Odatv Genel Yayın Direktörü Barış Pehlivan, Odatv Haber Müdürü ve Cumhuriyet gazetesi müellifi Barış Terkoğlu ile gazeteci Hülya Kılınç, daha evvel GÜZEL Parti Milletvekili Ümit Özdağ tarafından açıklanan MİT mensubu şehidimizin cenaze merasimine ait yayımlanan haber gerekçesiyle tutuklandı.
Odatv, şehit MİT mensubunun kimliğini ifşa etmedi.
Odatv haberinden bir hafta evvel, TBMM’de basın toplantısında; şehidimizin adı-soyadı, misyonu, nasıl şehit olduğu açıkça söylendi, yazıldı.
Buna karşın, algı operasyonu yürütüldü.
Gazeteciler de bugünkü yazılarında meslektaşlarının tutuklanmalarına itiraz etti.
Sözcü gazetesi Çiğdem Toker, bugünkü yazısında “Gazetecilik ve gazeteciler için sert, güç bir haftayı geride bıraktık. ‘Bıraktık’ demek sona erdi manasına gelmiyor. Suriye mağlubiyetiyle iktidarın meşruiyet erimesinin hızlandığı bu günlerde, gözaltı ve tutuklama dalgalarıyla şiddetlenen medya kuşatmasının süreceğini düşünenler mevcut. Odatv Genel Yayın Direktörü Barış Pehlivan, Haber Müdürü Barış Terkoğlu ile muhabir Hülya Kılınç Libya’da şehit olan MİT işçisinin -daha evvel TBMM’de basın açıklamasıyla duyurulmuş- kimliğini ifşa ettikleri gerekçesiyle tutuklandı. Odatv yayınına BTK kararıyla erişim toptan durduruldu” sözlerini kullandı.
GÖZDAĞI, YILDIRMA
Çiğdem Toker şunlara dikkat çekti:
Barış Pehlivan, Barış Terkoğlu, Hülya Kılınç. Yeni Çağ muharriri Murat Ağırel, birebir bahiste toplumsal medya -daha sonra hesabı yasadışı biçimde ele geçirilince silinen- paylaşımı nedeniyle mahkemece isimli denetimle özgür bırakıldı. Bir gün sonra eski kayınvalidesinin konutuna baskın düzenlendi. Hakkında tutuklama kararı çıkarılan Ağırel, tabir vermeye mahkemeye gitti.
Yeni Hayat Gazetesi Genel Yayın Direktörü Ferhat Çelik, Yazı İşleri Müdürü Aydın Keser de birebir husustaki yayınları hasebiyle, sözleri alınıp tutuklanma talebiyle sevk edildikleri mahkemede özgür bırakıldı, savcının itirazı üzerine sonra yine söze çağrıldılar. Keser ve Çelik tutuklanıp cezaevine gönderildi.
Odatv, Yeni Çağ, Yeni Hayat üzere durdukları taban ile politik görüşleri farklı olan medya kuruluşları ile gazetecileri eş vakitli olarak maksada koyan operasyonların görünürdeki nedeni, Libya’da şehit olan MİT işçisinin defin merasimine ait haberler. Lakin kaçma kuşkusu, kanıtları karartma ihtimali bulunmayan şahıslara yönelik gözaltı ve tutuklamalarla izlenen yöntemler, niyetin diğer olduğunu anlatıyor.
İfadeye çağrıldığında gelebilecek durumdaki gazetecilere karanlıkta mesken baskınları düzenlemek, kendi isteğiyle adliyeye gidenleri tutuklamak, ya da sözü alınıp bırakılanlar hakkında 24 saat ortayla tekrar yakalama ve tutuklama kararı çıkarmak; sindirme ve yıldırma tesirlerini de amaçlıyor.
