Refah Partisi Kurucu Genel Lideri Ahmet Tekdal hayatını kaybetti.
Uzun müddettir tedavi altında olan Refah Partisi Kurucu Genel Lideri, Saadet Partisi Yüksek İstişare Konseyi Üyesi ve merhum Ulusal Görüş Başkanı Necmettin Erbakan’ın da yol arkadaşlarından Ahmet Tekdal, hayatını yitirdi.
HANGİ CEMAATE MENSUPTU
Milli Görüş’ü en iyi bilinen ve Tekdal’ın en yakınındaki isim olan Fehmi Çalmuk ise, esnafhabertv’de, Tekdal’ın akabinde dikkat çeken bir yazı kaleme aldı.
Çalmuk, Tekdal ile ilgili geçmişten anılar paylaştığı yazısında, Tekdal’ın Nakşibendi tarikatının bir kolu olan İskender Paşa cemaatinden olduğunu tabir etti. Çalmuk, “Ankara’da Öz Elif Camii’nin altında mübarek gecelerin birinde, kalabalığın içinde yer sofrasına Cevat Ayhan ile birlikte oturan bir adamın etrafı apansız kalabalıklaştı. Gelişini kimse fark etmemişti. Onu yüz yüze tanıyanların sayısı hayli azdı. Merhum Prof. Dr. Esad Coşan onu fark edip yanına gitti. O vakit dediler ki; ‘Refah Partisi’nin Genel Lideri Ahmet Tekdal, İskender Paşa’nın dervişlerindendir'” dedi.
“Mütevazı olduğu kadar naif bir adam. Sadakat ve teslimiyet örneği… Elini kimse öpmesin diye kolunu kırarak böğrüne yapıştırır, öylece önlem alırdı” diyen Çalmuk, “RP’nin 1’nci Ankara vilayet Kongresi’nde Hakyol Vakfı’ndan ağbilerle kol kola girerek O’nu; ‘Mücahid Tekdal’ sloganlarıyla karşıladık. Kimsenin ağzını bıçak açmadığı vakitte ‘Refah Parti İslam’ın cihad ordusudur’ sözleri bugün üzere aklımda” dedi.
İşte Fehmi Çalmuk’un o yazısı:
“Yine bir vefat haberi…Mukadder olan başımıza geldi. Ahmet Tekdal vefat etti. Rabbim cennetiyle ödüllendirsin.
Telefonla selamlaşmayı saymazsanız son olarak gördüğümde Hacı Bayram Cami’nin avlusunda sandalyeye oturmuş, gözleri dolmuş, ardındaki sıra dağları kaybetmesine karşın Mevla’ya dayanmaktan, O’na güvenmekten diğer tercihi olmayan/ tercih de etmeyen halini gördüm. Eskilere, çok eskilere gittim birden…
Refah Partisi’nin birinci genel lideri, benim birinci genel liderim Ahmet Tekdal Beyefendi hakkın rahmetine kavuştu.
Ankara’da Öz Elif Camii’nin altında mübarek gecelerin birinde, kalabalığın içinde yer sofrasına Cevat Ayhan ile birlikte oturan bir adamın etrafı birdenbire kalabalıklaştı. Gelişini kimse fark etmemişti. Onu yüz yüze tanıyanların sayısı epeyce azdı. Merhum Prof. Dr. Esad Coşan onu fark edip yanına gitti. O vakit dediler ki; “Refah Partisi’nin Genel Lideri Ahmet Tekdal, İskender Paşa’nın dervişlerindendir”.
Mütevazı olduğu kadar naif bir adam. Sadakat ve teslimiyet örneği…Elini kimse öpmesin diye kolunu kırarak böğrüne yapıştırır, öylece önlem alırdı. RP’nin 1’nci Ankara vilayet Kongresi’nde Hakyol Vakfı’ndan ağbilerle kol kola girerek O’nu; “Mücahid Tekdal” sloganlarıyla karşıladık. Kimsenin ağzını bıçak açmadığı vakitte “Refah Parti İslam’ın cihad ordusudur” kelamları bugün üzere aklımda.
1986 yılında Bingöl’deki orta seçimlerinde onu karşılayanlardan biri de bendim. İmam Hatip öğrencisiyim daha…Anons yapıyor, onun korumalığını üstleniyordum. Kaza geçirip gözlerimi hastanede açtığımda baş ucumda o vardı. Birinci o vakit Zazaca ile tanıştım. Tekdal, Zazaca konuşuyor, beşerler boynuna sarılıyordu. Erbakan Hoca’nın 1980 sonrası Ulusal Görüş’ün yeni partisinin omurgasını Güneydoğu ve Doğu Anadolu’nun imanlı insanları üzerine kurmasının en değerli işareti Ahmet Tekdal idi.
İmam Hatip Lisesi bittiğinde Erbakan Hocam nöbet yerimi Maltepe’deki genel merkez olarak belirledi: “Ahmet Bey’in yanında çalışacaksın”. Teşkilat yazılarını yazmak, öğle yemek yapmak, korumalığını üstlenmek, merhum İstek Ulucak ağbinin işareti ile küçük namaz odamızda namaz kıldırmak üzere vazifelerim vardı. Gencim daha. Büyük dava adamlarının yanında “halden anlama/yaşama” tahsili görüyordum aslında… Kızacak diye aklımız çıkardı.
İkindi namazından sonra 100 gram tulum peynir, yarım francala ekmek aldırırdı. Yanında da bir bardak çay…Hem de kendi cebinden… Bir kuruş parti parasını katmadan, kattırmadan. Bir güne bir gün tenezzül etmedi, tevessül de etmedi. Helaline gölge düşürmedi.
Benim genel liderimdi. Çocukluğumda merhum Türkeş’in elini çok öpmüş, 13 yaşında Erbakan hocamın yanına gitmiştim. Lakin o genel liderimdi.
Yeşil renkli jetta marka bir makam arabası vardı. Ömer İlhan Tekdal’ı, ağbisi Baha Tekdal’ı birinci o vakit tanıdım.
Altındağ, Telsizler semtinde meskeni vardı. Konutun önüne her gittiğimizde balkondan Aysel Teyze’yi, genel başkanımı bekler görürdüm. Sabahları yeniden balkondan uğurlardı. Sıra dağlar üzere genel liderimin gerisindeydi. Yanı başındaydı. Dikiş makinesinin başında uykusuz geceleri vardı. Siparişler yetişecek, meskene para gelecek, Hukuk Fakültesi sıralarında eğitim gören geleceğin genel liderine takviye olunacaktı. O’nu okutacaktı. Hastalanma kıymetine yılmadan usanmadan, öpülesi elleriyle bir hayatın kesimlerini dikerek birleştirdi.
Ankara’dan kısa bir periyot Milletvekilliği yaptı. Bakanlık istemedi. Teşkilat Lideri idi nereden sıra istese alırdı. Fakat daima Ağrı’dan yazdırdı kendisini…
Allah rahmet eylesin adam üzere adam Ahmet Tekdal Beyefendi’nin vefatını öğrenince yine yutkundum.
Tamamen sadakat ile bağlandığı davasının başkanı Necmettin Erbakan Hocamıza kavuştu. Saygıdeğer eşleri Aysel Tekdal Hanımefendi’ye kavuştu.
Ben şahidim; Emrolunduğu üzere dosdoğru bir adamdı… Eğri odun taşımadı dergaha…Hakkımı helal ediyorum.
Ömer İlhan Tekdal’a, Baha Tekdal’a, Ayşenur Tekdal Hanımefendi’ye bir de Mustafa’ya başsağlığı dilerim.”