Gazeteci-yazar Soner Yalçın’ın 2014 yılında çıkan “Kayıp Sicil – Erdoğan’ın Çalınan Dosyası” adlı kitabında, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın oğlu Bilal Erdoğan hakaret ettiği argümanıyla açılan manevi tazminat davasında karar çıktı. Mahkeme 16 Ocak 2020 tarihinde verdiği kararla, Kırmızı Kedi Yayınevi’ni ve Soner Yalçın’ı 5 bin TL manevi tazminat ödemesine karar verdi.
İstanbul 9. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde manevi tazminat talebi ile açılan davayı, mahkeme reddetmiş ve Kırmızı Kedi Yayınevi ile Soner Yalçın lehine karar vermişti. Bunun üzerine Bilal Erdoğan’ın avukatı, davayı istinaf mahkemesine taşıdı. Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, 2020 yılının Ocak ayında verdiği kararda, İstanbul 9. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin verdiği ret kararını kaldırdı ve Bilal Erdoğan’a 5 bin TL tazminat ödenmesine hükmetti. Mahkeme, 2014 yılı Haziran ayından bu yana yasal faizlerinde Bilal Erdoğan tarafına ödenmesine karar verdi.
Odatv’nin öğrendiğine nazaran, Kırmızı Kedi Yayınevi, söz özgürlüğünün ihlali münasebeti ile Anayasa Mahkemesi’ne başvuracak.
CEZA DAVASINDAN NE KARAR ÇIKMIŞTI
Bilal Erdoğan’ın hakaret münasebeti ile “Kayıp Sicil – Erdoğan’ın Çalınan Dosyası” kitabına açtığı davada, İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesi, Soner Yalçın’a 2015 yılında da bin 740 TL isimli para cezası verilmişti. Mahkeme, kararın açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermişti.
Bu kararlarla, Soner Yalçın’ın kitabındaki sayfalarda yalnızca “Bilal” ismini geçirmesi ceza ve manevi tazminat verilmesine münasebet oldu. Avukat Tugay Topbaş da, İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin verdiği kararla ilgili, “Karar Avrupa İnsan Hakları Kontratı ile AİHM içtihatlarına kesin ve açık bir halde ters. Türkiye Cumhuriyeti bu karar yüzünden katiyen AİHM’de mahkum olur. Kararın bu formda olmasında ülkedeki mevcut siyasi atmosferin tesirli olduğunu düşünüyorum” yorumunu yapmıştı.
SONER YALÇIN 2015 TARİHİNDEKİ DURUŞMADA NE DEMİŞTİ
Soner Yalçın 3 Mart’ta 2015 tarihinde görülen duruşmadaki savunmasında şunları söylemişti:
“Esasen birinci söylenmesi gereken; tez makamı dava açarken bir niyet okuyuculuğu yapmıştır. Sözcükler incelendiğinde ‘Bilal’ sözcüğünün Arapça’dan geldiği ‘Belal’ şeklinde bir temele sahip olduğu ve Türkçe karşılığının da ak-kara ve siyah-beyaz biçiminde olduğu görülürken; ‘Berkin’ sözcüğünün ‘Sağlam, inançlı, ziyan görmemiş’ şeklinde manaları olduğu bariz olmakla, burada sembolik olarak bir konudan bahsedilmiştir. Örneğin; muharririn kendisi ya da huzurdaki vekili kendisine ‘Bilal’ ya da ‘Berkin’i’ kendine yakın görebilir. Bir simge kelam mevzusudur. İki Türkiye’den bahsedilirken, bu formda sembolize edilme kullanılmıştır. Yaptığım araştırmaya nazaran; Türkiye’de de 106 bin 130 adet Bilal isminde kişi vardır. Necmettin Bilal Erdoğan’ın bu simgeye kendi üzerine alınması şaşırtıcıdır. O vakit, geride kalan tüm isimlerin dava açma hakkı mevcuttur. Münasebetiyle Bilal Erdoğan’a yönelik bir kasıt yoktur. Kitabın bir evvelki sayfasında Kemal Kılıçdaroğlu’nun oğlu ve kızından bahsedilmiştir. Lakin Necmettin Bilal Erdoğan’ın kendisinden bahsedilmemiştir. Bilal’in Tayyip Erdoğan’ın oğlu olduğu söylenmemiştir. İlgili yazıda Necmettin Bilal Erdoğan’ın beli yerleri üzerine alınmış olması muharririn problemi değil, kendisinin sıkıntısıdır.”
Soner Yalçın 2015 yılındaki duruşmaya avukatı aracılığıyla verdiği savunmasında da, AİHM içtihatlarına şöyle atıfta bulunmuştu:
“AİHM daha geniş bakış açısıyla, eleştirel görüşlerin sert (Ceylan / Türkiye, 8.7.1999), saldırgan (Şener Türkiye 18.7.2000), düşmanca (Polat – Türkiye 8.7.1999) kaleme alınabileceklerini; herkesçe güzel görülen sıradan görüşlerin yanı sıra toplumu sarsan, rahatsız eden kanıların de anlatım özgürlüğü içinde kıymetlendirilmesi gerektiğini, aslında kanıyı açıklama özgürlüğünün bu çeşit görüşler için olduğunu, bu özgürlüğün sırf ferdî değil toplumsal bir hak ve öğrenme, diğerlerini bilgilendirme özgürlüklerinin de kaynağı olduğundan ve idareye katılmayı sağladığından çoğulcu demokrasinin temel, başat öğesi bulunduğunu daima biçimde yineleyerek vurgulamaktadır. (Handyside / İngiltere, 07.12.1976; Sunday Times / İngiltere, 26.4.1979; Lingens / Avusturya, 08.07.1986, Oberschick / Avusturya, 23.5.1991; İncal / Türkiye, 09.06.1998, Türkiye Birleşik Komünist Partisi 30.01.1998 Thoma / Lüksemburg, 29.3.2001 kararları)”