Asıl endişeyi gazetecileri maksada oturtan, cezaeviyle korkuttuğunu düşünen yapıların yaşadığını, dehşetlerinin kaybedecekleri şeylerin çokluğundan kaynaklandığını biliyoruz. Güce tapınan bu yapılar bir gün kendilerinin de çıkar bağı bulunmayan gazetecilere gereksinim duyabileceklerini bilmiyor ya da umursamıyor.
Ama hatırlatmak düzgündür. Hayat eninde sonunda bir gazeteci için ‘içeriden’ boyun eğmeden çıkmakla, alçalarak çıkmak ortasındaki haysiyet farkını hepimize gösteriyor.
‘METASTAZ’ VE ‘SARMAL’
Pehlivan ile Terkoğlu, FETÖ yapılanmasının yargı ve güvenlik bürokrasisinde güçlü olduğu 2011 yılında, gazetecilik yapmanın bedelini 19 ay tutuklulukla ödedi. Bugün iki Barış’ın FETÖ sonrası tarikatlar ve devlet içindeki tarikat yapılanmaları hengamesini anlattığı “Metastaz” isimli kitabı büyük ilgi görüyor. Yeniçağ müellifi gazeteci Murat Ağırel de yeni yayımlanan “Sarmal” isimli kitabında kamu kaynaklarının İslamcı vakıflar ortasında nasıl rant gayretine yer oluşturduğunu anlatıyor.
İktidar nimetlerinden beslenenler, iktidar nimetlerine sırtını dönerek bedel ödemeyi göze alarak yalnızca gazetecilik yapmanın ne demek olduğunu anlayamaz. Bütün meslektaşlarımıza geçmiş olsun.
“BARIŞLAR’IN TUTUKLANDIĞI BÖYLESİ BİR DÖNEMDE…”
Cumhuriyet gazetesi Genel Yayın Direktörü Aykut Küçükkaya, bugünkü yazısında Barış Terkoğlu ve Barış Pehlivan’ın tutuklanmasına karşı çıkıp Cumhuriyet’e gelen baskıyı ise şöyle anlattı:
İlk evvel Barışlar’ı tutukladılar. Akabinde Yeniçağ müellifi Murat Ağırel’i. Yeni Hayat gazetesinden iki yönetici sırada bekleyenler… Ve böylesi ağır bir gündemde bugün manşetimiz Cumhurbaşkanı’nın damadı Bakan Berat Albayrak’ın yargı kararıyla aldırdığı bir tekzip metni!.. Bu “cevap ve düzeltme metni”ni yasal zorunluluktan ötürü yayımlıyoruz. Yayımlamadığımız takdirde sorumlu yazıişleri müdürümüz Olcay Büyüktaş Akça ile bana toplamda 100 bin TL’lik para cezası veriliyor. Barışlar’ın tutuklandığı böylesi bir devirde gazetemizi ekonomik olarak da baskı altına almaya çalışıyorlar. Hem de yargı eliyle!..
Cumhuriyet’in gündemi sarsan 20 Ocak 2020 tarihli manşetini okurlarımız ve kamuoyu çok uygun anımsayacaktır: “Damat işi biliyor…”
Bugün gazetemizin manşetinden yayımlanan tekzip metni tüm ülkeye şu iletisi veriyor: Yazdıklarınız yanlışsız da olsa Bakan Berat Albayrak hakkında olumsuz ya da onun istemediği bir haber yapamazsınız!..
Haberimizin gerisindeyiz… Barışlar’ın Silivri zindanına atıldığı bir devirde ekonomik tehdit, yaptırım Cumhuriyet işçilerine vız gelir.
GAZETECİLER TUTUKSUZ YARGILANAMAZLAR MI?
Hürriyet muharriri Nedim Şener, öngörülen ceza nedeniyle gazetecilerin tutuksuz yargılanması gerektiğine işaret ederek şunları yazdı:
Evet, MİT Kanunu, teşkilat mensuplarının ve ailelerinin kimliklerinin ifşa edilmesini, her türlü kitle bağlantı araçlarıyla yayımlanmasını, yayılmasını ve açıklanmasını farklı başka yasaklıyor.
Libya’da şehit düşen MİT mensubunun kimliği ve cenaze merasimine ait imgelerin yayınlanması nedeniyle gazeteciler Barış Terkoğlu, Barış Pehlivan ve Hülya Kılınç tutuklandı. Kontrollü hür kalan Murat Ağırel hakkında da tutuklama kararı çıkarıldı. Elbette, MİT mensubunun vatan misyonu sırasındaki şehadeti, o ve ailesinin mahremiyeti her şeyin üzerindedir.
Öte yandan gazeteciler hakkında suçlama konusu ceza üç yıl mahpus olarak öngörülüyor. Hangi hukukçuyla konuşsam, “Elbette suçlamaya ait kanıtlara dayalı yargılama herkesi kapsar lakin hata konusu için üç yıl mahpus isteniyorsa, kaçma ve kanıt karartma kuşkusu yoksa tutuksuz yargılama da yasal bir haktır” diyor.
Gazeteciler aslında kelam konusu haberi yayından kaldırmışken tutuksuz yargılanamazlar mı?
FETÖ’NÜN GAYESİNDEKİ GAZETECİLER TUTUKLANDI
Sözcü gazetesi müellifi Deniz Zeyrek, FETÖ’nün amacındaki gazetecilerin tutuklandığı belirtti.
Deniz Zeyrek şunları yazdı:
Bazen iktidarın ve iktidar destekçilerinin işinin sahiden sıkıntı olduğunu düşünüyorum.
– Düşünsenize, gazetecilerin tutuklanmasını savunmak zorunda kalıyorlar.
– Sorun o kadar yaygınlaştı ve bu hususta yargı üzerindeki siyasi tesir o kadar alenileşti ki artık “onlar gazeteci değil” münasebetine de prestij eden kalmadı.
Üstelik, tutuklanan ve gözaltına alınan gazeteciler, geçmişte FETÖ’nün maksadında olan, OdaTV ve Ergenekon davalarından cezaevinde yatan isimler. İktidar mensubu olsam, FETÖ’cülerin o gazetecilerin tutuklanmasını ellerini ovuşturarak izlediğini ve “bizim tamamlayamadığımızı bu hükümet tamamladı” dediğini düşünür, hudut olurdum.
Sadece bu kadar da değil. İktidardakilerin yerinde olsam, tutuklanmalarını istediğim/savunduğum Barışların (Barış Terkoğlu ve Barış Pehlivan) cezaevine konulmadan evvel gülerek “Yine yatar, tekrar çıkar, yeniden yazarız” demesine de hudut olurdum. “Adamlar korkmuyorlar” diye dizimi döverdim.
– Düşünsenize, 5 Mart’ta Moskova’da olup biteni “zafer” üzere sunmak zorundalar.
Oysa, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, Esad’a şubat sonuna kadar mühlet verdi. O tarihe kadar 17 Eylül 2018 (Soçi Mutabakatı) sonlarına çekilmezlerse Türkiye’nin gerekeni yapacağını söyledi. Meğer Moskova’da bırakın Esad’ın Soçi sonlarına çekilmesini, çok daha kuzeyde ve batıda olan mevcut sonları ateşkes sınırı olarak kabul etti. Bu da yetmedi o güne dek Suriyeli muhaliflerin elinde olan M4 karayolunun Rusya’nın denetimine girmesine yol verdi. 33 vatan evladımızı şehit verdiğimiz gün Suriyeli muhaliflerin eline geçen Serakib de Moskova’da Esad’a bırakıldı.
Bu somut sonuçlara karşın “Moskova’dan zaferle döndük” görüşünü savunmak sizce de sıkıntı değil mi?
– Düşünsenize, kendilerinin sıkça kullandıkları sözcüklerin “hakaret”, “iftira” ve “Halkı kin ve düşmanlığa sevk etme” kabahatini oluşturduğunu savunmak zorunda kalıyorlar.
Cumhurbaşkanı Erdoğan geçen hafta küme toplantısında CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu’nu maksat alırken şöyle dedi: “Türkiye’nin buradaki çabasını daima fitne ile palavrayla lekelemeye çalışan her kim olursa olsun haysiyetsizdir, onursuzdur, onursuzdur, alçaktır haindir.”
Erdoğan’ın bu cümlede kullandığı sözcükleri, daha sonra bir CHP’li (Engin Özkoç) birebir sıra ile Erdoğan’a karşı kullandı. İktidar kıyameti kopardı. Yargı çabucak harekete geçti. CHP’liye “hakaret”, “iftira” ve “halkı kin ve düşmanlığa teşvik etme” suçlamalarını yöneltti.
Beni hiç kimse biri kullanırken görmezden gelinen sözcüklerin öbür biri tarafından kullanıldığında hata sayılacağına inandıramaz. Fakat onlar bunu da savunmak zorunda kalıyorlar.
– Düşünsenize, biz “Ensar”dık, göçmenler de “muhacir”. Muhelefetin bütün tenkitlerine karşın, 2011’den bu yana muhacirlerin hakkını, hukukunu savunduk, milyarlarca dolar harcadık ve 4 milyondan fazla muhacire kucak açtık. 9 yıl boyunca “Biz ensarız, onlar muhacir” diyen iktidar, 27 Şubat’tan bu yana “isteyen gitsin” kararını savunmak zorunda. Bana biri “Madem ‘isteyen gitsin’ diyebiliyordunuz, neden yıllar evvel demediniz de 35 milyar dolarımızı harcadınız” diye sorsa, verecek cevap bulmakta zorlanırdım.
Daha onlarca örnek var. İktidarın ve iktidarın icraatlarını savunmak zorunda olanların işi sizce de sıkıntı değil mi?
ODATV SOMUT KANITLARA DAYALI SAĞLAM HABERLER YAPIYOR
Yeniçağ gazetesi Arslan Bulut, bugünkü yazısında şehit MİT’çiyi gazetecilerin deşifret mediğini şöyle anlattı:
İstihbarat vazifelilerinin deşifre edilmesine hiçbir devlet seyirci kalmaz ancak bu husus mazeret ediliyor; Zira şehit istihbarat görevlilerini birinci deşifre edenin, gazeteciler olmadığını mahkeme de kabul ederek özgür bırakma kararı vermişti. Murat Ağırel hakkında soruşturma açılması ve hür bırakıldıktan sonra sabaha karşı tekrar tutuklanma talebiyle yakalama kararı verilmesinin asıl sebebinin, iktidarın sırlarını deşifre eden “Sarmal” kitabı olduğuna dair yaygın bir kanaat var. Barış Terkoğlu ve Barış Pehlivan’dan da Metastaz kitabının hesabı mı soruluyor? O denli ya, odatv neden kapatıldı? Bu kitaplarda iktidarın işlediği kabahatler inceleniyor. Odatv ise somut kanıtlara dayalı sağlam haberler yapıyor. Muhalefet etmek yahut gerçekleri yazmak cürüm mudur? Hani, “İktidara muhalefet etmek suçtur” diye yasa çıkarsalar, muhalif partileri de kapatsalar, sonuçları bu kadar olur!
“ODA TV’NİN YAYININ DURDURULMASINI ŞİDDETLE KINIYORUM”
Yeniçağ gazetesi muharriri Orhan Uğuroğlu, Odatv’nin yayınının durdurulmasına karşı çıkarak okurlarına şöyle seslendi:
Değerli okurlarım,
Bendeniz mağdur olan her medya kuruluşunun, siyasi linçe uğrayan, esir alınan, her gazetecinin yanında oldum, olmaya da devam ediyorum.
