Odatv Genel Yayın Direktörü Barış Pehlivan, Odatv Haber Müdürü ve Cumhuriyet gazetesi müellifi Barış Terkoğlu ile gazeteci Hülya Kılınç, daha evvel GÜZEL Parti Milletvekili Ümit Özdağ tarafından açıklanan MİT mensubu şehidin cenaze merasimine ait yayımlanan haber gerekçesiyle tutuklandı.
Tutuklamalarla ilgili Karar gazetesi müellifi Yıldıray Oğur, “Eski bir belgesel, bayat bir sinema…” başlıklı dikkat çeken bir yazı kaleme aldı.
Oğur, MİT Kanunu’nda yapılan değişikliğe ait tartışmaları aktardığı yazısında MİT’in kendi sitesinde bulunan ve bir MİT mensubuyla ailesinin yer aldığı belgesele dikkat çekti.
“MİT’ÇİNİN FAALİYETLERİNİ ANLATANLARDAN BİRİ DE KIZI”
Karar müellifi Yıldıray Oğur’un yazısı şöyle:
“Sınırdaki Işık, beş kısımlık bir belgesel.
Belgesel, İkinci Dünya Savaşı sırasında ve savaş sonrasında Iğdır’da misyon yapmış, Sovyet istihbaratının bu hudut kentindeki faaliyetleriyle gayret etmiş bir MİT müfettişinin hayatını anlatıyor.
MİT müfettişinin fotoğraflarına ve devrin zımnî istihbarat dokümanlarına de yer verilen belgeselde, MİT’çinin faaliyetlerini anlatanlardan biri de kızı.
6 Şubat 1955 günü hayata veda etmiş istihbaratçının hayatının anlatıldığı belgesel 2012 yılı üretimi. Vaktinde Iğdır’da çok meşhur olmuş bu ismin bir MİT vazifelisi olduğu birinci defa bu belgeselde açıklanmış. Yeniden de istihbaratçının ismini açıkça anmamakta yarar var.
“BELGESELİN İMALCİSİ ULUSAL İSTİHBARAT TEŞKİLATI VE BELGESELİ İZLEYEBİLECEĞİNİZ TEK YER DE MİT’İN İNTERNET SAYFASI”
Çünkü 2014 yılında değiştirilen Devlet İstihbarat Hizmetleri ve Ulusal İstihbarat Teşkilatı Kanunu’nun 27. hususuna dayanarak bir savcı bu ismi açıklayanlar hakkında da soruşturma açabilir. Hususun lafzı buna müsait:
‘MİT mensupları ve ailelerinin kimliklerini rastgele bir yolla ifşa edenler ile MİT mensuplarının kimliklerini düzmece olarak düzenleyen yahut değiştiren ya da bu düzmece evrakları kullananlara üç yıldan yedi yıla kadar mahpus cezası verilir. Birinci ve ikinci fıkra kapsamındaki bilgi ve dokümanların; radyo, televizyon, internet, toplumsal medya, gazete, mecmua, kitap ve başka tüm medya araçları ile her türlü yazılı, görsel, işitsel ve elektronik kitle bağlantı araçları vasıtasıyla yayımlanması, yayılması yahut açıklanması hâlinde;…sorumlulukları belirlenenler ile bunları yayanlar hakkında üç yıldan dokuz yıla kadar mahpus cezası verilir.’
Ama herhalde bu tuhaf bir soruşturma olurdu. Çünkü bu belgeselin imalcisi Ulusal İstihbarat Teşkilatı ve belgeseli izleyebileceğiniz tek yer de MİT’in internet sayfası. Hala MİT’in sitesinin ana sayfasında sol altta “Sınırdaki Işık” isimli belgeselin butonunu ve orada da kıssası anlatılan istihbaratçının fotoğrafını görebiliyorsunuz.
İstihbaratçının kimliği 75’inci kuruluş yıldönümünde hazırlanan bu belgeselde direkt MİT tarafından ifşa edilmiş. Hala hayatta olan kızı da belgeselde babasını anlatarak kimliğiyle ortaya çıkmış.
1955 yılında vefat etmiş bir MİT mensubundan bahsetsek de maddedeki MİT mensubu ibaresi muvazzaf, emekli ya da vefat etmiş teşkilat mensuplarını da kapsayabilecek açıklıkta.
