Elazığ'da yaşanan sarsıntının akabinde ünlü müzikçi Şebnem Ferah, 17 Ağustos 1999 sarsıntısında babasını kaybettiği anımsatarak yaşadığı acı dolu günleri anlattı.
Şebnem Ferah, “Elazığ ve etrafında insanların büyük çoğunluğu; izlerini kalplerinde ömür uzunluğu taşıyacakları formda yaralandı. Acılarını derinden paylaşıyorum. Hayatını kaybedenlere rahmet, yakınlarınaysa kendilerini onarabilmeleri için kuvvet diliyorum…” tabirlerini kullandı.
“48 YAŞINDA KOCA BİR BAYAN OLDUM, HER YERDE VE HER ŞEYSİZ…”
Ferah, Instagram hesabı üzerinden şu satıları paylaştı:
“Fotoğraftaki 3-4 yaşlarımdan kalma, kırılmış bir oyuncak piyano. Küçücükken her bir tuşuna dokunduğumda kendime kocaman dünyalar yaratmayı öğrenmişim. Olağan sonradan birtakım nesneler sembolikleşebiliyor; annem ve babam bu oyuncağımı daima saklamışlar…
1999 zelzelesinden sonra enkazdan bu oyuncak kırılmış kesimleriyle bir halde çıkmış. Bana bir poşetin içinde verdiler. İnanın ayrıntı hatırlamıyorum. Poşeti açtığımda kırılmış bir oyuncak ve çokça beton tozu vardı. Un ufak olmuş o beton modülleri bizden babamızı, binlerce beşerden sevdiklerini almıştı…
Poşeti motamot o biçimde bir kutuya koydum. Ortadan 20 yıl geçti. Bir sefer bile o kutuya dokunamadım.
Dün gece hiç uyumadım. O kutuyu açtım, kesimleri elimden geldiğince yapıştırdım. Şimdi bitmedi, biraz daha uğraşmam gerek…
Biraz da düşündüm natürel:
48 yaşında koca bir bayan oldum, her yerde ve her şeysiz yaşayabileceğimi, daha doğrusu hayatta kalabileceğimi düşünürüm daima. Lakin zaman-mekan anlayışım epey değişti… Birtakım saniyelere bir ömür sığdırabilirim, bir sevdiğime birkaç saniye sarılıp vedalaşabilir ve o saniyeleri hayatımın geri kalanında her an yaşayabilirim. Sağlam olduğunu düşündüğüm her şey saniyeler içinde silinebilir. Artık beni rastgele bir vakit diliminin o saniyelerden daha uzun sürdüğüne kim inandırabilir?
Pek çok şeyi birbirine eklediğimde düşünüyorum da artık yaralanmış biriyle karşılaştığımda fark edebiliyorum, hissedebiliyorum, hiçbir şey anlatmasına gerek yok…
Dün akşam Elazığ ve etrafında insanların büyük çoğunluğu; izlerini kalplerinde ömür uzunluğu taşıyacakları biçimde yaralandı. Acılarını derinden paylaşıyorum. Hayatını kaybedenlere rahmet, yakınlarınaysa kendilerini onarabilmeleri için kuvvet diliyorum…”
İşte o ileti: