Karar gazetesi müellifi, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mustafa Öztürk, Işıkçılar Cemaati’nin yayın organı Türkiye gazetesine sert sözlerle yüklendi.
Türkiye gazetesinin kendisini gaye aldığını söz ederek yazısına başlayan Mustafa Öztürk, “Ben bilhassa yakından ilgilenme hakkımı sonraki haftalara erteliyorum ve bu hafta Merhum Necip Fazıl’ın Hakikat gazetesi ile (Bugünkü Türkiye gazetesinin selefi) nasıl ilgilendiğini belgeleyen metni nakletmekle yetiniyorum” diye yazdı ve Necip Fazıl Kısakürek’in Türkiye gazetesine, Doğu mecmuasının Şubat 1971 tarihli sayısında verdiği cevabı paylaştı.
Necip Fazıl Kısakürek yazısında o periyodun Türkiye gazetesi için, “hakka hıyanet gazetesi” derken, Işıkçılar Cemaati’nin kurucusu Hüseyin Hilmi Işık için ise, “Bir de bu gazetenin başındaki, sonradan ‘İbn Sebe’den daha alçak olduğunu gördüğümüz şahsın (Hüseyin Hilmi Işık), Necip Fazıl ile tıpkı kapıya bağlılık argümanına karşın, bu havsala yakıcı ve beyin törpüleyici haltları nasıl karıştırabildiğinden doğan bir hayret ve dehşettir ki bizi bu harekete zorlamıştı” tabirlerini kullanıyor.
Necip Fazıl Kısakürek’in Hüseyin Hilmi Işık için “İbn Sebe’den daha alçak” dediği İbn Sebe, İslam tarihinde Hz. Osman’ın öldürülmesinde ve dördüncü halife seçiminde “fitne” çıkardığı söylenerek eleştirilen bir isim.
Mustafa Öztürk’ün mevzuyla ilgili yazısı şöyle:
“Türkiye gazetesi -Allah eksikliğini aratmasın (!) – çatısı altında öbeklenmiş birileri uzun vakittir bizimle yakından ilgileniyorlar; eksik olmasınlar, bize çok büyük bir ilgi ve alaka gösteriyorlar. En son ilgilerini güya Dr. C. Ahmet Akışık isimli birisi tarafından kaleme alınan ‘Ankara Okulu Batı Takviyeli Bir Zakkum FETÖ Projesi midir?’ başlıklı pespaye yazıyla göstermiş bulunuyorlar. Takdir edersiniz ki bu derece ağır ilgi ve alakaya kayıtsız kalamazdık; bu yüzden istedik ki biz de bu gazeteyle birazcık ilgilenelim… Ben bilhassa yakından ilgilenme hakkımı sonraki haftalara erteliyorum ve bu hafta Merhum Necip Fazıl’ın Hakikat gazetesi ile (Bugünkü Türkiye gazetesinin selefi) nasıl ilgilendiğini belgeleyen metni nakletmekle yetiniyorum.
Necip Fazıl Büyük, Doğu mecmuasının Şubat 1971 tarihli sayısında yayımlanan ‘Müstahak Oldukları Cevap’ başlıklı yazısında “Hakikat isimli hakka hıyanet gazetesi” diye tanımladığı mezkûr gazete hakkında şöyle diyor: Birinci yazımızda… Davamızın yalnızca haini olmak mevkiinde, hakikat katili Hakikat gazetesini, İslâm’ın nereye, hangi dalâlet kutbuna kadar alet edildiği noktasından teşhir ederek müminleri uyandırmaktı. Birtakım devlet dairelerinde parasız dağıtılmaktan öteye hiçbir satış ve sesi olmayan, fuhuş gazetelerinden daha iğrenç ve küfür organlarından daha ziyanlı bu kâğıt kesimini, bir hiç ve sıfırdan ibaret kendi nefsi için değil, tek nüsha satmasa bile, memlekette İslâm’ı nerelere kadar düşüren bir neşir vasıtası bulunduğunu göstermek için, yalnızca prensip bakımından ele almıştık. Bir de bu gazetenin başındaki, sonradan “İbn Sebe”den daha alçak olduğunu gördüğümüz şahsın (Hüseyin Hilmi Işık), Necip Fazıl ile birebir kapıya bağlılık savına karşın, bu havsala yakıcı ve beyin törpüleyici haltları nasıl karıştırabildiğinden doğan bir hayret ve dehşettir ki bizi bu harekete zorlamıştı. Malûm şahıs, Büyük Veli’ye [Seyyid Abdülhakîm Arvâsî Üçışık Efendi Hazretleri] mensup bulunduğu palavrasından devşirilme manevi kredi sayesinde, şeriat bütününden zerre feda etmez bir kişi görünmenin imtiyazıyla, durup dururken “Şeriat istenemez, teokratik yönetim özlenemez!” sloganıyla din düşmanlığını ilandan kaçınmayan bir Başbakan’a (Süleyman Demirel) yalnızca iman vesikası vermekle kalmıyor, ona mason diyenlerin kâfir ve yardımcı olmayanların dinsiz olduğunu teze kadar varıyor, onu desteklemeyi ibadet derecesine çıkarıyordu.