Yasanın yalnızca lafzi yorumu temel alınırsa 1955 yılında vefat etmiş bir MİT mensubunun kimlik bilgilerini ve ailesinin bilgilerini açıklamak ile 2020 yılında şehit düşmüş bir MİT mensubunun kimliğini açıklamak ortasında bir fark yok.
Ama ikincisi yani vazifesi başında şehit edilmiş bir MİT mensubunun cenazesiyle ilgili yapılan haberler yüzünden üç gazeteci tutuklandı, üç gazeteci de tutuksuz yargılanmak üzere hür bırakıldı.
“ÜMİT ÖZDAĞ, LİBYA’DA ŞEHİT OLAN İKİ KİŞİNİN İSMİNİ, İKİSİNİN DE MİT MENSUBU OLDUKLARINI AÇIKLADI VE NASIL ŞEHİT OLDUKLARINI DETAYLARIYLA ANLATTI”
Haberin öyküsü kısaca şöyle.
22 Şubat’ta İzmir’in Kınık ilçesinde halka seslenen Cumhurbaşkanı Erdoğan ‘Libya’da birkaç tane şehidimiz var’ dedi. ‘Birkaç tane’ sözü tartışmalara neden oldu.
23 Şubat günü Yeniçağ gazetesinin internet sitesi sorumlusu ve muharriri Batuhan Çolak ve akabinde tekrar gazetenin müellifi Murat Ağırel toplumsal medya hesaplarından, bu ‘birkaç tane şehit’ten biri olarak bir albayın ismini, fotoğrafını ve Aydın’da sessiz bir merasimle cenazesinin kaldırıldığını, okul arkadaşlarının Facebook paylaşımları üzerinden duyurdular. Ancak onların verdikleri bilgilerde bu albayın MİT mensubu olduğu bilgisi yer almamaktaydı.
Bir gün sonra, cep telefonu şirketlerinin de içinde olduğu bir operasyonla ikisinin de toplumsal medya hesaplarına girilip bu paylaşımları silindi.
Bu olay üzerine 26 Şubat’ta TBMM’de basın toplantısı düzenleyen YETERLİ Parti milletvekili Ümit Özdağ, Libya’da şehit olan iki kişinin ismini, ikisinin de MİT mensubu olduklarını açıkladı ve nasıl şehit olduklarını detaylarıyla anlattı. Bu isimlerden biri Yeniçağ muharrirlerinin duyurduğu albaydı.
3 Mart günü bu sefer Odatv’de ‘Sessiz, sedasız ve törensiz defnedilen Libya şehidi MİT mensubunun cenaze imajlarına Odatv ulaştı’ başlıklı bir haber yayınlandı. Haberde Özdağ’ın tam olarak ismini verdiği MİT mensuplarından birinin yalnızca ismi, fotoğrafı ve cenazesinde çekilmiş fotoğraflara yer verilmişti.
Haberin yayınladığı akşam toplumsal medyada iktidara yakın gazetecilerin başını çektiği bir linç kampanyasıyla bu haber yüzünden ODA TV ‘vatana ihanet’le suçlandı. Sabahında da sitenin sorumlu Yazı İşleri Müdürü Barış Terkoğlu konutu basılarak gözaltına alındı.
Haberin altında cenazenin yapıldığı Manisa’da gazetecilik yapan Hülya Kılınç’ın imzası vardı.
Kendisi de tutuklanan Kılınç haberini sözünde şöyle anlattı:
‘Facebook isimli toplumsal paylaşım sitesinde ‘Manisa vilayetinde bir muhtarın Libya şehidimizin cenazesi şu tarihte kaldırılacaktır, gelip uğurlamanızı dilerim’ biçiminde paylaşımını gördüm. Fakat benim görme tarihim, cenazeden evvel mi, sonra mı olduğunu net hatırlamıyorum. Bu paylaşım sonrasında toplumsal medyada çeşitli fotoğraflar gördüm. Ben de bunun haber kıymeti olduğunu düşünerek ve bu şahısların asker olabileceğini değerlendirdiğimden ötürü araştırma yaptım. Ayrıyeten Facebook isimli toplumsal paylaşım sitesinde muhtar olarak hatırladığım kişinin paylaşım sonucunda şehit olan kişi hakkında daha fazla bilgi edinebilmek hedefiyle şehidin defnedildiği köye gittim…Yapmış olduğum haberdeki fotoğrafları toplumsal medyadan edindim. Mezarlıktaki fotoğrafları ben kendim çektim. Ben köyde ailesi ile görüştüğümde şehit olan kişinin MİT mensubu olduğu ile bir bilgim bulunmamaktaydı. Sonra medyada Ümit Özdağ tarafından şehit olan bireylerin MİT mensubu olduğunu ve açık kimlik bilgilerinde Ümit Özdağ tarafından açıkça lisana getirildiğini gördüm. Hatta Yeni Çağ gazetesi başta olmak üzere çeşitli haber siteleri ve çeşitli toplumsal medyada sitelerinde paylaşıldı. Benim açımdan şehit olması değerliydi, mensup olduğu kurumların bir değeri yoktu. Yapmış olduğum haber bedeli gördüğüm için şahsen ben kendim hazırladım. Daha öncesinde de Odatv’ye bu formda haberler hazırladığımda da tekrar Barış Pehlivan ile irtibat kuruyordum. Bu haberi de kendisi ile paylaştım. Onlar da haber pahası gördüklerinden ötürü bu haberi yayınladılar… Şehidin ailesinin can güvenliğini tehlikeye düşürmek üzere bir kastım katiyen olmadı. Çünkü yapmış olduğum haberde, toplumsal medyada şehidin tüm kimlik bilgileri paylaşılırken, ben yalnızca ismini ve fotoğrafını paylaştım. Köylerinin ismini, babasının annesinin ismini dahi yazmadım. Tekrar görmüş olduğum muhtarı dahi ismini rastgele bir formda köyün isminin açığa çıkmaması için haberimde geçirmedim. Tüm bu konular da göz önüne alındığında muhakkak şehidin ailesinin can güvenliğini tehlikeye düşürmek üzere bir harekette bulunmadım.’
Savcılığın tutuklamaya sevk yazısındaki tezleri ise şöyle:
‘Şehidin MİT bünyesinde yaptığı vazifeye ait misyon mühleti, vazife yeri, yaşı, memleketi, aile bilgilerine ait ayrıntılı bilgiler verilmesinin yanı sıra geçmiş periyoda ilişkin fotoğraflarına, cenaze merasimi ile naaşının defnedildiği şehitliğe ait manzaralara yer verildiği… Somut olayda dış istihbarat görevi olan MİT mensubu şehidin gerek kendisine gerekse ailesine ait bilgilere yer verilmesi nedeniyle istihbarat faaliyetlerinin aksamasına sebebiyet verilme ihtimali yanında, istihbarat vazifelisi ve yakınlarının, hatta öteki işçi kimliklerinin deşifre olmasına da sebebiyet verildiği…’
Bu münasebetlerle, haberi yapan Hülya Kılınç ve ODA TV sorumlu Yazı İşleri Müdürü olarak da Cumhuriyet müellifi Barış Terkoğlu Devlet İstihbarat Hizmetleri ve Ulusal İstihbarat Teşkilatı Kanunu’nun 27. Hususundaki cürmü işledikleri gerekçesiyle tutuklandılar.
Dün de Odatv Genel Yayın Direktörü Barış Terkoğlu da tıpkı cürümden tutuklandı. Tutuklama istemiyle hakim karşısına çıkarılan Yeniçağ müellifi Murat Ağırel ve tıpkı haberi sayfalarına taşıyan Yeni Hayat gazetesinden Ferhat Çelik ve Aydın Keser ise tutuksuz yargılanmak üzere hür bırakıldılar.
Kemalist ODA TV, milliyetçi Yeniçağ ve HDP’li Yeni Yaşam’dan gazetecileri tıpkı davanın sanığı yapan soruşturmanın kısa kıssası bu türlü.
MECLİS’TEKİ TARTIŞMA
Tutuklama kararının dayandığı Devlet İstihbarat Hizmetleri ve Ulusal İstihbarat Teşkilatı Kanunu’nun 27. Hususu, 2014 Nisan’ında, yani Adana’da MİT tırlarının durdurulması skandalının bir kaç ay sonrasında, bu ve benzeri teşebbüslere karşı MİT’in elini güçlendirmek için maddede yapılmış değişiklik paketinin içindeki unsurlardan biriydi.
Yasanın görüşüldüğü İçişleri Komitesi tutanaklarını okuyunca bu yasanın fazla geniş yetkiler verdiği ve berbata kullanılabileceğiyle ilgili ihtarlar yapıldığı da görülüyor.
Bu istikamette itiraz edenler ortasında artık iktidarın ortağı olan devrin MHP’sinin yöneticileri de varmış.
Okuyalım:
‘MEHMET ŞANDIR (MHP) –Yani yarın bakın siz kendiniz karşılaşacaksınız. Yarın bu unsur çıktığı takdirde, dünyada nasıl algılanacağımızı, nasıl suçlanacağımızı daima bir arada göreceğiz. Yalnız siz değil, Türkiye suçlanacak, biz suçlanacağız, Parlamento…. Yani bin bir emekle, dişimizle tırnağımızla kat ettiğimiz arayı sil baştan yine başlayacağız. Hasebiyle, geliniz yani bunu diğer bir biçimde tanımlayın. Evet, Ulusal İstihbarat Teşkilatı hakkında düzmece bilgi üreten, yayınlanmaması gereken bilgileri bu türlü bir intikam hırsıyla… Yok mudur bu türlü gazeteci yahut yayın organı? Vardır. Bir şey söylemiyorum lakin bunu bu kapsamda geniş tanımlarsanız, bununla, basın özgürlüğüne, söz özgürlüğüne, temel hak ve özgürlüklere, demokrasinin vazgeçilmez, hatta hukuk devleti olma unsuruna karşı çok önemli bir geri adım atılmış olur. Milliyetçi Hareket Partisi olarak biz, basın özgürlüğü manasında bu unsurun bu formda tanzim edilmesini, çok tehlikeli ve gereksiz bulmaktayız. Bunu tabir etmek için kelam aldım.
ALİ SERİNDAĞ (CHP) – Müsaade buyurun. Yani, artık, siz maddeyi bu biçimde düzenlerseniz o vakit gazete sahibinin her yayına müdahale hakkı doğar, basın özgürlüğü diye bir şey kalmaz orada. O vakit bizim bu Anayasa’yı askıya almamız lazım. Basın özgürlüğünü tümüyle ortadan kaldırıyorsunuz. Cezanın azlığı yahut çokluğu değil, bu açıdan sakıncalı. İkincisi: Artık, bakınız, ikinci fıkrayı bir okuyalım, ne diyor? “Milli İstihbarat Teşkilatı mensuplarına ait bilgi ve evrakları -Millî İstihbarat Teşkilatı evrakı falan değil bu- ele geçiren, geçersiz olarak üreten, bunlar üzerinde sahtecilik yapan, bulunduran, kaydeden, bir diğerine veren yahut yayan kişiye…” diyorsunuz, sayıyorsunuz. Burada Ulusal İstihbarat mensuplarını… Artık, benim telefonumda Ulusal İstihbarat Teşkilatında misyonlu bir arkadaşımın telefonu varsa, onunla ilgili bilgiyi ben telefonumda bulundurduğum için kabahat mu işlemiş oluyorum yani? Artık, bakınız, sizin niyetiniz bu olmayabilir ama…
İDRİS ŞAHİN (AK PARTİ) – Bizim amacımız, Oktay Bey’in demin söylediği geçersiz bilgi ve dokümanlarla…
ALİ SERİNDAĞ (CHP) – O vakit “evrakı”nı deyin yani “Millî İstihbarat Teşkilatına ait evrakı” deyin. Siz o denli bir düzenleme yapmışsınız ki bunun içerisine her şey girer.
CELAL DİNÇER (CHP) – Biz misyonumuz gereği MİT mensuplarıyla görüştük, telefonları var, telefonlarımız var.’
“MİT MENSUPLARININ VE AİLELERİNİN İSİMLERİNİ İFŞA ETMEK CÜRMÜNÜ HALİ HAZIRDA İŞLEYEN PEK ÇOK ÖRNEK BULUNABİLİR”
Yasayı hazırlayanlardan AK Parti milletvekili İdris Şahin, kanunla murat edilenin düzmece bilgi ve evraklar olduğunu söylese de bu yasa MİT mensuplarının ve ailelerinin kimlik bilgilerinin açıklanması yüzünden birinci sefer uygulandı ve üç gazetecinin tutuklanmasına neden oldu.
Ankara Barosu İnsan Hakları Merkezi lideri Doç. Dr. Kerem Altıparmak tutuklamalarla ilgili bianet’te çıkan yazısında kanunun lafzi kararına değil, maksadına bakılarak karar verilmesi gerektiğini söylüyor:
‘Her kuralın olduğu üzere bu kuralın da bir emeli var. Bu vazifesi yapan şahısları ve ailelerini gaye haline getirmemek. Bu gayenin legal bir gaye olduğunu varsayabiliriz. Nitekim de istihbarat faaliyetlerinin doğal sonucu, o faaliyetin zımnî olması ve o faaliyeti yerine getirenlerin de yaptıkları faaliyet nedeniyle amaç haline getirilmemeleri.
Bununla birlikte, kuralın yasal bir temelinin olması her durumda yaptırımı mecburî kılmaz. Bu kuralın da öbür tüm yasa kararları üzere Anayasa ve insan hakları kontratlarına uygun bir formda yorumlanması gerekir. Bir öteki deyişle, her bir hadisede devlet sırrının mı yoksa basın özgürlüğünün mü ağır bastığının haberin yapıldığı bağlama nazaran yine gözden geçirilmesi gerekir. Öncelikle belirtmek gerekir ki tutuklama kararını veren Hakimlik yurtdışında şehit olmuş bir kişinin isminin öğrenilmesinin onu yahut ailesini nasıl maksat haline getireceğini tartışmıyor. Dahası verilen haberin ehemmiyetinin bu maksat haline getirme ihtimali ile bir dengelemesini de yapmıyor. Kuralın düz bir okumasıyla şartlar ne olursa olsun bir MİT görevlisinin ismi ifşa edilirse bu kişinin cezalandırılması ve hatta tutuklanması gerekir diyor… Terkoğlu, Kılınç ve Pehlivan’ın tutuklanmasına husus haberde bir suçlama, maksat göstermeden bahsedilmesi mümkün değildir. Gazeteciler tam bilakis ölen MİT görevlisini şehit olarak anmış, yalnızca bu bilginin gizlenmesine ait olumsuz bir imada bulunmuşlardır. Bu manada, niyetlerinin ilgili kişiyi ve ailesini amaç göstermek olmadığı açıktır. Dahası objektif bir kıymetlendirme yapıldığında da nasıl olup da ilgili MİT görevlisinin yahut ailesinin amaç haline geldiğinin anlaşılması çok mümkün değildir. İsmi geçen kişi öldüğü için kimsenin ondan intikam alması da kelam konusu olamayacaktır. Bu nedenle, kelam konusu haberde şiddet davetinden kelam edilmesi de mümkün değildir.’
Eğer kanunun yalnızca lafzi kararı dikkate alınırsa, MİT mensuplarının ve ailelerinin isimlerini ifşa etmek cürmünü hali hazırda işleyen pek çok örnek bulunabilir.
“ÜLKEDEKİ GAZETECİLERİN YARISININ TUTUKLANMASI BAŞTA TBMM OLMAK ÜZERE PEK ÇOK SİTENİN KAPATILMASI GEREKEBİLİR”
Örneğin TBMM internet sitesinden Susurluk Komitesi, Fail-i Meçhulleri Araştırma Komitesi, Darbeleri Araştırma Komitesi raporlarına ve komite tutanaklarına ulaşılabiliyor.
Bu komitelere gelip kendi isimleriyle tabir vermiş çok sayıda MİT mensubu var.
Hem onların sözlerinde hem de diğer sözlerde de çok sayıda MİT mensubunun ismi açıkça geçiyor. Bu isimler, 2020 prestijiyle da herkesin görebileceği TBMM’nin internet sayfalarında duruyor.
Yine örneğin Türkiye’nin en büyük kitapçılarından D&R’ın sayfasına girip küçük bir tarama yaparsanız karşınıza MİT ve istihbarat üzerine onlarca kitap çıkıyor. Bu kitapların içinde bir kısmı hala misyonda olabilecek onlarca MİT’çinin açık isimleri, bir kısmının aileleri ile ilgili bilgiler yer alıyor.
Yine Google’a vazifede ya da emekli bilinen MİT’çilerin isimlerini (Süleyman Seba’dan Mehmet Eymür’e) yazdığınızda karşınıza onlarca MİT mensubu ile ilgili iktidara yakın ya da muhalif gazetelerde yapılmış yüzlerce haber çıkıyor.
Açık adresi ve fotoğrafının Aydınlık gazetesinin manşetinden yayınlanmasından sonra öldürülen MİT’çi Hiram Abas örneği bu ifşa ve maksat göstermenin en makus sonuçlarından biriydi.
15 Temmuz darbe soruşturmalarının iddianamelerinde üst seviye kumandanların sözlerinde hala vazife başına olan MİT mensuplarının isimleri geçiyor, bu iddianamelerden pek şok detay gazetelerde yer aldı.
Daha yakın vakitlerde Enver Altaylı soruşturması, 7 Şubat’ta MİT müsteşarını amaç alan kumpasla ilgili iddianamelerde de onlarca MİT görevlisini ismi mevcut, bu iddianamelerle ilgili basında çıkan haberler de tekrar MİT mensuplarının isimleri geçmişti.
Yani bu yasa yalnızca lafzı ile uygulanırsa, haberin hangi saikle yapıldığına bakılmazsa ülkedeki gazetecilerin yarısının tutuklanması başta TBMM olmak üzere pek çok sitenin kapatılması gerekebilir.
“BİR İSTİHBARATÇININ CENAZESİNİ HABER YAPTIĞI İÇİN TUTUKLANAN GAZETECİ HİÇ DUYULMADI”
Ayrıca bu haberle ilgili tutuklamaları legalleştirmek için söylenen “ABD’de, Avrupa’da bunu yap bakalım başına neler geliyor” cümlesi de yanlışsız değil.
Evet, dünyanın her yerinde istihbarat örgütlerinin çalışmaları ve mensuplarının kapalılığını koruyan hususlar var. Fakat bir istihbaratçının cenazesini haber yaptığı için tutuklanan gazeteci hiç duyulmadı.
Sadece Google’a girip biraz araştırıldığında bile misyon başında öldürülmüş CIA, MI6 mensuplarının cenazeleriyle ilgili açık kimliklerinin de yer aldığı onlarca haber bulmak mümkün.
https://www.theguardian.com/world/2010/sep/24/gareth-williams-mi6-funeral
Yani karşımızda haberlerin maksadına bakmadan lafzına nazaran kararın verildiği bir kanun unsuru var.
Haber vazife başında şehit olan bir MİT mensubunun cenazesinin sessizce kaldırılması üzerineydi.
MİT’in saklı bir operasyonu, çalışması ya da hali hazırda vazife başında olan bir MİT mensubuyla ilgili değildi.
“TUTUKLANAN GAZETECİLERİN İSİMLERİNİN BİLE TIPKI OLDUĞU BU BAYAT SİNEMASI 10 YIL EVVEL İZLEMİŞTİK”
Ve üstelik bundan bir hafta evvel bu iki MİT mensubunun ismi ve nerede nasıl şehit oldukları da Âlâ Partili Ümit Özdağ tarafından Meclis’te açıklanmış, yani bilgiler zati 10 gün evvel ifşa edilmişti.
Bir soruşturma açılacaksa bu ifşa edilmiş bilgileri haber yapan gazetecilere yönelik değil, bu bilgilerin MİT’ten nasıl ve hangi maksatla bir milletvekiline sızdırıldığı üzerine olmalıydı.
Haberin internet sitesinden kaldırılması istenebilir, soruşturma açılacaksa bile sabaha karşı mesken basmadan, tutuklamadan yapılabilirdi.
Haberlerin yapılış gayesine bakmadan, kanunun bu kadar sert uygulanması, sanki bu tutuklama kararlarının gerisinde bilhassa iktidar etrafında ve yargı içinde örgütlenmiş bir klikle ilgili bu gazetecilerin uzun müddettir yazdıklarından duyulan rahatsızlık mı var sorusunu akla getirdi.
Tutuklanan gazetecilerin isimlerinin bile birebir olduğu bu bayat sineması 10 yıl evvel izlemiştik.
Gazetecileri tutuklayarak gerçeklerin konuşulmasının engellenemediği, bilakis bu telaşın gerçeğe karşı iştahı artırdığını herhalde bu son 10 yılı Türkiye’de yaşamış herkes anlamıştır.
Pek çok mevzuda anlaşamasak da kapatılan ODA TV’ye ve tutuklanan gazeteci arkadaşlarımıza geçmiş olsun.
Umarım bir an evvel özgürlüklerine kavuşurlar…”