Cinsel Şiddetle Çaba Derneği, cinsel şiddet sonrası ulaşılabilir dayanak hizmetlerini görünürleştiren ve şiddet sonrası faydalanılabilir bilgileri güçlendirici bir lisanla aktaran csdestek.org sitesinin tanıtımını 27 Şubat’ta İsveç İstanbul Başkonsolosluğu’nda gerçekleştirdi.
Türkiye’de birinci kez yalnızca cinsel şiddete maruz bırakılanlara hitap eden ve cinsel şiddet sonrası hayatta kalanları desteklemeye odaklanan bir kaynak olarak ortaya çıkan csdestek.org’un tanıtımına çok sayıda meslek uzmanı, gazeteci, kamu ve lokal idarelerin ilgili kurumlarından temsilciler katıldı.
Cinsel Şiddetle Gayret Derneği, gerçekleşen tanıtımda cinsel şiddet yaşayanların hakları ve gereksinimlerini vurgulayan bilgiler vererek kamuoyunu ve otoriteleri sorumluluklarını yerine getirmeye çağırdı:
“Türkiye dahilinde cinsel şiddete özel uzmanlaşmış dayanak üniteleri bulunmamaktadır. Ulusal ölçekte bir Acil Müdahale Çizgisi, Tecavüz Kriz Merkezi, Savcılık yahut Emniyet Müdürlüğü bünyesinde “Cinsel Cürümler Birimi”, Cinsel Şiddet Müşavere Merkezi ve gibisi üniteler yoktur. Cinsel Şiddet Kriz Merkezleri’nin açılması İstanbul Kontratı kapsamında taahhüt edildiği halde şimdi açılmamıştır.
Bu tıp ünitelerin varlığı ve fonksiyonları kamuoyunca bilinmediğinden hayatta kalanların desteklenmesi konusu gereğince gündem olmamakta, kamuoyu daha çok faillerin cezasızlığı üzerine tartışmaktadır. Devlet kurumları şiddeti tedbire ve mağduru muhafaza yükümlülüklerini bu bahiste üstlenmemekte; ‘cinsel şiddet’ sözü kamu kurumları nezdinde neredeyse hiç kullanılmamaktadır.
Bu ünitelerde denetlenebilir nitelikte hizmet standartlarının oluşmaması;
Kamu kurumlarının ve hizmet sağlayıcıların yükümlülüklerini gereğince yerine getirmemesine,
Hak sahiplerinin cinsel şiddet sonrası takviye arayışında farklı kaynaklardan farklı ya da yetersiz bilgiler elde edinmesine,
Bu bilgilerle pratikte karşılaşılan uygulamaların örtüşmemesine neden olmaktadır.
Bunlar, cinsel şiddetin bildirilmemesine yani sessizliğin artmasına, keyfi mağdur suçlayıcı uygulamaların meşrulaşıp yaygınlaşmasına ve nihayetinde şiddete maruz bırakılanların haklarının ihlal edilmesine neden olmaktadır.
Şiddete maruz bırakılanların yaşadığı şiddeti mağdur suçlayıcılığa maruz bırakılmadan ve utandırılmadan beyan edebildiği,
Mevcut sistemlere başvurarak hakları olan hizmet ve dayanağa erişebildiği,
Farklı disiplinlerden ilgili tüm kurumların eşgüdümle koordine olduğu hak temelli bir takviye sisteminin oluşturulmasıdır.”