Kendisine, hakkında kaleme aldığımız yazının haberini verdik ve müdafaasını istedik. Büyük Veli’nin yakın akrabası ve gerçek bağlılarından kacının bu adamı bir sahtekâr olarak tavsif ve tasvir etmelerine karşın, onlara direnç ediyor, ithamlarına katılamıyor ve açıkça gördüğümüz bu yazılara karşı gözlerimize inanamaz üzere oluyorduk. Karşılaştık. Merkum şahıs, bin dereden su getirdikten sonra, tıpkı dalâlet haline Büyük Velî’yi ortak gösterecek dehşetli bir denaet ve şenaat edası takınmaktan çekinmedi ve bize, ikinci sayımızda neşrettiğimiz, riyakârlık ve sahtekârlık şaheseri mektubu yazdı.
Hakikat katili ve Hak haini, bu vakte kadar Necip Fazıl’a hiçbir dinsiz, Yahudi, mason, komünist ve devrimbazın çatmadığı halde kâbuslara bile sığmaz isnat ve iftiraların türlüsü ve taarruz lisanlarının en mülevvesiyle mukabeleye kalkıştı. Necip Fazıl’ı, Musevilerden para alan, içki ve bayan meclislerinde Necmeddin Erbakan’la karşılıklı kumar masasında bir tip olarak tasvir etmeye yeltendi. Necmeddin Erbakan’ın ardına bir çift abdest takunyası koymakla da kâfirlerin müslümanlara bakışını tam benimsemiş oldu. Necip Fazıl dururken Necmeddin Erbakan’ı karıştırmasına ne gerek vardı? Vardı; zira buyruk babadan geliyordu ve Demirel aleyhtarı olarak bir taşla iki kuş vurulmasını amaç tutuyordu… Bütün bunları tertipleyen münafıklar şahı, necaset faresinden daha pespaye maşasına bunları yaptırdıktan bir gün sonra da Başbakan’ı niye tuttuğunu izah ederken, buna Büyük Velî’yi senet gösterecek derecede din, iman, hayâ ve ahlâk kaybına uğramaktan korkmadı…
(1) Bu gazetenin [bugünkü Türkiye gazetesinin selefi Hakikat gazetesi] rolü, kendisini din fetvacısı yerine koyan bir sahtekâr [hattata uydurma ilmî icazetname yazdıran geçersiz mürşit Kimyager Albay Hilmi Işık] marifetiyle her ân, dine taarruz eden bir Başbakan’a iman ve İslâm vesikası vermek, yani iman ve İslâm’ı para karşılığında satmaktır!!! (2) Bu gazetenin başındaki başsız adamın rolü, yıllar yılı İslâm yolunda yararlı eserler neşrettiği hissini verdikten sonra, paranın kokusunu alır almaz topyekûn itikat ve ameline kıymış olmaktan ibarettir!!! (3) Bu adam, Büyük Velî’ye mensup olmadığı üzere, ondan aldığı icazetname dahi düzmecedir. Bu adamda en küçük ilim ve fikir haysiyeti de yoktur ve yapıtları sözü sözüne intihal, hırsızlamadır!!! (4) Bu adam, din düşmanlığıyla maruf bir mizah gazetesinin sarhoş ve serseri, kubur faresinden daha çirkef ressamını maşa diye kullanacak derecede ismi ve haysiyetsizdir!!!”