Oda TV’nin yayının durdurulmasını şiddetle kınıyorum… Barış Terkoğlu’nun tutuklanmasını şiddetle kınıyorum… Barış Pehlivan’ın tutuklanmasını şiddetle kınıyorum… Haber işçisi Hülya Kılınç’ın tutuklanmasını şiddetle kınıyorum…
Gazetemizin muharriri Murat Ağırel’in tutuklanmasını şiddetle kınıyorum…
“HANİ GAZETECİLER TUTUKSUZ YARGILANACAKLARDI?”
BirGün gazetesi müellifi Atilla Aşut, bugünkü yazısında Odatv operasyonunu şöyle kıymetlendirdi:
“Devlet sırrı”nı açıkladıkları gerekçesiyle evvel Barış Terkoğlu ile Hülya Kılınç, akabinde Barış Pehlivan tutuklandı. Münasebet mazeretti. Herkesin bildiği bir şey nasıl “sır” olurdu? Hedef, “Cemaat”in can düşmanı Odatv’yi susturmaktı. Hakikaten anında siteye erişim manisi getirerek gerçek niyetlerini ortaya koydular.
Böyle davranarak gerçek gazetecileri yıldıracaklarını sanıyorlar.
Oysa bunun boşuna olduğunu, Barış Terkoğlu arkadaşımız savcının yüzüne haykırdı:
“Bundan sonra da gerekirse betona gömüleceğiz lakin yazmaya devam edeceğiz!”
Şimdi Adalet Bakanı’na sormak gerekiyor:
Sayısını unuttuğumuz o cafcaflı “yargı ıslahat paketleri”niz ne işe yaradı??
Hani artık sabahın köründe kimse polis baskınıyla gözaltına alınmayacaktı?
Hani gazeteciler tutuksuz yargılanacaklardı?
Hani bilgisunar sitelerine toptan erişim manisi uygulanmayacaktı?
Hepsi lafta kaldı!
Çünkü siz ne derseniz deyin, yargı erki, kripto “FETÖ”cülerin güdümünde!
Bu çeteyi temizlemeden, kimseyi yargının bağımsızlığına inandıramazsınız!
“İÇLERİNDEN BİRİ ODATV’NİN İNFAZINI VERİYOR”
BirGün gazetesi muharriri Erk Acarer, gazetecilerin tutuklanmasının perde gerisinde “Pelikan” kümesi olduğuna değinerek şunları yazdı:
Şimdilik devlet içinde “devletçilik” oynuyorlar. Kurulan tiyatronun, oynanan oyunun figüranları hepsi.
Bunu anlamak için “uçak” sahnesine bakmak kâfi. İçlerinden biri Odatv’nin infazını veriyor, Erdoğan sinyali alıyor, savcı vazifesini yapıyor. Sahnenin uygun oynanması için kimi vakit bir çatışma efekti gerekiyor. Düzenek çarkında tuluatlar yapıp, ortalarında birbirlerine doğaçlama ayarlar veriyorlar. Mahkemenin özgür bıraktığına, savcı çok geçmeden yeniden tutuklama kararı çıkarıyor. Çok ağır bir ruhsal azap formülü de böylelikle keşfedilmiş durumda.
“Pelikan”… O denli devasa bir sıkıntı değil. Hepsi biatkâr, PR’cı, kalem satarak para kazanan tanıdığımız tetikçiler. Kulisler içinde bulunmaları, büsbütün kişisel dertlerinin bir tezahürü. Yalıda aldıkları vazife de yazıp çizdikleri de orada, arşivde! Talimatı ilettikleri ortada. İşte “büyük devletin” unsurları!
AKP’nin hileli iktidar çabası, dış siyasetteki bitmeyen hırsı ve onun getirdiği hezimet hiç durmadan yeni kurbanlar istiyor. İnsan canına mal olan, ülkenin geleceğini karartan, toplumu talep ettiği huzurla buluşturmayan anlayış “devlet sırrı” olarak ısıtılıp ısıtılıp sil baştan önümüze konuyor.
