Bilim insanları yüzyıllar süren akraba evliliklerinin, Avrupalı soylularda yaygın görülen ve “Habsburg çenesi” diye bilinen yüz deformasyonunun sorumlusu olduğunu söyledi.
Tıp lisanında mandibular prognatizm diye isimlendirilen ve alt çenenin önemli ölçüde dışarı çıkmasına sebebiyet veren durum, Habsburg Hanedanı’ndan İspanya ve Avusturya hükümdarlarıyla eşlerini etkiledi ve etkisini akraba evlilikleri yoluyla Avrupa’nın dört bir yanında, 200 yıldan uzun mühlet korudu.
Genetik açıdan risk teşkil eden bu eğilimin, son Habsburg hükümdarı II. Carlos’un varis bırakamamasına neden olduğu ve ailenin sonunu getirdiği biliniyor. Fakat daha evvel hiçbir araştırma bu karakteristik yüz deformasyonunu akraba evliliğiyle ilişkilendirmemişti.
– Habsburg soyunun sonuncusu II. Carlos’un Juan Carreno de Miranda tarafından çizilen portresi, İspanya Kralı’nın yüzündeki deformasyonu gösteriyor (Kunsthistorisches Müzesi)
“İLK SEFER GÖSTERİYORUZ”
Independent’tan Andy Gregory’nin haberine nazaran, Santiago de Compostela Üniversitesi’nden, çalışmanın başındaki araştırmacı Profesör Roman Vilas, “Habsburg Hanedanı Avrupa’daki en nüfuzlu ailelerden biriydi lakin akraba evililikleriyle meşhur oldu; hanedanın sonunu da bu getirdi” diye konuştu.
“Efsunlu” lakabıyla bilinen II. Carlos 1701’de, (13 yıl sürecek İspanya Veraset Savaşları’na yol açarak) veliaht bırakmadan ölene kadar Habsburg torunları; Kutsal Roma İmparatorluğu, Avusturya ve İspanya’da karar sürdü.
Profesör Vilas “Akraba evliliğiyle Habsburg çenesinin ortaya çıkışı ortasında net, müspet bir bağ olduğunu birinci defa gösteriyoruz” dedi:
“Çalışmamız tarihi figürlere dayansa da akraba evliliği, birtakım coğrafik bölgelerle birtakım dini ve etnik kümeler ortasında hala yaygın görülüyor, hasebiyle tesirlerini araştırmak bugün hala kıymetli. (…) Habsburg Hanedanı akraba evliliği oranının yüksekliği sebebiyle, araştırmacıların için bir çeşit insan laboratuvarı fonksiyonu görüyor.”
PUAN VERDİ…
Annals of Human Biology’de yayımlanan çalışmada araştırmacılar; Habsburg Hanedanı’nın 15 üyesindeki bozukluğu teşhis etmek için 66 portre kullanan (yüz bölgesinde uzmanlaşmış) 10 cerrahla çalıştı.
Sanatsal biçimlerindeki farklılıklara karşın portreler, insan yüzüne gerçekçi biçimde yaklaşmasıyla öne çıkıyor.
Cerrahlardan mandibular prognatizmin 11 özelliğinin yanı sıra, en ayırt edici semptomun bariz alt dudak ve sarkık burun olduğu maksiller yetersizliğin de 7 özelliğini saptaması istendi.
Portreler Viyana’daki Kunsthistorisches Müzesi ve Madrid’deki Prado Müzesi dahil, dünyanın en saygın sanat müzelerinde bulunuyordu.
Cerrahlar, Habsburg ailesinin her bir üyesindeki mandibular prognatizmin ve maksiller yetersizliğin derecesi için puan verdi.
İki özelliğin de en düşük derecesi, 1477’de (Avusturya Arşidükü Maximilian’la) evlenen Burgonya Düşesi Mary’de görüldü. Habsburg çenesi en çok, 1665’e kadar İspanya Hükümdarı olan IV. Felipe’de barizdi.
Maksiller yetersizlik, II. Carlos da dahil olmak üzere ailenin beş üyesinde en yüksek derecede saptandı.
İki bozukluk ortasında korelasyon tespit eden araştırmacılar, ikisinin de birebir genetik temeli paylaştığını düşündü.
Akraba evliliğinin kapsamı 20’den fazla jenerasyondan gelen 6 binden çok kişiyi içeren geniş ölçekli bir soy ağacına nazaran hesaplandı.
Araştırmacılar akraba evliliğinin derecesiyle Habsburg çenesinin düzeyi ortasında güçlü bir münasebet buldu. Maksiller yetersizlikle bağlantı de olumluydu fakat istatistiksel açıdan, saptanan 7 özellikten yalnızca ikisi için manalıydı.
Akraba evliliğiyle yüz deformasyonu ortasındaki bağlantının sebebi belirsizliğini koruyor. Lakin çalışmanın müelliflerine nazaran bu, akrabalar ortasındaki çiftleşmenin yavrunun her iki ebeveynden de tıpkı gen formunu alma mümkünlüğünü artırmasından kaynaklanıyor.
Bu ayrıyeten, bireyin genotipinin seçilim kıymetini azaltıyor, yani Habsburg çenesi, resesif bir durum olarak düşünülmeli.