Hükümete yakın Yeni Akit gazetesi müellifi Ali Karahasanoğlu, Seyahat davasında beraat kararı çıkmasının akabinde “Sivas’ta idam, Gezi’de beraat!” başlıklı bir yazı kaleme aldı.
“Var mısınız, somut örnekler üzerinden, Seyahat isyanı için verilen beraat kararını değerlendirmeye?” diyen Karahasanoğlu, 33 aydının yakılarak katledildiği Sivas katliamıyla Gezi’yi karşılaştırdı.
“TOPU TOPU 6 SAAT BAŞI SONU HEPSİ 6 SAAT”
Karahasanoğlu, yazısında şu sözleri kullandı:
“Yüz yıl öncesinden örneklerle değil.. 50 yıl öncesinden unutulmuş gitmiş olaylar üzerinden değil.. Hala, cezaevinde tutulan mahkumları olan Sivas olayı ile Seyahat isyanını karşılaştıralım..
Bakalım, Türk yargısı, Sivas olaylarında ne karar vermiş.. Şimdi katılaşmamış de olsa, Seyahat isyanı davasında ne karar vermiş.. Kıyaslayalım..
Sivas’ta 2 Temmuz 1993 günü yaşanan olayda, hareketin tamamı 6 saat idi.. 6 saat süren hareket sebebi ile 33 Sivaslıyı, Türkiye Cumhuriyeti’nin anayasal nizamını cebren değiştirmeye teşebbüs etmekle suçladılar ve mahkum ettiler.. Topu topu 6 saat.. Başı, sonu hepsi 6 saat..
Anayasal tertibi değiştirmek için, nitekim bir niyetin olsa.. Bir planlama yapmaya kalksan, 6 saat değil, 6 gün yetmez, 6 hafta yetmez.. Ama 6 saatlik hareket; anayasal nizamı değiştirmeye teşebbüs kabahati olarak yorumlandı.. Şüpheliler idam cezasına çarptırıldı.
Peki Seyahat isyanında ne oldu? 6 saatlik aksiyondan değil.. 6 gün süren bir kalkışmadan değil.. Büsbütün durulmasını dikkate alırsak 6 aydan fazla süren bir isyan hareketinden bahsediyoruz.. Amaçlanan fiili gerçekleştirmeye elverişlilik açısından anayasal sistemi değiştirmeye teşebbüs hatasının işlenmiş olma ciddiyeti Sivas’ta 1 ihtimal ise, Seyahat olaylarında 1 milyon olmasına karşın, Sivas idamla, Seyahat isyanı beraatle sonuçlandırıldı..”
“BİR GÜN İÇİNDE BAŞLAYIP BİTEN OLAY SEBEBİ İLE, 33 BEŞERE EN AĞIR CEZA VERİLDİ”
Akit muharriri Karahasanoğlu yazısını şöyle sürdürdü:
“Sivas’ta hangi anayasal kurum var? Hangi anayasal kurumun temsilciliği var? Her vilayette olan Valilik dışında, Sivas’ta anayasal kurumların hiçbirisinin kıymetli bir temsilciliği yok.. Vurulsa, devrilse, yıkılsa da, Sivas’taki olaylar, tümü ile Sivas’ta kalır. Buna karşın, Ankara’ya 440 kilometre uzaklıktaki Sivas’ta yaşanan, başka hiçbir vilayette yansıması olmayan, bir gün içinde başlayıp biten olay sebebi ile, 33 beşere “anayasal nizamı değiştirmeye teşebbüs” hatasından dava açıldı, ceza kanunundaki en ağır ceza verildi..
Gezi isyanında ise, darbelerin daima gaye aldığı Başbakanın İstanbul’daki temsilciliği amaç alındı. Dolmabahçe’deki Başbakanlık Ofisi basılmak istendi.. Gece yarısı Başbakanlık Ofisi’ne zorla girilmek istendi.. Başbakanlık Ofisi yağmalanmak istendi.. Ama bu olaylar sebebi ile, tek bir şahsa, bir ceza verilmedi..
Sivas’taki olaylarda yargılanan bireylerde tek bir silah bulunamadı. Göstericiler, şu yahut bu halde hiçbir kişiyi kasıtlı bir hareketle silahla yaralamadı.. Lakin Sivas olayları sebebi ile 33 Sivaslı, idam cezasına çarptırıldı.
Gezi isyanında ise, bir komiser yardımcısı öldürüldü.. Yüzlerce polis yaralandı, hatta kimileri sakat kaldı. Taşlar atıldı, polis araçları yakıldı, aykırı çevrildi, üzerlerine Başbakan’a küfür içerikli yazılar yazıldı.. Polisler, kamu vazifelileri sopalarla kovalandı, yakalananlar dövüldü. Tüm bu olaylar sebebi ile yargılananlar, beraat ettirildi..”
“KENDİ HALİNDE HAYATLARINI İDAME ETTİRMEYE ÇALIŞAN İNSANLAR…”
“Sivas’ta yaşanan olayda, hiç kimsenin amacı anayasal tertibi değiştirmek değildi..” argümanında bulunan Ali Karahasanoğlu, yazısında ayrıyeten şunları kaydetti:
“Cumhurbaşkanı’nı indirmek, başbakanı devirmek değildi.. Hatta tam tersine, Cumhurbaşkanı ve Başbakan’ın vilayetteki temsilcisi Vali’nin makamına da hiç kimse bir hücum, bir reaksiyon göstermedi.. ‘Asker bizim asker’ sloganları atılan şov, anayasal tertibi cebren değiştirme olarak kabul edildi, Türkiye Cumhuriyeti’nde hatalılara verilebilecek en ağır ceza verildi..
Gezi isyanında ise, gaye alınan polis panzerleri idi.. Polis araçları idi.. Kamu binaları idi. Sloganlar, Başbakan aleyhine, polisler aleyhine idi.. Açılan pankartlarda, ‘Siz gideceksiniz, biz kalacağız’ yazıları vardı.. Buna karşın, İstanbul’un göbeğindeki Başbakanlık Çalışma Ofisi’ne sıkıntı kullanılarak girmek isteyenlerin hiçbirisine ceza verilmedi..
Sivas’ta yaşanan olaylar sebebi ile yargılanan bireylerin çabucak tamamı, hayatlarında karakol önünden bile geçmeyen, kendi halinde hayatlarını idame ettirmeye çalışan beşerler.. 2 Temmuz 1993 öncesinde yahut sonrasında, devlete karşı, anayasal nizama karşı, haklarında olumsuz bir tez bile sözkonusu değil.. Tek bir olay üzerinden, anayasal tertibi değiştirmeye teşebbüs kabahati kendilerine yüklendi ve mahkum edildiler..
Gezi isyanındaki beşerler ise, tamamı olmasa da, büyük çoğunluğu prestiji ile Seyahat olayları öncesinde ve sonrasında, tekraren siyasi iktidara parmak sallayan, tehditler savuran, yasal hükümeti devirme maksatlı hareketlere imza atan bireyler.. Anayasal sistemi cebren değiştirme tarafındaki fiiller açısından, kendilerine tek suçlama Seyahat isyanı sırasındaki hareketleri değil.. Can Dündar önümüzde.. MİT TIR’ları ile Seyahat isyanı sonrasında nasıl hükümeti devirme teşebbüsüne imza attığı ortada.. DİSK yöneticilerinin, odaların yöneticilerinin, baro yöneticilerinin Seyahat isyanı öncesindeki yıllara varan fiilleri önümüzde.. Ama hepsi beraat etti.. Beraat ettirildi..”
“İÇ SİYASETİMİZDEN HİÇ KİMSE SAHİP ÇIKAMADI”
Akit muharriri Karahasanoğlu yazısını şöyle noktaladı:
“Sivas olaylarından ötürü yargılananlara, yurtdışından hiç kimseden bir dayanak gelmedi.. Adil karar verilmesine yönelik hiçbir kuruluştan ‘İzliyoruz’ bildirisi görülmedi.. Tam tersine, yargılanan bireylerin mahkeme mahkeme dolaştırılıp, en ağır ceza verebilecek Ankara DGM’de karar kılındıktan sonra.. O mahkemenin de en ağır cezayı vermediği görülünce, devreye Yargıtay girdi, cumhuriyet tarihinin en ağır cezası Sivaslılara verildi..
Gezi isyanı davasında ise, AİHM’inden tutun, AB’sine, ABD’sine kadar olaya burnunu sokmayan kalmadı.. Olay sırasında CNN International’ın, BBC’nin ve birçok yabancı kanalın, olayları yaygınlaştırmak için yaptıkları tahrikkar yayınlar bir kenara..
Dün karar verildikten sonra, ABD Büyükelçisi, “Davayı yakından takip ediyorduk” açıklaması bile yaptı.. AİHM, yargılananlardan Osman Kavala için, şimdiye kadar görülmemiş formda, “Tutukluluk koşulları oluşmadı” kararı bile verdi..
Sivas olayı sebebi ile yargılananlar için adil bir karar verilmesi emeli ile, iç siyasetimizden hiç kimse sahip çıkamadı.. Ne başbakanlardan, ne bakanlardan, ne milletvekillerinden, ne sağ bölümden, ne sol bölümden kimse “Vicdanlı bir karar verilsin” daveti yapamadı..
Ya Seyahat isyanında?
Boşverin Seyahat isyanına imza atan, AK Parti’yi iktidardan devirmek isteyen solcuları.. PKK uzantısı kümeleri.. DHKP-C’lileri.. Onların asli vazifeleri, anayasal nizamı değiştirmeye teşebbüs etmek, başaramayınca yargılamada beraat etmek..
Acı olan o ki, Seyahat isyanı ile devrilmek istenen hükümetin bakanı, o hükümetin seçtirdiği Cumhurbaşkanı da, Gezi’cilerin beraat etmesi tarafında davetlerde bulundu.. Ahmet Davutoğlu, ne demekse, “Şikayetçi değilim” dedi.. Güya onun şikayetçi olmaması, anayasal sistemi cebren değiştirmeye kalkışma kabahatini ortadan kaldıracakmış üzere, cahilce, fakat çok sinsice açıklama yaptı..
Yetmedi.. O periyot Cumhurbaşkanlığı koltuğunda oturan Abdullah Gül, “Başlangıçta gurur verici bir hareketti” diyerek, Gezi’cileri akladı.. Sonrasında vandallık mı ortaya çıkmış?
Kimse orasını sormaz zati.. Kıymetli olan “Gurur verici olay” demek.
Bir tane Sivas olayları için, “İslam dinine hakaret eden Aziz Nesin’i protesto etmek, gurur verici bir olaydır. Sonrasındakileri kabul edemeyiz” açıklamasını duyamadığımız Abdullah Gül’lerin açıklaması ile, Gezi’ciler beraat etti.. Ettirildi..”