Ne münasebet! Oyuncağa çevrilen, paramparça, lime lime edilen, bir aileye ve azgın bir zümrenin geleceğine indirgenen, halk tabanından kopan, refah denildiğinde cezaevine kreş yapmak anlayan devletin rastgele bir sırrı olmaz! Ortadaki sistem artık devlet de değil zati.
“ZAMANINDA FETHULLAHÇI ÇETEYE KARŞI GAYRET VERMİŞ İSİMLERİN…”
BirGün gazetesi müellifi İnanç Gürkan Öztan ise Odatv’ye yönelik erişim pürüzüne bu türlü reaksiyon gösterdi:
Gazeteciler birer ikişer mahpusa atılırken zihinlerdeki soru işaretleri artıyor. Vaktinde Fethullahçı çeteye karşı uğraş vermiş isimlerin artık onların sistemlerini andıran bir biçimde derdest edilmesi ne manaya geliyor? Gazeteciler üzerindeki baskının Adalet Bakanı ve Pelikancıların ortasında süren hengame ile ilgisi var mı? Kaçma kuşkusu olmayan, kendi ayağıyla tabire gelen isimleri tutuklamak kimlere gözdağı vermek demek?
Kozmik odaya girilirken Fethullahçılarla saf tutan kimi yandaşlar “devlet sırrı” kisvesi ismi altında halktan bilgi saklanmaz diye ahkâm kesiyorlardı. Ne oldu da artık askeri operasyonların sonuçlarına dair bilgi paylaşmak vatan hainliği oldu? Libya’da ve İdlib’de duyulması istenmeyen diğer hangi gerçekler var? Bu sorulara karşılık vermesi gerekenler neden susuyor?
Yaşadıklarımızı üst üste koyunca Libya ve Suriye’deki savaş mazeretiyle OHAL’in gayri resmi bir biçimde geri getirildiğini söyleyebiliriz. Anayasal olarak teminat altına alınmış haklarınızı kullanamadığınız rejim bir “olağanüstü hal rejimi”dir. Orada her şey olağanmış üzere siyaset yaparsanız nihayetinde bertaraf olursunuz.
Bu ülkede İstanbul’dan Kilis’e Adana’dan Balıkesir birçok vilayette savaşa hayır aktiflikleri apar topar valilik talimatıyla şimdilik on günlüğüne yasaklandı. Sırf mitinglerden kelam etmiyoruz, bölgede ne oluyor oturup tartışalım diyerek düzenleyeceğini panel ve söyleşiler de buna dahil. Onlarca genç insanımızı kaybettiğimiz bir periyotta “Savaşa Hayır” demek yasaklanıyorsa birileri savaşın devamından medet umuyor demektir. 8 Mart’ta bayanların Taksim’e çıkmasını yasaklamak, Oda TV’ye erişim manisi getirmek, CHP’li Özkoç için jet süratiyle fezleke hazırlamak da gayri resmi OHAL icraatıdır.
Muhalefet hakların, özgürlüklerin keyfi bir biçimde sınırlandığı vakitlerde ne yapmalı sorusuna yanıt ararken geçmişe şöyle bir bakmak ve ders almak gerekir. 45 sene evvel Milliyetçi Cephe (MC) vazifeye geldikten sonra sıkıyönetimi sürdürürken CHP her mecrada sıkıyönetimin kaldırılması için gayret veriyordu. Sıkıyönetimi kaldırmak zorunda kalan MC “sıkıyönetimsiz sıkıyönetimi” deneyince tüm sol güçler yeni bir muhalefet dalgası başlatarak CHP’yi de bu gayretin içine çekmişti. Konjonktür farklı doğrudur lakin bugün de gerçek uğraş gayri resmi OHAL ile özdeşleşen Saray rejimine karşı soldan büyütülmelidir.