müdürü’ne yazdığı “ekonomik cihat” mektubuna bakıp “cihat eylemcisi” diyeceksiniz. Hakan Atilla’yı savunması için Türkiye’nin tuttuğu avukat Victor Rocco’nun kelamları aklınıza geliyor: “Bu adam cihat sırasında kendine uçaklar, konutlar, yatlar satın aldı.” “Cihat” diyen Zarrab’ın Berlin’deki hudut tanımaz gece kulübü Kitkat’ta iç çamaşırlarıyla sıra beklemesi, dava evrakından size bakıyor.
Tam A Haber’in 2014’te Türk bayrağının önünde Zarrab’a “Türkiye’nin dış ticaret açığını ben kapatıyorum” dedirtmesine ikna olacaksınız, sonra birden 28 Kasım 2017 tarihinde ABD’de “hiçbir baskı altında kalmadan itirafçı oluyorum” dediğini ve başta Halkbank olmak üzere Türk iktisadına büyük darbe vurduğunu hatırlıyorsunuz.
AKILLANMAYAN BİR ZARRAB
Tam Türkiye’nin, onun tutuklanmasının akabinde ABD’ye iki sefer nota verdiğine bakıp “ABD’ye esir düşen Zarrab” diyeceksiniz, sonra “her şeyi anlat” dediklerinde savcıları bile bıktıracak kadar konuştuğu, boğaz pastilleri ve suyla günlerce Türkiye’de dağıttığı rüşvetlerden bahsettiğini okuyorsunuz.
Tam bakanların elinden ödül aldığı fotoğrafları hatırlayıp “çalışkan iş insanı” diyeceksiniz, ABD’deki duruşmada, tahta başında, kurduğu 10 kademeli dolandırıcılık tezgâhını anlatan bir üçkâğıtçı görüyorsunuz.
Tam avukatı Brafman’ın “Ebru Gündeş bir kaçağın karısı olarak anılmak istemez. Zarrab burada kalıp aklanmak istiyor” kelamlarına bakıp saf kuzu olduğuna inanacaksınız, sonra aklınıza ABD’de cezaevinde hayat bayanı ayarladığı, mahpusa marihuana soktuğu, gardiyanlara rüşvet verdiği için yeni davalar açıldığı, başka mahkûmlara bile para dağıtıp akıl almaz işler yaptırdığı geliyor. “Belki uslanmıştır” diyecekken eski koğuş arkadaşı 62 yaşındaki Faouzi Jaber’in cinsel istismara uğradığı teziyle şikâyetçi olduğunu hatırlıyorsunuz.
Tam Zarrab’a dava açılınca hükümetin onu nasıl savunduğunu, Erdoğan’ın Joe Biden’a “bırakın” ricasını anlatacaksınız, sonra avukatının Zarrab’a tecavüz davasını bile “Türk hükümetinin komplosu” diye açıklayan nankör savunmasını okuyorsunuz.
Tam Sibel Can’ın, İbrahim Tatlıses’in, Ebru Gündeş’in kasetlerindeki hisli müziklerin onun olduğuna inanacaksınız, sonra ABD’deki duruşmada Hakan Atilla’nın avukatının sorusu üzerine “or*spunun ve memurun bahşişini peşin vereceksin” sözünün açıklamasını nasıl yaptığını, “çikinova” lafıyla neler anlattığını dinliyorsunuz.
KEŞKE BİZ YARGILANSAYDIK
Ebru Gündeş’in konutlarının tüm duvarlarına “benimle evlenir misin” yazarak teklif yaptığını okuduğumuz “romantik adam”, davada Gündeş sorulunca “ben ve Ebru Hanım’la ilgili haberlerin yüzde 99’u yalandı” dedi. Tekrar de Ebru Gündeş, Serdar Ortaç’ın vefasızlığına kızmakta haklı. Lakin Ortaç’ın Zarrab’ı bir türlü anlayamaması da temelsiz değil.
2012’de magazin figürü, 2014’te FETÖ savaşçısı, 2016’da ABD’de Türkiye’nin esiri, 2018’de Türkiye’ye tezgâh kuran bir vatan haini. Günel ile Ebru’yu, FETÖ ile AKP’yi, Türkiye ile ABD’yi hatta Amerika cezaevlerini birbirine düşürdü. Esad-Esed-Esad dönüşümü üzere; İranlı Reza Zarrab-Türk İstek Sarraf-sonunda hain Reza Zarrab yazıldı.
Türkiye, İran’ın “Zarrab’ları ortadan çıkaralım” teklifini kabul etseydi ya da Zarrab’ın itiraf ettiği kirli işlerini kendi ellerimizle yargılasaydık, ne onu tanıyacak ne de FETÖ’cüler yahut Amerikalı savcılar onun üzerinden bir operasyon yapabilecekti. Ne de rüşvet almadığını herkesin kabul ettiği Halkbank yöneticisi Hakan Atilla başkalarının yerine günah keçisi ilan edilip bu kadar zahmet çekecekti.
Serdar Ortaç açmasa hatırlamayacaktık lakin Türk Lirası’nın pul olması, daha da yoksullaşmamız, ekonomimizin prestij kaybetmesi, hatta “bize bir swift” arayışımız da bile Zarrab’ın ve hata ortaklarının parmağı var. Onu kuşkusuz en düzgün Hakan Atilla’nın avukatı Rocco anlattı. “Her şeyin onun için bir fiyatı vardır”.”